ஒரு பயணத்தின் டைரிக் குறிப்புகள் !!

நண்பர்களே,

வணக்கம். 499-க்கும்… 501-க்கும் மத்தியிலான பதிவு தான் ! அதை எழுதப் போவதும் பழகிப் போன பழமான அடியேன் தான் ; வாசிக்கப் போவதும் ஜாலியான நீங்கள் தான் ! இதைப் படித்த மறுநொடிகளிலேயே இந்திய எல்லைப் பிரச்சனைகளுக்குத் தீர்வு பிறந்து விடப் போவதில்லை தான் ; எட்டுவழிச் சாலைக்கு அர்த்தங்கள் புரிந்துவிடப் போவதில்லை தான் ; தலைவரின் கட்சிக்குப் பெயரும் புலப்பட்டு விடப் போவதில்லை தான் ! வழக்கமான கொட்டாவிகளை விட்டபடிக்கே – ”புரட்டாசி மாசம் ஊரே விரதம்னா சிக்கன் விலை குறைச்சலா இருக்குமோ?” என்ற மகா சிந்தனைகளோடே லுங்கியோடு தெருவில் இறங்கி நடைபோடப் போகிறோம் தான் ! ஆனாலும் என்னமோ தெரியலை – “பதிவு # 500“ என்றால் லைட்டாக ஜெர்க் அடிக்கத் தான் செய்கிறது ! இது போன்ற கிலோமீட்டர்கல் தருணங்கள் (!!!) எனும் போதே அந்த ப்ளாஷ்பேக்குகளுக்கே உரித்தான பேக்கிரவுண்ட் மியூசிக்கும் ; தமிழ் சினிமாவின் வட்ட வட்டமான முட்டைகளையும் தவிர்த்திட முடியாதே ! ‘திரும்பிப் பார்க்கிறேன் பேர்வழி!‘ என்ற கதையாக, கடந்து வந்துள்ள பாதைகளின் பக்கமாய் பார்வையை ஓட விடுவதும் ஒரு தவிர்க்க இயலா சம்பிரதாயம் என்பதால் – வடிவேலு பாணியில் கொஞ்சம் ‘டர்ன்‘ பண்ணி நின்று கொள்கிறேன் – நினைவலைகளை மீட்டெடுக்க வசதியாக ! And a word of extra caution please: பாதித் தூக்கத்தில் மசங்க மசங்க எழுந்த கையோடு ‘பதிவிலே என்ன எழுதியிருக்கான்?‘ என்று வாசித்திட முற்படும் சங்கத்தின் உறுப்பினராக நீங்களிருப்பின் – “விட்டுப் போன அந்தத் தூக்கத்தை மறுக்கா அரவணைக்க முயற்சிகளைத் தொடருங்க பாஸ்!” என்பதே எனது அறிவுறுத்தலாய் இருந்திடும் !

500 !! ஒரு சாதனையின் பரிமாணமாய் நிச்சயமாய் இந்த நம்பரை நான் பார்த்திடவில்லை ! மாறாக – ஒரு ஜாலியான பயணத்தில், ஒட்டு மொத்தமாய் நாம் அடித்து வந்திருக்கும் லூட்டியின் பரிமாணமாகவே இது எனக்குத் தென்படுகிறது !! எவ்வித எதிர்பார்ப்புமின்றி, 'அட...சும்மாக்காச்சு எழுதித் தான் பார்ப்போமே !' என்று இந்தப் பதிவுகளின் லோகத்தினுள் புகுந்தவனையும், அவனது one dimensional எழுத்துக்களையும் இத்தனை காலம் ; இத்தனை தூரம் ரசித்தோ / சகித்தோ வந்திருக்கும் உங்களின் அன்புக்கும், ஆதர்ஷத்துக்கும், பொறுமைகளுக்கும் ஒரு ஜெயமாகவே பார்க்கத் தோன்றுகிறது ! 

பிள்ளையார்சுழி போட்ட நாளிலிருந்தே – இங்கே (நமது) காமிக்ஸ் சார்ந்த சேதிகளின்றி – கூரை மேலேறி நின்று உலகத்துக்கு ரோசனை சொல்ல முற்படும் முஸ்தீபுகளில் இறங்கப் போவதில்லை என்பதில் தெளிவாகவே இருந்தேன் ! So சுற்றிச் சுற்றி நமது இதழ்கள் பற்றி; விமர்சனங்கள் பற்றி; புத்தக விழாக்கள் பற்றி; எனது ஊர்சுற்றல்கள் பற்றி; காத்திருக்கும் தொடர்கள் பற்றியே இந்த 500 பதிவுகளும் அமைந்திருப்பது கண்கூடு! Of course – துவக்க நாட்களது பரபரப்புகளோ; ‘ஹோ‘வென ஆர்ப்பரித்த அபிப்பிராய சங்கமங்களோ பின்நாட்களில் லேசாய் மட்டுப்பட்டது நிஜம் தான் ! இருந்தாலும் – இத்தனை பதிவுகளுக்கு என்னைச் சுமந்து பயணித்த பெருமை உங்கள் ஒவ்வொருவரையுமே சாரும் ! Simply becos – கிருஸ்துமஸ் தினத்துக்கு முன்பான அந்த 2011-ன் டிசம்பரில் – பதிவுகளுக்குள் கால்பதிக்கத் துணிந்த வேளையில், இதன் ஆயுட்காலம் பற்றி எனக்குள் சத்தியமாய் பெரியதொரு நம்பிக்கையோ – எதிர்பார்ப்போ இருந்திடவில்லை!

- கைவசம் குவிந்து கிடந்த முந்தைய இதழ்களின் பாரம் !

- இரத்தப் படலம் – B&W தொகுப்பினை விற்று கரை சேர்வதற்குப் பட்ட அல்லல்கள்!

- ரூ.10/- விலையிலான இதழ்களைக் கூட வெறும் 4000 பிரதிகளே அச்சிட்டும் ஆயிரம்+ பிரதிகள் மிஞ்சிக் கொண்டிருந்த நாட்களின் அயர்ச்சி !

- கையில்… பையில்… வங்கிக் கணக்கில் வறட்சி ! நிலுவைச் சிட்டைகளிலோ புஷ்டி!

என்று பலமாதிரியான பிசாசுகள் என்னைச் சுற்றிக் கும்மியடித்துத் திரிந்து வந்த நாட்கள் 2008-2011 ! என்னளவில் ‘மூட்டையைக் கட்டிவிடலாம்‘ என்ற எண்ணமும் கிட்டத்தட்ட பதிவாகவும் செய்திருந்தது தான் ! இன்றைக்கு “500” என்ற இந்தக் குஷனோடு பின்னோக்கிப் பார்க்கும் போது – சின்னச் சின்னதான பல புள்ளிகள் ஒன்று சேர்ந்தே தற்போதைய பூக்கோலத்தைச் சாத்தியமாக்கியுள்ளது புரிகிறது! Maybe இது போன்ற ப்ளாஷ்பேக் சமயங்கள் – சன்னமான நினைவு கூர்தல்களின் அவசியங்களை வலியுறுத்தத் தான் நடைமுறைகளில் உள்ளனவோ என்றும் தோன்றுகிறது !

Random ஆக இங்கொன்றும், அங்கொன்றுமாய் என்னைச் சுற்றி அன்றைக்கு சிறகு விரித்த நிகழ்வுகள் பல ! கம்ப்யூட்டர் சார்ந்த விஷயங்களில் துளியும் ஞானமின்றி; சகலத்தையும் ஆர்டிஸ்ட்கள் மூலமாகவே பணி செய்து வந்த நாட்களவை ! அப்போது +2 மாணவனான ஜுனியர் – ஒரு ஞாயிறு மதியம் லக்கி லூக் கலர் பக்கமொன்றை என் கண் முன்னேயே பிராசஸ் செய்து, தமிழாக்கத்தோடு ரெடி செய்து நீட்ட, எனக்கோ நிலாவில் கால் பதித்த நீல் ஆம்ஸ்ட்ராங்கின் சாதனை லெவலுக்கு நிகரான உற்சாகம் ஊற்றடித்தது ! அது நாள் வரைக்கும், கலரில் இதழ்களை வெளியிடுவதென்பது தியாகராஜ பாகவதர் காலத்துப் புராதன பிராசஸிங் யுக்திகள் துணையோடு தான் என்று இருந்தவனுக்கு, கம்ப்யூட்டர்களால் இதை அழகாய், நயமாய், சுலபமாய் சாதித்துக் காட்ட முடியுமென்று புலப்பட்ட போது – எக்கச்சக்கமாய் வண்ண வண்ணக் கனவுகள் பாரதிராஜா படத்தில் வருவது போலான வெள்ளை கவுன் முதிர்கன்னிகளின் நாட்டியத்தோடு துவங்கின! 

எப்போதுமே எனக்கு செமையாய் போரடித்தால் – என்னை நானே உசுப்பிக் கொள்ள எதையாவது கோக்கு மாக்காய் செய்து வைப்பது வழக்கம் ! முதன் முதலாக ரூ.100/- விலையில் “மெகா ட்ரீம் ஸ்பெஷல்” இதழை அறிவித்ததும் இது போன்ற தருணத்தில் தான்! If I remember right, அந்த நாட்களிலும் நமது வலைத்தளத்தில் ஒரு பதிவுகள் பக்கமிருந்தது. அங்கே உங்களது அபிப்பிராயங்களை (பாராட்டுக்களை) பதிவு செய்திடுவீர்கள்; நானும் எதையோ எழுதி வருவேன் ! அந்த routine சிறுகச் சிறுக போரடிக்கத் துவங்கியிருக்க, நமது இதழ்களுமே மூக்கு முட்ட தின்ற கையோடு மதியத் தூக்கம் போடும் நடுத்தர வயதுக்காரன் பாணியில் குறட்டை விடாத குறையிலிருந்தன ! எதையாச்சும் செய்யாங்காட்டி இது சரிப்படாது என்று தோன்றிய மறுகணமே “மெகா ட்ரீம்” என்றதொரு கனவை அறிவித்து விட்டு பேந்தப் பேந்த முழிக்கத் துவங்கினேன்! அதுவே தான் நமது Comeback ஸ்பெஷல் சமாச்சாரத்திலும் ! வண்ணத்தில் லக்கி லூக்கை கம்ப்யூட்டர் ஸ்கிரீனில் பார்த்த நொடியே – ரொம்ப காலம் முன்பாகவே நான் மறந்தே போயிருந்ததொரு உணர்வு எனக்குள் ஓடுவதை உணர முடிந்தது ! “கொலைப் படை” (ஸ்பைடர்) கதையின் ஒரிஜினல்களை கையில் ஏந்திய நொடியில் 1984-ல் அதை உணர்ந்திருக்கிறேன்! “யார் அந்த மினி-ஸ்பைடர் ?” கதையைப் பார்த்த முதல் நொடியில் எனக்குள் அது ஓடிப் பிடித்து விளையாடுவதை உணர்ந்திருக்கிறேன்! “சூப்பர் சர்க்கஸ்” இதழின் ஒரிஜினல்களை பாரிஸின் ஒரு தம்மாத்துண்டு ஹோட்டல் ரூமில் கையிலேந்தி நின்ற சமயத்தில் ரசித்திருக்கிறேன் ! அந்த “சந்தோஷ ஜிலீர்” தான் இந்தப் பயணத்துக்கே பெட்ரோல் எனும் போது, ரொம்ப காலமாய் தொலைந்து போயிருந்த அந்த வஸ்து இல்லாத காரணத்தால் தான் தடுமாற்றமே என்பதும் புரிந்தது! So 'கண்டேன் சீதையை" என கலரில் லக்கியைப் பார்த்த நொடியில் - எனக்குள்ளேயே தீர்மானித்து விட்டேன் COMEBACK ஸ்பெஷல் என்றொன்றை உருவாக்கிட ! இதை எங்கே ? எவ்விதம் விற்கப் போகிறோமென்று யோசிக்கவெல்லாம் அந்த நொடியில் தோன்றவில்லை ! ஓவராய் மண்டையை உருட்டினால் மறுபடியும் நெகட்டிவ் சமாச்சாரங்கள் சூழ்ந்து தொலைத்து  பின்வாங்கச் செய்து விடுமோவென்ற பயம் தான் ! அப்போது சென்னைப் புத்தக விழாவென்றால் வீசம்படி எவ்வளவு ? என்று கூடத் தெரியாது தான் !! So வழக்கமான அந்தக் கட்டைவிரல் காதல் மட்டுமே துணைநிற்க பணிகளை துவக்க முற்பட்டேன் ! 

வேலைகளைத் துவக்க முற்பட்ட போது ரொம்பவே சந்தோஷப்பட்டது மைதீன் தான்! அதுவரையிலும் சோம்பிக் கிடந்த ஆபீஸ் மறுபடியும் சுறுசுறுப்பாகப் போவதை உணர்ந்தோ என்னவோ – பன்மடங்கு வேகமாகி விட்டான்! கதைத் தேர்வு; மொழிபெயர்ப்பு; கலரில் பிராசஸிங்; அச்சு என்று அந்த Comeback ஸ்பெஷலின் ஒவ்வொரு பணியுமே ஏதோ புதுசாய் வேலை கற்பவனின் தள்ளாட்டத்தோடே அரங்கேறின! எத்தனை கனத்தில் ராப்பர் இருக்க வேண்டும் ? உட்பக்கங்கள் இருக்க வேண்டும் ? அச்சில் வர்ணங்கள் தெறிக்க வேண்டுமெனில் – முதன்முறையாக பெல்ஜியத்திலிருந்து வந்திருந்த டிஜிட்டல் கோப்புகளில் எவ்விதம் வேலை செய்திட வேண்டும் ? என்று தொட்டதுக்கெல்லாம் சந்தேகங்களே தலைதூக்கின ! ஆனால் அவற்றையெல்லாம் ஒருவித உற்சாகத்தோடு தாண்டிட முயன்றது – லக்கியின் பக்கங்களை அச்சில் பார்த்த நொடி முதலாய் ! ஜுனியர் எனக்குக் கண்ணில் காட்டியிருந்த அந்த கதையையே கேட்டு வாங்கியிருந்ததால் (ஒற்றர்கள் ஓராயிரம்) கம்ப்யூட்டர் ஸ்கிரீனில் பார்த்திருந்த அதே வர்ண ஜாலத்தை அச்சிலும் பார்த்த போது – பச்சைப் பிள்ளையைப் போல துள்ளிக் குதித்தது மனசு ! இந்தத் தரமெல்லாம் சொப்பனங்களில் கூட நமக்கு சாத்தியமென்று எண்ணியதில்லை அல்லவா - so திறந்த வாயை மூடவே தோன்றவில்லை ரொம்ப நாட்களுக்கு ! 

இதற்கிடையே கோலத்தின் இன்னொரு புள்ளியும் எட்டும் தூரத்திலிருந்தது அந்த நாட்களில் ! Oh yes – பின்நாட்களில் ஏதேதோ காரணங்களால் விலகிச் சென்றது மாத்திரமின்றி, விரோதங்களையும் தமக்குள் வளர்த்துக் கொண்டதொரு சிறு அணி தான் நான் குறிப்பிடும் அடுத்த புள்ளி ! அந்நாட்களில் நமது அலுவலகத்திற்கு அடிக்கடி விசிட் அடிப்பது மாத்திரமின்றி – சென்னைப் புத்தக விழாவில் பங்கேற்றால், கைவசமுள்ள எக்கச்சக்க ஸ்டாக்கை கரைத்து விடவும் சாத்தியப்படுமென்று சென்னையிலிருந்து வருகை தந்திடும் அந்த அணியினர் என்னிடம் வலியுறுத்தி வருவது வாடிக்கை ! ஏற்கனவே சீனியர் எடிட்டரின் மூத்த சகோதரர் வாயிலாக சுமார் ரூ.30,000/- க்கான சரக்கை ஏதோவொரு சென்னைப் புத்தக வியாபாரியிடம் 2008-ன் சென்னைப் புத்தக விழாவிற்கு அனுப்பியிருந்தோம் ! ஆனால் அந்தப் புண்ணியவான் ‘ஏவ்வ்வ்‘ என்று விட்ட எப்பச் சத்தம் மாத்திரமே சிவகாசியை எட்டியடைந்ததே தவிர, பத்து நயா பைசாவைக் கூட கண்ணில் பார்க்க முடியவில்லை ! So “சென்னைப் புத்தக விழா” என்றாலே அந்தக் கசப்பு தான் என் நினைவுக்கு வந்திட – சென்னை அணியிடம் பிடிகொடுக்காதே பொழுதைக் கடத்தி வந்தேன் ! ஆனால் ஒரு கட்டத்தில் – கையில் மலையாய்க் கிடக்கும் பிரதிகளை கரையான்கள் புசிக்கும் முன்பாய் விற்றிட வேண்டுமெனில் “சலோ சென்னை” தான் ஒரே மார்க்கம் என்பது புலனானது ! So செ.அ. (நம்ம பொருளாளர் நஹி!!) வழக்கமாய் முன்வைத்திடும் கோரிக்கைக்கு 2011-ன் இறுதியில் தலையசைத்தேன் ! BAPASI-யின் விண்ணப்பத்தைப் பெற்று, நமக்காக விண்ணப்பித்தது ; ஸ்டால் கிடைக்காது போன சூழலில் இன்னொரு ஸ்டால்காரரிடம் பேசி – 50/50 என்று ஒண்டுக் குடித்தனம் நடத்த அனுமதி வாங்கியது ; ஸ்டாலுக்கான ஏற்பாடுகள் என சகலமும் அவர்களது முயற்சிகளின் பலன்களே ! So பழைய புத்தகங்களை மட்டுமல்லாது – புத்தம்புதுசான நமது Comeback ஸ்பெஷலையும் showcase செய்திட ஒரு அழகான மேடையும் சந்தடிசாக்கில் உருவானது ! பற்றாக்குறைக்கு முதல் இதழை வெளியிட திரு.S.இராமகிருஷ்ணன் அவர்களையும், பெற்றுக் கொள்ள திரு.டிராட்ஸ்கி மருது அவர்களையும் வரச் செய்ததுமே செ.அ. தான் ! பின்நாட்களில் பாதைகள் வெவ்வேறானதும் ; விரிசல்கள் வீதி வரை அகலமானதும் துரதிர்ஷ்டங்களே ! ஆனால் நிகழ்காலத்து மனத்தாங்கல்கள், முன்காலத்து ஒத்தாசைகளை மறக்கச் செய்திடக் கூடாதென்பதில் நம்பிக்கை கொண்டவன் நான் ! So இந்தப் பயணத்தின் ரம்யத்துக்கு தம் பங்கைச் செய்த வகையில் அவர்களும் நம் நன்றிகளுக்கு உரியவர்களே !

நான்காவது புள்ளி – கம்பியூட்டரில் சீட்டு விளையாடக் கூடத் தெரிந்திருக்கா என்னையும் - ஒரு blog பக்கத்தினை உருவாக்க ஜுனியர் வற்புறுத்தியதொரு டிசம்பரின் மாலைப் பொழுதின் மேஜிக் என்பேன் ! வழக்கமாய் எனக்கு நேரடிப் பரிச்சயமில்லா சமாச்சாரங்களுள்  தலைநுழைக்க நான் விழைவதே கிடையாது ! ஆனால் என்னமோ தெரியலை - 2011-ன் அந்த தினத்தில் 'சரிங்கோ' என்றபடிக்கே ஜுனியரின் ஆசையை நிறைவேற்றத் துணிந்தேன் !! தொடர்ந்தது தான் நமக்குப் பரிச்சயமான அனுபவங்களாயிற்றே !! 

Last but not the least - கோலத்தின் புள்ளி # 5 : நமது மறுவருகையையும், இந்தப் பதிவுகளையும் வாஞ்சையோடு, ஆரவாரத்தோடு அரவணைத்துக் கொண்டாடிடக் காத்திருந்த நீங்களே guys !! உங்களது காமிக்ஸ் நேசம் மீது என்றைக்குமே எங்களுக்கொரு சந்தேகம் இருந்ததில்லை !! ஆனால் அந்த அபிமானம் காமிக்ஸின் நாயகர்களைத் தாண்டியும், அதன் பின்னணியில் பம்மி நின்ற எங்களையும் இத்தனை ஆதர்ஷதோடு சேர்த்தணைக்குமென்று கனவிலும் எதிர்பார்த்திடத் துணிந்ததில்லை !! So இந்த மறுவருகை எனும் கேக்கின் மீதான  icing நீங்கள் காட்டி வரும் எல்லைகளில்லா வாஞ்சையே !! இன்றைய காமிக்ஸ் பயணத்தின் ஜீவநாடியே, இந்தப் பதிவுப் பக்கமும், அதனில் பங்கேற்கும் நீங்கள் ஒவ்வொருவருமே, என்பதில்  எது இரகசியம் ? 

‘கண்ணை மூடிக் கொண்டால் லோகம் இருண்டே போய் விடும் ‘ என்று எண்ணித் திரியும் பூனையைப் போல (செயலாளர் நஹி!!) அந்நாட்களில் ஒதுங்கிக் கிடந்தவன் நான் ! நமது இதழ்களில் தாமதத்தைத் தாண்டி, குறைகள் எனக்குத் தெரியவே ஓராயிரம் உண்டென்பதால் – எங்கே  உங்களிடம் நெருங்கிப் பழகிடும் பட்சத்தில் அவற்றை நீங்கள் சுட்டிக் காட்டத் தொடங்கி விடுவீர்களோ, என்ற பீதியிலேயே தலையை மண்ணுக்குள் புதைத்துக் கொள்வேன் - தீக்கோழியைப் போல ! ஆனால் to your eternal credit – எங்களிடம் நீங்கள் காட்டியது அக்மார்க் அன்பு மாத்திரமே என்பதை சிறுகச் சிறுக எனக்கு உணர்த்தியது இந்தப் பதிவுப் பக்கமும், ஒவ்வொரு புத்தக விழாவின் சந்திப்புமே !! ஒவ்வொரு பாராட்டையும் DTS சிஸ்டத்தின் பிரம்மாண்டத்தோடு நீங்கள் இங்கே பதிவிடும் போதும் ; ஒவ்வொரு சின்னஞ்சிறு விஷயத்தையும் நீங்கள் சிலாகிக்கும் போதும் - அதன் அதிர்வலைகள் யாருக்கு என்ன மாதிரியான சேதியைச் சொல்கிறதோ இல்லையோ - என்னைப் பொறுத்தமட்டிலும் - இந்த ஆதர்ஷத்துக்கும், அன்புக்கும் அருகதையுடையவனாய்த் தொடர்ந்திட எத்தனை மெனக்கெட்டாலுமே தப்பில்லை என்ற எண்ணத்தை மாத்திரமே !! 

இந்தப் பயணத்தின் ஹை-டெக் அவதாரும், இந்தப்  பதிவுப் பக்கமுமே  ஒன்றோடொன்று இணைந்தவையே எனும் போது - துவக்க நாட்களது இதழ்களின் உற்சாகங்களும், இங்கு அதன் நீட்சியாய் ஒலித்த ஆரவாரங்களும் ஒரு ஆயுட்கால நினைவுகள் - at least என்னளவிற்காவது ! பாராட்டுக்களில் திளைத்தது ; உங்களின் ஆச்சர்ய`தாண்டவங்களின் அழகில் மெய்மறந்தது ; விழுந்த சாத்துக்களின் வீரியத்தில் பேய்முழி முழித்தது ; எனது சந்தோஷங்களை / சங்கடங்களை பகிர்ந்து கொண்டது என இங்கே அலி பாபாவின் குகைக்கு ஈடான புதையல்களைத் தேடிப் பிடித்திடச் சாத்தியமாகியுள்ளது !ஆரம்ப நாட்களில் மாதம் ஒரேயொரு (வண்ண) இதழே என்ற நிலையிலும் – முப்பது நாட்களுக்குமே உற்சாகங்களைத் தக்க வைத்தபடிக்கு வண்டியை ஓட்டிய வித்தைகளின் இரகசியத்தை மலைப்போடு பார்க்கிறேன்! Oh yes – இடையிடையே ஈஸ்ட்மென் கலரோடு; ப்ரூஸ் லீயும், ஜாக்கி சானுமே மூக்கில் விரல் வைக்கும் ரேஞ்சுக்கு இங்கே அரங்கேறியுள்ள சண்டைக் காட்சிகளின் பங்களிப்பையும் மறந்திட இயலாது! சேதமான சட்டைகளும், ஈகோக்களும் ஒரு பக்கமெனில் – கைகளில் பாப்கார்னோடு வேடிக்கை பார்த்து மகிழ்ந்த நண்பர்கள் இன்னொருபுறம்! 

துவக்க நாட்களில்,இங்கே என்னிடம் கேட்கப்படும் ஒவ்வொரு கேள்விக்கும் ;  பகிரப்படும் ஒவ்வொரு விமர்சனத்துக்கும், பதில் சொல்லா விட்டால் மண்டையே வெடித்து விடும் போலத் தோன்றுவதுண்டு! அதே போல பிசாசுமே உறங்கப் போய்விட்டிருக்கும் பின்னிரவுகளிலுமே எனது ‘டைப்பும் படலங்கள்‘ தொடர்ந்துள்ளன! கடந்த ஆறேழு மாதங்களுக்கு முன்புவரைக்கும் ஒவ்வொரு பதிவையுமே நானே லொட்டு லொட்டென்று தான் டைப்பித்து வந்தேன்; சமீபமாய்த் தான் அந்தச் சிரமத்திலிருந்து விடுதலை கிட்டியுள்ளது! நாட்களும், பதிவுகளும், கடந்து செல்லச் செல்ல மெது மெதுவாய் சில பல புரிதல்கள் தலைக்குள் குடியேறத் துவங்கின! At no point in time – நூற்றுக்கு நூறு மதிப்பெண்கள் சாத்தியமாகிடாது என்பதைப் புரிந்த போதே – தலைக்குள் ஒரு இலகுத்தன்மை விரவியது! வலைத்தள உதைபடலில் இன்றைக்கு நான்… நாளைக்கு இன்னொருத்தர்… மூன்றாவது நாளுக்கு புத்தம் புதிதாய் ஒருத்தர் என்று சக்கரங்கள் சுழன்று கொண்டே போவது புதுயுகத்தின் அங்கமே என்பது சித்தே லேட்டாய்ப் புரிபட்டது! So வாங்கும் சாத்துக்கள் வலிக்கிறதோ - இல்லையோ; வலிக்காத மாதிரியே மூஞ்சை வைத்துக் கொள்ளும் வித்தையானது நாளாசரியாய்ப் பழகிப் போய் விட்டது !

And in many, many ways – பதிவுகளுடனான பயணத்தில் தான் எனது வாழக்கையின் ஏகப்பட்ட சந்தோஷத் தருணங்களும் கலந்துள்ளன! ‘என் பெயர் லார்கோ‘ வெளியான நாட்களின் ஆரவாரங்கள்; வான் ஹாமின் அந்த கௌ-பாய் கிராபிக் நாவல் வெளியான (முதல்) COMIC CON சார்ந்த பதிவுகள்; டெக்ஸ் வில்லரின் மறுவருகை உருவாக்கிய உத்வேகம்; LMS ; மின்னும் மரணம்; சமீபத்தைய XIII-ன் இரத்தப் படலம்; ஒவ்வொரு சென்னை விசிட் / ஈரோடு உவகை என இங்கே நான் பகிர்ந்திடக் கிட்டியுள்ள சந்தோஷ topic-கள் தான் எத்தனை எத்தனை ! அந்த 2014-ன் சுட்டி லக்கியின் அறிமுகத்தின் போது சன்னமாய் நான் பயன்படுத்தியிருந்த “நாக்கார்… மூக்கார்” வார்த்தைப் பிரயோகங்களை அப்படியே உல்டா செய்து இங்கே நீங்கள் பதிவிட்டு ஜமாய்த்திருந்த அட்டகாசங்களெல்லாம் “சிங்கத்தின் கிழவயதில்” பகுதிக்கான லட்டு மாதிரியான மேட்டர்களல்லவா ? LMS-ன் முஸ்தீபுகளோடு துவங்கிய “வாரமொரு பதிவு” என்ற routine இத்தனை காலமாகியும் தொடர்ந்து வருகிறதென்பதில் முதல் ஆச்சர்யக் குறி என்னதே – simply becos இதற்கு அவசியமாகிடும் உழைப்பை ஆரம்ப காலத்து ஹனிமூன் phase-க்குப் பின்பாகவும், தொடர்ச்சியாய்த் தந்திட சாத்தியமாகிடுமென்று சத்தியமாய் நாம் நம்பிடவில்லை ! பலவிதங்களில் take it easy என்று இருந்தவனை அக்மார்க் ராக்கோழியாக்கிய பெருமை இந்தப் பதிவுகளின் முதுகெலும்பாகிய உங்களையே சாரும்!

இதெல்லாம் கூட பரஸ்பர முதுகுத் தடவல்களாகத் தெரிந்தாலுமே – நம்மைத் தடதடவென புதுத் தேடல்களுள் ஆழ்த்திடுவதில் இந்தப் பதிவுகளின் பங்கை என்னால் சிலாகிக்காது இருக்க இயலாது ! பிடிக்காதவர்கள் தலையைப் பிய்ப்பது ஒரு பக்கமெனில், பிடித்தவர்கள் தலையில் தூக்கிக் கொண்டாடுவதை நிதரிசனமாய்ப் பார்த்திட இயல்வது இங்கு தானே ?

- ஒரு சிப்பாயின் சுவடுகள்

- தேவ இரகசியம் தேடலுக்கல்ல

- நிஜங்களின் நிசப்தம்

- களவும் கற்று மற

- மெல்லத் திறந்தது கதவு

- ஜேஸன் ப்ரைஸ்

போன்ற ‘கோக்கு மாக்கான‘ கதைகளை இங்கே நீங்கள் எனக்கென நிர்மாணித்துத் தந்து வரும் பாதுகாப்பு வலையின்றி முயற்சித்திருக்கத் தான் முடியுமா? 

அப்புறம் இங்கே பிரவாகமெடுக்கும் நகைச்சுவைகளும், அகழ்வாராய்ச்சிகளும் ஒவ்வொரு ஞாயிறையும் நமக்கு தெறிக்கும் நாட்களாகி வருவதில் எது இரகசியம் ? அமெரிக்காவோ ; ஆப்ரிக்காவோ - அமிஞ்சிக்கரையோ - நாமிருக்கும் இடம் எதுவாயிருப்பினும் - ஒரு வாகான தலைப்பும், வகையான செட்டும் அமைந்துவிட்டால் இங்கே நர்த்தனமாடும் சந்தோஷங்களை உணராதோர் தான் யார் ? "சார்...நான் ரெகுலராக blog வாசகன் ; ஆனால் கலந்துக்கிறது இல்லே ; மௌனப் பார்வையாளன் மட்டுமே " என்று என்னிடம் நேரில் சொல்லியுள்ளோர் ஏகப்பட்டோர் !  அவர்கள் ஒவ்வொருவருக்குமே இங்கே அரங்கேறும் நண்பர்களின் சங்கமிப்பில், ஒரு அலாதி சந்தோஷம் கிட்டி வருவதும் அவர்களிடமிருந்து நான் கேட்டுத் தெரிந்து கொண்ட சேதியுமே !! 

என்றைக்கேனும் ஓய்வாக வீட்டில் அமர்ந்தபடிக்கே ‘பழைய நினைப்புடா பேராண்டி‘ என்று இந்தப் பயணத்தின் இரண்டாம் அத்தியாயத்தை அசைபோடும் வாய்ப்பு கிட்டின் – இந்தப் பதிவுகளின் ஒவ்வொன்றையும் நின்று, நிதானமாய் வாசிப்பேன் என்பது நிச்சயம் ! சிறுகச் சிறுக நமது சிறகுகள் விரிந்த கதையை இந்தப் பதிவுகள், ஒரு வாராந்திர டைரியைப் போலச் செயல்பட்டு, நினைவுகள் மங்கிடக் கூடிய அந்நாட்களிலும் highlight பண்ணிட உதவிடுமென்பது உறுதி ! Maybe இன்றைக்கு என்னை உராங்குட்டான் போல முறைக்கச் செய்த சம்பவங்களுமே, அன்றைக்கு செமையாய் சிரிக்கச் செய்திடவும் கூடும் தான் ! So இந்தப் பதிவுகள் ஜாலியான டைரிக்குறிப்புகளாய் என்னளவிற்காவது நீடிக்கப் போவது உறுதி!

Of course – அவ்வப்போது “தேசத்தை விட்டே புறப்பட வேண்டியது தான்!” என்ற ரீதியில் சில பல வாரங்களது பதிவுகளுக்கு லீவு கொடுத்த தருணங்கள்; மிஞ்சியிருக்கும் கேசத்தையும் பிறாண்டிப் பார்த்த நாட்கள் ; இந்த routine-க்குக் கல்தா கொடுத்து விடலாமென்ற உத்வேகத்தில் ஒரு விடைபெறும் பதிவை எழுதிய (இரகசியத்) தருணங்கள் என்ற கூத்துக்களுமே இல்லாதில்லை தான்! ஆனால் முன்தினத்து ரவுசுகள் எல்லாமே உலகை உலுக்கிடும் நிகழ்வுகளல்ல என்ற புரிதலும், நிதானமும், தூங்கி எழுந்த மறுநாளைக்கே புலர்வதைப் பார்த்தான பின்னே, மறுக்கா இங்கே தஞ்சமடைவதும் இந்த அனுபவங்களின் இன்னொரு அத்தியாயமே ! Someday down the line – சம்பந்தப்பட்ட எல்லோருமே இந்த நாட்களை எண்ணி சிரித்துக் கொள்வோமென்பது உறுதி !

எல்லாவற்றையுமே விட இந்தப் பதிவுகளின் ஒரு அழகான பாசிட்டிவ்வாக நான் பார்த்திடுவது – சில பல வாழ்நாள் நட்புகளுக்கு இது அஸ்திவாரமாய் அமைந்துள்ளதையே ! மும்மூர்த்திகள் வரலாம்; போகலாம் ; மின்னும் மரணங்கள் ஜொலிக்கலாம்; தகிக்கலாம்; இரத்தப் படலப் புலன் விசாரணைகள் நினைவில் தங்கிடலாம்; காலத்தோடு காலாவதியும் ஆகலாம் ! ஆனால் இங்கே துளிர்விட்டுள்ள சில நட்புக்களின் ஆயுள் ரொம்பவே கெட்டி என்பதைக் கண்கூடாகப் பார்க்கும் போது – எனது இந்த வாராந்திர ramblings-களுக்கும் ஒரு பலனுள்ளதே என்று மனம் குளிர்கிறது !

இந்தத் தருணத்தில் இதன் longevity க்கு ஏதேதோ விதங்களில் உதவியுள்ள / உதவி வரும் அத்தனை நண்பர்களும் எனது மெகா சல்யூட் உரித்தாகுக !! ஒவ்வொரு பதிவிற்கும் +1 போட்ட நண்பராக இருந்தாலும் சரி ; சங்க இலக்கியம் முதல், சம காலப் பீட்டர்கள் வரை அத்தனையையும் கொணர்ந்து இந்தப் பக்கங்களுக்கு மெருகூட்டும் நண்பர்களாக இருந்தாலும் சரி - உங்கள் அனைவரின் சுவடுகளுமிங்கே ஒன்றிணைந்து ஒரு அட்டகாச ஹைக்கூ கவிதையாய் உருப்பெற்றிருப்பதை இந்த "500 " உணர்த்துகின்றது !! More than anything else - உங்களின்   ஒவ்வொரு பின்னூட்டத்திலும் உங்களது மலர்ந்த முகங்களை பார்த்திட சாத்தியமாவது எனது பணிகளை இலகுவாக்கிடும் மாயாஜாலத்தை அறிந்து வைத்துள்ள அதிசயங்கள் !! Take a bow folks !! You have been just awesome !!

”500” என்ற நம்பரைத் தொட்ட பிற்பாடு – சித்தே 'ரமணா' பாணியில் புள்ளி விபரங்களை அடுக்காது போனால் தமிழ் சினிமாவில் ஊறிப் போன நம் நெஞ்சங்கள் தகிக்காதிருக்குமா ? So here you go!

இதுவரையிலான டாப் பார்வைகளை ஈட்டியுள்ள பதிவுகளின் பட்டியல் இதோ:

1. 02-08-2014 தல… தளபதி… திருவிழா - 7678 views

2. 02-01-2013 ஒரு பணி இரவின் உரத்த சிந்தனை - 7158 views

3. 16-11-2013 இது வேங்கையின் வேளை - 6387 views

4. 06-12-2012 எட்டும் தூரத்தில் NBS  - 6249 views

5. 07-06-2013 காசு… பணம்… துட்டு… Money !  - 6143 views

6. 10-11-2014 ஒரு கௌபாய் வானவில்  - 6043 views

இதில் last mentioned பதிவுக்கு 524 பின்னூட்டங்களிட்டு, அந்தப் பட்டியலில் டாப் இடத்தைத் தந்திருக்கிறீர்கள்!

தொடர்ந்திடும்  ஒரு நெடும் பயணத்தின் டைரிக் குறிப்பாய்த் திகழ்ந்திடும் இந்தப் பதிவுகளில் ஒரு memorable தருணத்தைத் தொட்டுப் பிடித்திருக்கும் வேளைதனில் அதைக் கொண்டாட வேண்டியது காலத்தின் கட்டாயமோ ? ஏற்கனவே 3 மில்லியன் ஹிட்ஸ் என்ற moment-ஐ சிலாகிக்க 2019-ன் அட்டவணையில், அதற்கென ஒரு ஸ்பெஷல் இதழ் திட்டமிட்டுள்ளோம் ! அதனை இப்போதே போட்டு உடைக்க வேண்டாமே என்று தோன்றுவதால் – அக்கட பெவிகால் பெரியசாமியாய் அவதாரம் எடுத்துக் கொள்கிறேன்! ஆனால் ஜாலியான இந்த நொடியில் ஓட்டைவாய் உலகநாதனையும் சித்தே முன்வரிசைக்கு இட்டாந்திடலாமா?

என்ன தேர்வு செய்திடலாம் இந்த 500-ன் தருணத்துக்கு என்று யோசித்த போது சில பல options என் முன்னே அணிவகுத்தன ! இந்த மைல்கல்லைத் தொட்டுப் பிடித்திட உதவியது நீங்கள் தான் எனும் போது அந்த ஸ்பெஷல் இதழ் எதுவாக இருந்திடலாமென்ற தேர்வையுமே உங்களிடமே ஒப்படைக்கலாமென்று தோன்றியது !“ஆங்… சாய்ஸில் எதையுமே விட்டுத் தள்ளாம – அத்தனையையும் போட்டுப்புடலாமே!” என்றே நீங்கள் அபிப்பிராயப்படுவீர்கள் என்று பட்சி சொன்னாலும் தேர்வு செய்திடும் சுதந்திரத்தை உங்களிடமே ஒப்படைக்க எண்ணுகிறேன் - இந்த ஒற்றைத் தருணத்திலாவது !! 

 - Fun with 500!! என்பதே இந்த ஸ்பெஷல் இதழின் பெயராக இருந்திடும் !

- சந்தாவினில் இடம்பெறாது ; முன்பதிவுகளுக்கு மாத்திரமேயான limited edition !!

- “500” என்பதால் இதழின் விலையும் ரூ.500 !! Plus courier costs...!

இதற்கென உங்களுக்கு நான் தரக்கூடிய Options 3 !!

முதலாவது நமது குண்டு-கதம்ப புக் ஆசைக்கு நியாயம் செய்திடக் கூடிய விதத்தில் - "THE BEST OF BONELLI" - என்றதொரு 550+ பக்க black & white ஆல்பம் - 5 அட்டகாசக் கதைகளோடு !! 

"இத்தாலி பக்கமாய்ப் பறந்து - பறந்து அலுத்துப் போயிட்டூ அண்ணாத்தே !! " - என்பதே உங்களது எண்ணங்களாயிருப்பின் - பிளேனை நேராக பிராங்கோ -பெல்ஜிய மண்ணை நோக்கி விட்டு - அங்கே அவர்களிடம் ஆசீர்வாதங்களையும், அனுமதிகளையும் வாங்கிக் கொண்டு, லைட்டாக பெட்ரோல் நிரப்பிக் கொண்ட கையோடு - அமெரிக்க களத்தை  நோக்கிப் படையெடுப்போமா - அந்த மண்ணிலான க்ரைம் த்ரில்லர்களெல்லாம் சுகம் தானாவென்று கண்டறிய ? 5 பாகங்கள் கொண்டதொரு வண்ண த்ரில்லர் maybe ? What say ?

அட..."அமெரிக்காலாம் பார்த்துப் பழகிய கதைக்களம் தானே அண்ணாச்சி ? " என்கிறீர்களா ?  கவலையே வாணாம் - மறுக்கா பிளைட்டை அதே பிரான்க்கோ-பெல்ஜிய மண்ணை நோக்கி விட்டு, மறுக்கா ஆசீர்வாதங்கள் + அனுமதி + பெட்ரோல் என்று நிரப்பிக் கொண்டு,  நாம் ஜாஸ்தி பார்த்திரா  ஆப்ரிக்கா மீதாகப் பறந்து பார்க்கலாமா ? மறுக்கா 5 பாகங்கள் கொண்ட கலர் த்ரில்லர்களை அங்கேயும் பார்க்கலாமோ ? "என்னா ஒய்.. அவ்ளோ பெரிய இருண்ட கண்டத்தில் எங்கேன்னு பறக்கிறதாம் ?" என்று கேட்கிறீர்களா ? "ஆங்....ஒன் மினிட் ப்ளீஸ் !! ம்ம்... கென்யா மேலே பறந்து பார்க்கலாமா ?" சுகப்படுமென்று தோணுதோ ? 

இந்த டீசர்களோடே இப்போதைக்குப் புறப்படுகிறேன் folks - இந்தத் தேர்வுகளில் உங்களது எண்ணப் பிரதிபலிப்புகளைப் பார்த்திடும் ஆர்வத்தோடு !! Before I sign off, I owe you this too !! இந்தப் பதிவுகளின் பயணத்தில் தெரிந்தோ-தெரியாமலோ சில பல பாதங்களில் நான் இடறியிருப்பின் - my apologies !! இங்கே வருகை தருவோருக்கு மகிழ்ச்சி மாத்திரமே தொடர்கதையாகிட வேண்டுமென்ற பிரார்த்தனையோடு கிளம்புகிறேன் !! Have a lovely weekend guys !! See you around !! Ciao for now !!