ஒரு மாறா பயணத் துணைவன் !

நண்பர்களே,

வணக்கம். முந்நூற்றிச் சொச்சம் பின்னூட்டங்கள் ; so கம்பெனி ரூல்ஸ்படி இதோவொரு உபபதிவு !! And இந்த உ.ப. நிச்சயமாய் சுவாரஸ்ய அலசல்களுக்குப் பஞ்சம் வைக்காதென்றொரு பட்சி சொல்கிறது ! 

எனக்கு ரொம்ப நாளாகவே ஒரு கேள்வியுண்டு !! காமிக்ஸ் வாசிப்பினில், மொத்தமாய், துளியும் மீதங்களின்றி, துடைத்து எடுத்தார்போல - பழசுகளுக்கு ஓர் பெரும் டாட்டா சொல்லி விட்டு, புதுசுகளின்  பக்கம் மட்டுமே கவனங்களை செலுத்துவது நமக்கு என்றைக்கேனும் சாத்தியப்படுமா ? - என்பதே அந்தக் கேள்வி !!

எண்பதுகளில் பக்கிரிசாமி கடா மீசைகள்  ; தலைவாழை இலை சைஸுக்கான  காலர்கள், ஒரு செங்கல் அகலத்துக்கான பெல்ட்கள் இடையில் நெளிய, ஜமுக்காள நீளத்துக்கு அகன்று நிற்கும் பெல்பாட்டம் பேண்ட்களோடு சுற்றித் திரிவதற்கு பேஷன் என்று பெயர் ! இதில் குருவிமண்டை போல ஸ்டெப்கட்டிங் வேறு !! அக்காக்களின் திருமண போட்டோக்களை எடுத்துப் பார்க்கும் போது -  அந்நாட்களுக்கேற்ற மேற்படி இஷ்டைலில், பின்புலங்களில் நிற்கும் அடியேனைப் பார்த்தால் தரையில் உருண்டு, புரண்டு சிரிக்கத் தோன்றுகிறது !   

ஒரு எட்டுப் பத்து ஆண்டுகள் ஓட்டமெடுத்த வேளையில் பேண்ட்களின் விசாலம் சபக்கோவென்று வற்றிப் போய் tights ஆயின ! கிராமத்து மைனர் ரேஞ்சிலான பெல்ட்கள் தம்துண்டாகிப் போயின அகலத்தில் ! குருவிக்கூட்டுத் தலையலங்காரங்களும் போயே போச்சு  ! எட்றா - நம்ம கல்யாண போட்டோக்களை என்று ஆல்பத்தைப் புரட்டினால் - நாசருக்கும், நாகேஷுக்கும் இடைப்பட்டது போலொரு ஆசாமியே கண்ணில் பட்டான் ! மறுக்கா சிரிப்புப் படலமே ! 

ஆக இப்படி ஒவ்வொரு தசாப்தத்துக்கும்  நடை ; உடை ; சிகை ; என்று ஏதேதோ மாறிடுவதையும், புதியன வரும் நொடியில் பழையன கழிவதையும் பார்த்துக் கொண்டே தான் இருக்கிறோம் ! ஒரு ஆர்வக் கோளாறில் எண்பதுகளின் பெல்பாட்டம் பேன்ட்டைப் போட்டபடிக்கே வீதியுலா போயின் - 'நேத்திக்கு வரைக்கும் நல்லா தானே இருந்தான் ??..அச்சோ ' என்ற உச்சுக் கொட்டும் படலங்களே மிஞ்சிடும் அல்லவா ?! 

ஆனால்...ஆனால்...காமிக்ஸ் வாசிப்பெனும் ஒரு குட்டியூண்டு வட்டத்துக்கு மாத்திரமே இந்தப் பொது விதி apply ஆகிட மறுக்கிறதே ?!!

இதோ 1984-ல் முதன்முறையாக வெளியிடும் போதே 'ஓவராய்..ரெம்போ ஓவராய்ப் பூச்சுற்றல் உள்ளதே'- என்று தலைசுற்றிட - அன்றைக்கே கொஞ்ச sequences-களில் கத்திரி போட அவசியமாகிட்ட  இரும்புமனிதன் ஆர்ச்சி - 36 ஆண்டுகளுக்குப் பிற்பாடு பிரெஷாக களம் காண்கிறான் - ஆரவாரமான வரவேற்போடு ! 

இதோ 1970-களில் உருவான இரும்புக்கையாரின் ஆல்பங்களை இன்றைக்கும் ஆசை ஆசையாய் நெஞ்சோடு அணைத்துக் கொள்ள ஒரு மூத்தோர் அணியே ரெடி !!

இப்போதும் நமது வலைமன்னன் ஸ்பைடராரை மறுக்கா கண்ணில் காட்டினால் - கண்ணெல்லாம் ஆனந்தக் கண்ணீரோடு உச்சி முகர ஒரு அணியே ரெடியாய் இருக்குமென்பது obvious !!

சரி, சூப்பர் ஹீரோக்களுக்குத் தான் இந்த மவுஸோ ? என்று நினைத்தால் நடு எண்பதுகளில் காமிக்ஸ் படிக்கத் துவங்கிய நண்பர்களணியோ - "ஜான் மாஸ்டர் மறுக்கா வருவாரா ? இரும்புக்கை நார்மன் வரில்லாவா ? இரட்டை வேட்டையர் ?? XIII மறுக்கா-மறுக்கா-மறுபதிப்பு கிடையாதா ? என்ற ரேஞ்சில் தாக்கிடுவதை பார்க்கிறோம் ! 

Oh yes - நோஸ்ட்டால்ஜியா ; பால்யத்தின் அடையாளங்கள் ; காலத்தில் திரும்பிப் போயிடும் யுக்தி என்றெல்லாம் இதற்கு விளக்கங்கள் சொல்லிடுகிறோம் ! ஆனால் "எனக்கு பழைய நெனப்பா கீதுச்சு ; so ஸ்டெப்கட்டிங் வெட்டிக்கினேன் !" என்று நாம் ஒருபோதும் வீட்டில் போய் நிற்பதில்லை தானே ?  (ஹி..ஹி...அதுக்கோசரம் மண்டையில் இன்னிக்கு கேசம் வேணுமே முதலில் !!' என்கிறீர்களா ?) தனிமையினில் இருக்கும் போது கூட பழைய பெல்பாட்டங்களை முயற்சித்து அழகு பார்க்க நினைப்பதில்லையே ? (தொந்தி அதற்கொரு பெரும் தடா என்பது வேறு விஷயம் !!) யோசித்துப் பார்த்தால் காமிக்ஸ் தவிர்த்து வேறு reading material களில் கூட பால்யங்களது சமாச்சாரங்களை நாமின்று இதே வேகத்தோடு சேகரிப்பதாய் (!!!) எனக்குத் தோன்றவில்லை ! "அம்புலிமாமா" ; " கோகுலம்" backissues இன்னமும் நமது வீட்டுச் சேகரிப்புகளில் உள்ளனவா - தெரியலை எனக்கு ! Of course சுஜாதாவின் நாவல்கள் ; அமரர் கல்கியின் படைப்புகள் போன்ற சில evergreens என்றைக்கும் நம்மை விட்டு அதிக தொலைவில் இருப்பதில்லை தான் ! ஆனால் அவையெல்லாமே முழுசுமாய் பால்யங்களது properties என்று சொல்லிட முடியாதல்லவா ? 

Whatever the reasons maybe - "பழமை" என்பது நம்மோடே பயணிக்கும் ஒரு நிரந்தரமாய் - காமிக்ஸ் வாசிப்பினில் மாத்திரமே தொடர்வதன் சூட்சுமம்  பற்றியெல்லாம் அலசிட 'தம்' இல்லை இக்கட ! நானும் 'கி.நா. ; அந்த.நா. ; இந்த நா.' என்று கூத்தடித்தாலும், அவ்வப்போது தாயைத் தேடிடும் கன்றைப் போல பழமைகளை நாடி U-டர்ன் அடிப்பதைத் தவிர்க்க வழி தெரியக்காணோம் !! So my question is : இதுவே தான் காலத்துக்கும் நமது comics template ஆக இருந்திடுமா ? 

Given a choice, பழசுகளை ஒட்டு மொத்தமாய் ஓரம் கட்டி விட்டு முழுக்க முழுக்கப் புதுசுகளுக்குள் மட்டுமே நீச்சலடிக்க விழைவேன் என்பதை நூற்றி பதிமூன்று தடவைகள் ஒப்பித்திருப்பேன் ! ஆனால் "விற்பனை" எனும் கெடுபிடியாளர் ஒரு பக்கம் ; உங்களின் "பழமை மோகம்" இன்னொரு பக்கமென முறைத்து நிற்கும் போது 'சரிங்கண்ணா !!' என்று மண்டையை ஆட்டிடுவதே சாத்தியமாகிறது ! So சும்மா ஜாலியாய் உங்கள் கற்பனைகளை ஓடவிட்டுச் சொல்லுங்களேன் - 2030-ல் நம் தேடல்கள் எவ்விதம் இருக்கக்கூடுமென்று ?  2030-ன் இதே நேரத்திலுமே  'ஆர்ச்சியார் for PM !!" ; "வருங்கால சனாதிபதி லூயி கிராண்டேல் வாழ்க !" ; அடுத்த ஐ.நா.சபைச் செயலாளர் அண்ணன் பதிமூன்றுக்கு ஜெ !!" என்று தான் கொடிபிடித்துக் கொண்டு நிற்போமா ?  Your thoughts on the future please guys ?