நிசப்தத்தைப் பற்றி உரக்க...!

நண்பர்களே,

வணக்கம். வண்டி வண்டியாய் கதைகளுக்குள் புகுந்து என்னென்னவோ கூத்துக்கள் அடித்துள்ளோம்! சில சிரிக்கச் செய்திருக்கின்றன ; சில சிந்திக்கச் செய்துள்ளன ; சில சிலாகிக்கச் செய்துள்ளன ; சிலவோ கொட்டாவி விடச் செய்துள்ளன ! “"தங்கக் கல்லறை"” போன்ற த்ரில்லர்கள் லக்னரோடு நம்மைக் கட்டிப் பிணைத்து ‘ஆளரவமற்ற அந்தப் பாலைபூமியில் உலாற்றச் செய்துள்ளன ; "ஆதலினால் அதகளம் செய்வீர்"” போன்ற ஆக்ஷன் அதிரடிகள், பர்மாவின் காட்டு வழியே நம்மையும் நடைபயிலச் செய்திருக்கின்றன ! “பிரளையத்தின் பிள்ளைகளும்”; “சிப்பாயின் சுவடுகளும்” மனத்தைக் கனக்கச் செய்துள்ளன ; “கார்சனின் கடந்த காலம்” வன்மேற்கிலும் மென்மையை சிலாகிக்கச் செய்துள்ளது! ஆனால் – பணியாற்றிய பின்பாய் மனம் முழுவதும் சன்னமாய் ஒரு வெறுமையை வியாபிக்கச் செய்த கதைகள் வெகு சொற்பம் ! கதை நெடுகிலும் விரவிக் கிடக்கும் அடர்பனியும், மொட்டை மரங்களும் போல உள்ளமெல்லாம் ஒரு சூன்யம் சூழச் செய்த கதைகள் சொற்பத்திலும் சொற்பம் ! கடந்த வாரமானது எனக்கு அந்த மாறுபட்ட அனுபவத்தைக் கண்ணில் காட்டியது "நிஜங்களின் நிசப்தம்" கிராபிக் நாவலின் வாயிலாக !

சந்தா E -யின் இறுதி இதழ் ; லயன் கிராபிக் நாவலின் debut ஆண்டின் அந்திம இதழ் என்பது மட்டுமன்றி இதுவரையிலான கி.நா.களுக்கெல்லாம் climax என்ற வகையில் இந்த இதழுக்கு நான் ரொம்பவே முக்கியத்துவம் தந்திருந்தேன் ! And in more ways than one – இது நமக்குமே ஒரு முரட்டு முயற்சி என்பதில் எனக்குச் சந்தேகமே இருந்திருக்கவில்லை ! ஒன்றரை ஆண்டுகளுக்கு முன்பாகவே – ஒரு விருது பெற்ற பிரெஞ்சு நாவலானது மெர்செலாக்கும் கிராபிக் நாவலாக உருமாற்றம் கண்டுள்ளது என்ற சேதி நமக்குக் கிட்டியிருந்தது. அதன் மாதிரிகளைப் பார்த்த கணத்திலேயே கடியெறும்புப் புற்றின் மீது அமர்ந்தவனைப் போல இருப்புக் கொள்ளாது தவித்தேன் - "தேவுடா இதனை எப்படியாச்சும் நாம் வெளியிட முயற்சிக்கணுமே?!" என்று! சந்தா E என்பதெல்லாம் அந்நேரம் கனவாகக் கூட இருந்திருக்கவில்லை எனும் போது, – மொட்டையும், கட்டையுமாக இந்த ஆல்பத்தை எங்கே நுழைப்பது என்பது புரிபடவில்லை எனக்கு ! தவிர, 312 பக்க நீளத்துடன் இதுவொரு மெகா இதழ் எனும் போது – அதனில் பணியாற்ற வாகான திட்டமிடல் இல்லாங்காட்டி சிக்கலாகிப் போய் விடுமே ! என்ற பயமே எனக்குள் !  So அடக்கி வாசிப்போமே ! என்ற ரீதியில் அமைதி காக்க வேண்டிப் போனது ! இடைப்பட்ட தருணத்தில் பாரிஸில் இருந்ததொரு வேளையில் – என் கையில் ஒரு நுழைவுச் சீட்டைத் திணித்தார்கள் நமது பதிப்பக நிர்வாகத்தினர் ! என்னவென்று பார்த்தால் – “"நிஜங்களின் நிசப்தம்"” கிராபிக் நாவலின் சித்திரங்களை ஒரு கண்காட்சியாக அமைத்து, ஓவியரும் அங்கே தலைகாட்டவிருக்கிறார் என்று அறிந்து கொள்ள முடிந்தது ! பாஷை புரியுதோ இல்லியோ – பராக்குப் பார்க்கவாவது செய்யலாமே என்ற சபலம் அலைமோதியது. ஆனால் நான் வேறெங்கோ பயணம் செய்யும் திட்டமிடல் முன்கூட்டியே உறுதியாகி இருந்ததால் – அந்த ஓவியக் கண்காட்சிக்குச் சென்றிட இயலாது போனது ! 2017-ல் சந்தா E எனும் கிராபிக் நாவல் தனித்தடம் உறுதியான முதல் நொடி எனக்குள் பறந்த முதல் பொரி –இந்த ஆல்பம் சார்ந்ததே! And here we are - – சன்னமான (எனது) கனவு நனவாகும் தருணத்தில் !

கிராபிக் நாவல்களையும் சரி, கார்ட்டூன்களையும் சரி மடியிலேயே குரங்குக்குட்டிகளைப் போல பத்திரமாய் கட்டித் திரிந்தவனுக்கு இந்த ஆல்பத்தின் மொழியாக்கத்தையும் நானே செய்தி்ட வேண்டும் என்ற ஆசை எக்கச்சக்கம் ! ஆனால் கனகச்சிதமாய் இந்தப் பணியைக் கையில் எடுத்த நேரம் – திருமணம் சார்ந்த வேலைகள் சூடுபிடிக்கும் தருணம் என்பதால் அதனை நமது கருணையானந்தம் அவர்களிடம் தள்ளி விட வேண்டிய நிர்ப்பந்தம் ! ‘ஏகமாய் எதிர்ப்பார்ப்போடு இருந்த இதழைக் கடைசியில் எழுத முடியாது போச்சே!‘ என்ற நெருடல் எனக்குள்ளிருந்தது. ஆனால் கல்யாண வேலை மும்முரத்தில் அதை மறந்தே போயிருந்தேன் ! இந்தப் புதுயுக பாணிக்கதைகளையும் சரி ; மூக்கை முன்னூறு சுற்று சுற்றித் தொடும் ரகக் கதைகளையும் சரி எழுதிட நமது கருணையானந்தம் அவர்கள் அத்தனை பிரியப்படுவதில்லை ! “"இந்த கிராபிக் நாவல் சமாச்சாரம் அத்தனை ரசிக்க மாட்டேன்கிறது! திருப்பி அனுப்பி விடட்டுமா?”" என்று மைதீனிடம் கேட்டிருக்க, நான் சென்னையில் பத்திரிக்கை கொடுத்துக் கொண்டு நின்ற போது தகவல் வந்தது எனக்கு ! ‘முடிந்தமட்டிற்கு எழுதச் சொல்லுப்பா... அப்புறமாய் பார்த்துக் கொள்ளலாம்‘ என்று அப்போதைக்குச் சொல்லி வைத்தேன் ! அதன்படியே பணிகளும் நடந்தேறிட என் மேஜையில் ஒரு கத்தைப் பக்கங்கள் மிரட்டலாய் அமர்ந்திருந்தன !

சாவகாசமாய் போன ஞாயிறு இதனுள் புகுந்த போது வயிற்றை செமையாகவே கலக்கியது… டெக்ஸ் போன்ற 'பரபர' பாணிக் கதையாக இருந்தாலே,300+ பக்கங்கள் எனும் பொழுது திருத்தங்களைப் போட்டு, சரி செய்ய ஏகப்பட்ட அவகாசம் பிடிக்குமெனும் போது – இதுவொரு dark கிராபிக் நாவல் களம் ! And இதனில் பணிகள் நிச்சயமாய் ஒரு மெகா லோடு இருக்குமென்பது உறுதியாய்ப்பட்டது மனசுக்கு ! ‘சிவனே‘ என்று இந்த கிராபிக் நாவலை மட்டும் ஜனவரி 10-ன் புத்தக விழா ரிலீஸ் என்று சொல்லித் தள்ளி வைப்போமா? என்ற சபலம் அலையடித்தது. ஆனால் ஏற்கனவே தாமதமானதை மேற்கொண்டும் ஜவ்வாய் இழுக்க மனசு கேட்கவில்லை! சரி… மெதுமெதுவாய் ஆரம்பிப்போம்; ஒவ்வொரு 30 பக்கத்துக்கும் ஒரு பிரேக் எடுத்துக் கொள்வது ; ஓரிரு நாட்களுக்குள் முடிப்பது என்று பந்தாவாய்த் தீர்மானித்தேன்!Alas - எண்ணங்களெல்லாமே ஈடேறி விட்டால் தான் நாமெல்லாம் குடியிருப்பது வெள்ளை மாளிகையாக இருக்குமே ?! 

எப்போதுமே இது போன்ற offbeat கதைகளுக்குள் நுழைந்திட நிரம்பபே ஸ்டார்ட்டிங் டிரபிள் இருப்பதுண்டு! இம்முறையும் அதற்கு விதிவிலக்கல்ல ! தயங்கித், தடுமாறி, திக்கித் திணறி, முதல் 10 பக்கங்களைக் கடப்பதற்குள் மூச்சிரைக்கத் தொடங்கியிருந்தது. ஆனால் பிடரியில் அறைந்தது போல இரு விஷயங்கள் புலப்படத் தொடங்கின!

விஷயம் # 1 : இதுவொரு எழுத்தாளனின் / மொழிபெயர்ப்பாளனின் சொர்க்க பூமி என்பது !

விஷயம் # 2 : இது பத்தோடு பதினொன்று ரகமல்ல - this seems to be far bigger than my dreams என்பது !

இங்கே ஒரு மெகா சல்யூட் வைத்திட வேண்டியது ஒரிஜினலின் கதாசிரியர் + ஸ்கிரிப்ட் writer-க்கு மாத்திரமின்றி, அதனை அசாத்திய தரத்தில் ஆங்கிலத்தில் மொழிபெயர்த்துத் தந்திருந்த நமது translator-க்குமே! ஒட்டுமொத்த 312 பக்கங்களுக்குமான அவரது ஆங்கில ஸ்கிரிப்ட்டை அப்படியே பழைய பேப்பர் கடையில் எடைக்குப் போட்டிருந்தாலே 2 கிலோ பேரீச்சம்பழம் தேறியிருக்கும் ! அத்தனை கனம் ; அத்தனை நீளம் ! And ஒற்றை அடித்தம், திருத்தம் கூட இல்லாது மணிமணியான கையெழுத்தில், அதகள ஆங்கிலத்தில் ஒட்டுமொத்தமாய் 2 பாகங்களையும் அவர் எழுதித் தந்திருந்த அழகுக்கு பாண்டிய நாட்டில் பாதியை அவர் பெயருக்குப் பட்டா போட்டுத் தந்திருப்பேன் - அது மட்டும் என் சொத்தாக இருந்திடும் பட்சத்தில் ! But பாண்டிய நாடெல்லாம் சாத்தியமில்லை ; வேண்டுமானால் பாண்டியன் ஹோட்டலில் நாளைக்குப் பணம் தருவதாய்ச் சொல்லி விட்டு நாலு பரோட்டா மட்டும் வாங்கித் தரலாம் என்பதே நமது நிதி நிலைமை என்பதால் மனசுக்குள் ஒரு மெகா வணக்கம் போட்டு வைத்தேன் - – நமது மொழிபெயர்ப்பாளர் வசிக்கும் கொங்கு தேசத்தை நோக்கி ! அசாத்தியத் திறன் ; அபரிமித எழுத்தார்வம் !!! And Truly stunning !

தமிழாக்கத்தினுள் புகுந்த சற்றைக்கெல்லாம் என் வாயெல்லாம் மொச்சைக் கொட்டைப் பல்லாகத் தொடங்கியது - simply becos இதற்கென பயன்படுத்தப்பட்டிருந்த நடையில் ஏகமாய் மாற்றங்கள் அவசியமாகிடும் என்பது எனக்கு அப்பட்டமாய்  தெரியத் தொடங்கியது ! நிறையவே மாற்றங்கள் செய்யத் தேவைப்படும் என்பதை உணர்ந்த நொடியே எனக்குள் ஒரு பல்பு எரியத் தொடங்கியது - "ஆஹா…. கை நழுவிய வாய்ப்பு மறுக்கா நம்மளையே தேடி வந்தாச்சு !!"” என்று. எப்போதுமே முதல் படிவ correction & எடிட்டிங் தான் நமது பணிகளுள்ளேயே மொக்கையோ மொக்கையானது ! மொழிபெயர்ப்பில் கோர்வை ; பிழைகள் தேடல் ; எழுத்து பாணியினில் மாற்றங்கள் ; டமால்-டுமீல்கள்; சித்திர அமைப்புகளைச் சரிபார்த்தல் என்று ஒரே நேரத்தில் அரை டஜன் விஷயங்களைச் செய்திட வேண்டி வரும்! கொஞ்ச நேரத்தில் எனக்கே அந்தக் காகிதங்களிலுள்ள சிகப்புமசிக் களரி கிறுகிறுக்கச் செய்து விடவும் செய்யும் ! இம்முறையும் அதே பாடு தான் and 10 பக்கங்களைக் கடந்த போதே தீர்மானித்தேன் - – திருத்தங்களை யோசிப்பதை விடவும்,கிட்டத்தட்ட மொத்தமாய் மாற்றி எழுதி விடுவது சுலபமானதென்று !

கதையைப் பற்றிப் பேச வேண்டிய வேளை இனி ! எங்கே - எந்த மண்ணில் இது நடைபெறுகிறது ? என்றெல்லாம் கதாசிரியர் சொல்லிடப் பிரியப்படவில்லை ! வில்லன்களது அடையாளத்தை அறிவிப்பதிலும் அவர் நாட்டம் காட்டிடவில்லை ! In fact அவர்களுக்கு முகங்களே கிடையாது ! கதை நகரும் காலகட்டத்தைப் பற்றியும் குறிப்புகள் லேது ! இவை சகலத்தையும் வாசகர்களாகிய நாமே யூகித்தும், கிரகித்தும் கொள்ள வேண்டுமென்பது சுவாரஸ்யத்தைக் கிளறி விடும் முதல் யுக்தி ! And கதை நெடுக உலவிடும் ஆசாமிகள் அத்தனை பேருமே கிட்டத்தட்ட சம வயதுக்காரர்கள் ; ஒரே மாதிரியான தாடிகளும், மீசைகளும் சுமந்து திரியும் கரடுமுரடன்கள்; குளிருக்குத் தலை முதல் கால் வரை போர்த்தி அலையும் பார்ட்டிகள். So துல்லியமாய் கவனிக்காது போனால் - – "இது மாப்பிள்ளை மொக்கைச்சாமியா ? மாமா மாயாண்டியா ?" என்ற சந்தேகம் எழுந்து விடும் ! கதையின் ஒவ்வொரு பிரேமிலும் சிற்சிறு கொக்கிகளை கதாசிரியர் தெறிக்க வைத்திருப்பதை அகன்ற வாயோடும், விழிகளோடும் ரசித்தேன்! And கதையைப் பற்றி – என்ன சொல்வது? என்று சத்தியமாய்த் தெரியவில்லை எனக்கு! வரம் வாங்கி வரா ஒரு ஜனத்தின் வாழ்க்கையை நாமும் வாழ்ந்து பார்க்க ஒரு வாய்ப்பு இந்தப் பக்கங்களுள் விரவிக் கிடக்கிறது என்று மட்டும் சொல்வேன் !

And சித்திரங்களைப் பற்றிப் பேச நான் ரொம்பவெல்லாம் மெனக்கெடப் போவதில்லை! Simply becos – இந்த ஆல்பத்தைப் புரட்டி விட்டு கீழே வைக்கும் வேளையில் எவரது விழிகளிலும் ஒரு அசாத்திய மின்னல் எழாது போகாது என்பதை ரின்டின் கேன் கூட யூகித்திருக்கும்! இது வரை வான்ஸின் தூரிகையை சிலாகித்துள்ளோம்; ஹெர்மெனைக் கண்டு மெர்செலாகி இருக்கிறோம்; அய்மண்ட்; பிரான்சே போ; மோரிஸ் என்று ஜாம்பவான்கள் பலரின் ஓவியங்களை வாய்திறந்து ரசித்திருக்கிறோம்! ஆனால் இது முற்றிலும் வேறொரு லெவல்! இதழைப் புரட்டிய / படித்த பின்பாய் எனது பில்டப்கள் முகாந்திரமிலாது இல்லை என்பதைப் புரிந்து கொள்வீர்கள் guys! அசாத்திய உழைப்பு ஓவியரது !! 

இறுதியாய் அந்த எழுத்துநடை பற்றியும், ஒரிஜினல் ஸ்கிரிப்ட் பற்றியும் ! இந்தக் கதைக்கு சித்திரங்கள் ஒரு ஜீவநாடியெனில் – ஸ்கிரிப்ட் அதற்குச் சிறிதும் சளைத்ததல்ல ! நெற்றிப்பொட்டில் பிஸ்டலை வைத்துத் தெறிக்க விடும் பாணியில் ஒரிஜினலின் வரிகள் கதை நெடுக சாத்தி எடுக்கின்றன ! கதைக்கும், வரிகளுக்கும் என்ன சம்பந்தம் என்பதையும் பல இடங்களில் மண்டையைப் பிய்த்துக் கொண்டே யோசிக்கும் அவசியம் முதல்வாசிப்பினில் எழக் கூடும் தான் ; ஆனால் இறுதியில் சகலத்துக்குமொரு அர்த்தம் பொதிந்திருப்பதைப் புரிந்திடுவோம் ! அவகாசம் இருந்திருப்பின், இதனையொரு proffessional எழுத்தாளர் யாரிடமாவது ஒப்படைத்திருக்கலாமோ ? என்ற எண்ணமும் எனக்குள் தலைதூக்கத் தான் செய்தது ! கடந்த வாரத்தின் ஒவ்வொரு ராவிலும் இரண்டு மணி வரைக்கும் விழித்திருந்து முழுவதுமாய் மாற்றி எழுத பிரயாசைகள் எடுத்த தருணங்களில், வாட்ச்மேனின் குறட்டைச் சத்தம் தான் துணைக்கு இருந்தது ! வழக்கமாய் நமது DTP பெண்கள் வேலைகளை முடித்து விட்டுக் காத்திருக்க, நான் கிழட்டு ATM மிஷினைப் போல தட்டுத் தடுமாறி, மெதுமெதுவாக எடிட்டிங் முடித்த பக்கங்களை அவர்களிடம் கொடுப்பதுண்டு ! "அச்சுக்கு காத்திருக்கிறார்கள் !" என்று மைதீன் இன்னொரு பக்கம் குச்சியை வைத்துக் குத்திக் கொண்டேயிருந்தால்தான் நான் வேலைகளைக் கையிலெடுப்பது வழக்கம். ஆனால் முதன்முறையாக என் வேகத்துக்கு அவர்களால் ஈடு தர இயலா நிலை ! Wholesale மாற்றங்கள் என்றாலுமே அதனைச் செய்வதில் அயர்ச்சி தலைதூக்கவில்லை ! அதற்காக சாகித்ய விருது தரத்தில் இந்த ஸ்கிரிப்ட் இருக்கப் போகிறதென்றெல்லாம் நான் அள்ளிவிட மாட்டேன் ! நமக்கு சாத்தியமானதை முயற்சித்திருக்கிறோம் என்ற சன்னமான திருப்தி ! அவ்வளவே !

வழக்கமான பொழுதுபோக்கு அம்சங்களுடனான கதைகளை மட்டுமே எதிர்பார்க்கும் நண்பர்களுக்கு சத்தியமாய் இங்கே லயிக்க அதிகமாய் சமாச்சாரங்கள் இருக்கப் போவதில்லை !  "ஊமைப்படம் பார்த்த மாதிரி இருக்கு !"”; “"ஙே…?”; “பேசியே கொல்றியே?" ”; “"என்ன தான் சொல்ல வர்றார் கதாசிரியர் ?"” என்று பலமாதிரியான பேஸ்தடித்த குரலிலான கேள்விகள் இந்த இதழுக்குப் பின்விளைவுகளாக இருக்கக் கூடும் என்பதும் எனக்குப் புரியாதில்லை ! அந்த வகையில் நிச்சயமாய் இதுவொரு மெகா ‘ரி்ஸ்க்‘ என்பதும் புரிகிறது – moreso ஆண்டின் துவக்கத்தில் எனும் போது ! ஆனால் அதே வேளையில், நமது 33+ ஆண்டுப் பயணத்தின் ஒரு "நிஜமான மாறுபட்ட முயற்சி"என்ற சிலாகிப்புமே இதற்கு சாத்தியம் என்ற நம்பிக்கையும் இக்ளியூண்டு இருக்கிறது ! So விளைவுகள் எவ்விதமிருப்பினும், இந்த ஒற்றை முறை மட்டும் "பலனை எதிர்பாராதே!"” என்று எனக்கு நானே சொல்லிக் கொள்கிறேன்!

So "நிஜங்களின் நிசப்தம்" நிசப்தமாய் ‘க்ளிக்‘ ஆனால் சந்தோஷம் ; உரக்க ‘டக்‘ அவுட் ஆனாலுமே சத்தியமாய் வருத்தமில்லை! இந்த முறை மட்டும் நமது பார்முலா இது தான் ! இனி உங்களுக்காச்சு ; நி.நி-காச்சு !! ஓவர் பில்டப்பெல்லாம் உடம்புக்கு ஆகாது என்பதில் எனக்குத் துளியும் சந்தேகமில்லை ; so இந்தப் பதிவே அவசியம் தானா ? என்ற கேள்வியும் எனக்குள் ஒலிக்காது இருக்கவில்லை தான் ! பணி முடித்த வியாழன் இரவினில் எனது எண்ணங்களை எழுத்தாக்கினேன் ! வாராந்திர பதிவுக்குத் தயாராகிடும் சனிக்கிழமையின் இரவுமே  இந்தக் கதை சார்ந்த உணர்வுகள் தலைக்குள்  உயிரோட்டத்துடன் தொடர்ந்திடும் பட்சத்தில் - இதனை பதிவாக்கிடலாமென்று நினைத்தேன் ! And here we are ! 

அப்புறம் இதோ - நமது ஜனவரியின் சீருடை சிரிப்பு நாயகர்களின் அட்டைப்பட first look ! வழக்கம் போல ஒரிஜினல் டிசைன் - பின்னணி வர்ண மாற்றங்களோடு ! கதையைப் பொறுத்தவரை அதே ஸ்கூபி -ரூபி slapstick காமெடி ; இம்முறையே கொட்டும் மழைக்கு மதியிலானதொரு சேற்றுக் காட்டில் ! யுத்தம் என்பது களத்திலிருப்போர்க்கு எத்தனை கடினமானதென்பதை அந்த நகைச்சுவைக்கு மத்தியிலும் உணர்ந்திடச் செய்வதே கதாசிரியரின் நோக்கம் என்பதில் no doubts ! கிராபிக் நாவலின் பணிகளுக்குப் பின்பாய் ஒரே ஓட்டமாய் ஓடிய பணியிது ! 

And இதோ - நமது வலைமன்னனின் மறுபதிப்புக்கான அட்டைப்படம் ! இந்த இதழ் இதுவரையிலும் மறுபதிப்புக் காணாவொரு கதை என்பது போல் எனக்கொரு நினைப்பு ; correct me if I am wrong guys ! 1987  தீபாவளி சூப்பர் ஸ்பெஷலில் பிரெஷாக ஒரு லோடு புயப்பங்களோடு வெளிவந்த இந்தக் கதையை அப்போதே படித்தவர்கள் எத்தனை பேர் இருப்போம் ? என்றறிய ஆவல் !

And சந்தாக்களின் வேகம் சூடு பிடித்துள்ளது கடந்த வாரத்தினில் !! இன்னமும் பர பர வேகம் தொடர்ந்திட்டால் - நம் பயணம் வழக்கம் போல் தொடர்ந்திட உதவியாக இருக்கும் ! 

இன்னமும் சந்தாக்களை புதுப்பித்திருக்கா நண்பர்களே - இன்றே செயலில் இறங்கிடலாமே ப்ளீஸ் ?

&

இன்னமும் சந்தா அனுபவங்களை உணர்ந்திரா நண்பர்களே : இந்தாண்டு முயற்சித்துத் தான் பாருங்களேன் ?!  

Before I sign off - இதோ சில updates !

1. நமது வெட்டியான் தம்பியின் இரண்டாவது ஆல்பம் ஐரோப்பாவில் வெளியாகி வெளுத்துக் கட்டுகிற சேதி கிட்டியுள்ளது ! இம்முறையும் இருபாக சாகஸம் & முடிவு சுபமாய்த் தெரிகிறது ! கதைகளின் ஃபைல்கள் வந்து மொழிபெயர்ப்பு ஓடிக் கொண்டுள்ளது ! முதல் புரட்டலுக்கு அதே அதகள பிரம்மாண்டம் கதை நெடுகத் தென்படுகிறது! கதையும் அதே வீரியத்துடன் இருப்பின் awesome ! F & F சந்தாவே : முதல் குடித்தனக்காரர் தயார்!!

2. இன்னொரு offbeat கௌ-பாயுமே தயாராகி வருகிறார்! இவரோ the man we love to hate ! ஒற்றைக்கை பௌன்சரின் இன்னொரு ஆல்பம் சீக்கிரமே ரிலீஸ் ஆகவுள்ளது! பெருமூச்சோடு காத்திருக்கிறோம்‘

3.இரத்தப் படல முன்பதிவுகளுமே இன்னும் இக்கிளியூண்டு வேகம் கூடின - we would be there !!

மீண்டும் சந்திப்போம் guys! இன்னமும் ஒரு வண்டிப் பணிகள் காத்துக் கிடப்பதால் - இந்த ஞாயிறும் எங்களுக்கு முழுநேரப் பணி நாளே ! 

WISHING ALL A WONDERFUL CHRISTMAS !!!! HAVE A BALL ALL !! BYE FOR NOW !! 

பி.கு : Caption போட்டியின் முடிவுகள் பற்றி :   

கேப்ஷன் போட்டியில் நிறைய பேர், நிறைய போட்டுத் தாக்கியிருக்க, யாருக்கு பரிசு ? என்று தேர்வு செய்வதில் இல்லாத சிண்டையும் பிய்க்காத குறை தான் ! 

இப்படிச் செய்யலாமா ? ஒரே ஆளுக்கு 4 சந்தாக்களையும் பரிசாக்குவதற்குப் பதிலாய் 4 பேரைத் தேர்வு செய்து, ஆளுக்கொரு சந்தாப் பிரிவு ? What say ?

பி.பி.கு : நாலு பேருக்குப் பரிசைப் பிரித்து வழங்குவது சரியாக இராதென ராத்தூக்கத்தில் பெரும் தேவன் மண்டைலகொட்டோ சொல்லி வைக்க - பகல் வெளிச்சத்தில் அதனை ஆமோதிக்கவே தோன்றுகிறது ! நிறைய பேர் பங்கேற்றதன் பொருட்டு மெடல்களைப் பிய்த்துக் கொடுப்பதாகின் நம்மாட்கள் தான் ஒலிம்பிக்சிலிருந்து கூடை கூடையாய் காக்காய்க் கடி மெடல்களை அள்ளி வந்திடமாட்டார்களா ? ஒலிம்பிக்ஸ் போகும் அணிகளுள் அளவில் முரட்டுத்தனமானதல்லவா நம்மது ?

So - கீழ்கண்ட கேப்ஷனே பரிசு பெறுகிறது - எனது பார்வையில் :

rajasimman soma20 December 2017 at 11:24:00 GMT+5:30
"எங்க நானும் பார்த்துகிட்டே இருக்கேன் நான் தள்ளி இருந்தா எதிரியோட தலையைப் பார்த்து சுடுறீங்க..பக்கத்தில் வந்துட்டா காலை க்குறி வைக்கிறீங்க ஏன்?"

"நீ இவ்வளவு நெருக்கமா இருக்கும்போது எனக்கு தலைகால் புரியமாட்டேன்குது கண்ணே!"

வாழ்த்துக்கள் நண்பரே ! உங்களின் முகவரியினை மின்னஞ்சல் செய்திடுங்கள் நமக்கு !


And ரகளை செய்திருந்த மற்ற நண்பர்கள் அனைவருக்குமே congrats !! Great tries !!