வரணும்...பன்னீர்செல்வமாயிட்டு வரணும் !

 நண்பர்களே,

வணக்கம். இப்போதெல்லாம் இங்கே வாரயிறுதியில் பதிவிட்ட கையோடு, வார நாட்களில் நமது வாட்சப் கம்யூனிட்டியில் போஸ்ட் போடுவது; polling போடுவது என ஏதாவது கும்மியடித்து வருவதால், ஒரு தினுசாய் வாரம் முழுக்க ‘டச்‘சில் இருப்பது போலவே ஒரு பீலிங்! பெருசாய் பூமியைப் புரட்டிப் போடும் அறிவிப்புகளை அங்கே போடுவதில்லை தான் - yet அங்கே கடந்த வாரத்தில் செய்துள்ள அறிவிப்புஸ் பற்றி இங்கொரு தபா! Just in case அங்கே உள்ள நெருக்கடிகள் உங்களுக்கு ரசிப்பதில்லை எனும் பட்சத்தில்!!

And அங்கே மேலோட்டமாய் மட்டுமே என்னாலும் பதிவிட முடிவதால் - அவற்றை சற்றே elaborate செய்கிறேனே இங்கே:

Topic # 1:

”யார் அந்த மினி-ஸ்பைடர்?” உட்டாலக்கடி சமாச்சாரம்!

காவேரியில் நீர் வற்றிப் போகலாம்; வைகை வறண்டு கிடக்கலாம் - ஆனால் சிலபல ஆர்வங்ஸ்கோ பார்ட்டிகளின் “காமிக்ஸ் சேவை தாகம்” என்றென்றும் வற்றுவதில்லை! And சேலத்திலிருந்து இந்தச் சேவையை கர்ம சிரத்தையாய் செய்து - அதனை முழுக்கவே நண்பர்களின் முன்னேற்றத்திற்காக அர்ப்பணிப்பதாய் அள்ளி விட்டு வரும் ஆர்வலர், லேட்டஸ்டாக ரூ.900 விலையில் ”யார் அந்த மினி-ஸ்பைடர்?” ஆல்பத்தினை விளம்பரப்படுத்தியுள்ளார். ஏற்கனவே 2021 லாக்டௌன் சமயத்தில் இதே வேலையை மனுஷன் செய்திட, அப்போதே போனில் பேசவும் செய்திருந்தேன் தான்! ஆனால் அந்தக் "கலைச்சேவை நமைச்சல்" விட்டபாடில்லை எனும் போது - இது தொடர்பான தகவல்களை அவர் நடத்தும்  க்ரூப் நண்பர்களே நமக்கு அனுப்பி வர, அவற்றை சம்பந்தபட்டோருக்கு forward செய்துள்ளோம். அதில் மேற்கொண்டு எது செய்வதாக இருந்தாலும் அவர்களது பாடு!

நம்மைப் பொறுத்தவரையோ அதே ”யார் அந்த மினி-ஸ்பைடர்?” இதழை ரூ.200 விலையில், அட்டகாசமான art paper-ல் சீக்கிரமே வெளியிடவுள்ளோம். 

அது மட்டுமன்றி - தலைகீழாய் நின்று தண்ணீர் குடித்துப் பார்த்தாலுமே, ஒரு கணிசமான அணியினருக்கு, இந்தப் பழசு மீதான மோகங்களிலிருந்து வெளிப்படும் சாத்தியங்கள்  கிடையாது என்பது புரிகிறது! And அவர்களே இந்த கலை சேவகர்களின் prime targets! எத்தனை பிரயத்தனம் செய்து புதுசாய் கதைகளைத் / தொடர்களை அறிமுகம் செய்ய குட்டிக்கரணங்கள் போட்டாலுமே - “பறக்கும் பிசாசு” போடலாம்லே? “பறக்காத பூதம்” போடலாமில்லே?” என்ற ரீதியிலான கேள்விகள் பிரதானப்பட்டு வருவது தொடரவே செய்கிறது ! “அதே புளிய மரத்தை, அதே போல மறுக்கா மறுக்கா சுற்றி வருவதில் நாம் சாதிக்கப் போவது தான் என்ன?” என ஒரு நூறு தபா நான் குரல் கொடுத்தாலும் - எதுவும் மாறிய பாட்டைக் காணோம் தான்! So if you can't beat them, join them என்று தீர்மானித்துள்ளோம்! So-

- டெக்ஸின் ”நடுநிசி வேட்டை” தான் வேணுமா? ரைட்டு - அதையே அன்னிக்குப் போலவே போட்டுப்புடுவோம்!

- “கத்தி முனையில் மாடஸ்டி” அதே சைஸில், அதே அட்டையோடு அச்சுக்கா - அசலுக்கா  அப்டியே வேணுமுங்களா - பேஷாய் போட்டுத் தாக்கிப்புடலாம்!

- மாயாவி மாமாவின் “ப்ளாக்மெயில்” அதே டபுள் கலரில், அதே அட்டைப்படத்தோடு பார்த்தா தான் மனசு குளிருமா? ஒண்ணும் பிரச்சனையே இல்லீங்கோ - ஒரு whirlpool ப்ரிட்ஜையே மனசுக்குள்ளாற இறக்கிப்புடலாம்!

And rest assured - இவை சகலமுமே கலைச் சேவைகளின் ரூ.900/- விலை ரேஞ்சுகளில் இருக்கவே இருக்காது. And இவற்றிற்கென சந்தா, சாந்தா, சாதனா - என எவ்வித தனித்தடங்களோ, முன்பதிவுகளோ இராது! வாகான சந்தர்ப்பத்தில், ஏதேனுமொரு சிறுநகரப் புத்தக விழாவின் தருணத்தில் இந்த புக்ஸ் வெளிவரும் - நமது ப்ளாக்கிலும், FB-யிலும், வாட்சப்பிலும் ஒரு அறிவிப்போடு! So அவற்றை உங்கள் தலைகளில் வலுக்கட்டாயமாய் திணிக்கும் அவசியங்களெல்லாம் இருக்கவே இராது!

தவிர, இந்த segment-க்கென நான் பெருசாய் மெனக்கெடுவதாகவும் இல்லை! சகலமும் மறுபதிப்பு மேளாக்களே எனும் போது, அந்தக் காலத்து ‘

களை இந்த நாட்களது “லை‘களாக மாற்றுவதைத் தாண்டி பெருசாய் ஜோலிகள் இருக்காது! பற்றாக்குறைக்கு “அதே ராப்பர்; அதே replica பதிப்புகள்” என்றும் நீங்கள் அன்போடு நம்மள் கி பொறுப்புகளை சுலபமாக்கி வருவதால் - இயலும் சந்தர்ப்பங்களில் பரணுக்குப் போறோம்; தூசு தட்டறோம்; பழைய பெயண்டிங்களையே மறுக்கா ஸ்கேன் பண்ணி டிஜிட்டலில் பிரிண்டைப் போடறோம்! And வண்டி வண்டியான எண்ணிக்கைகளில் பிரிண்ட் பண்ணி, கிட்டங்கிகளை ரொப்பிக் கொள்வதாகவும் ஐடியா லேது! சிக்கனமான நம்பர்கள்; விற்றால் அப்பாலிக்கா அடுத்த title என்று ஜாலி பாலையாவாய் பயணிக்க உத்தேசித்திருக்கிறோம். இங்கே எவ்வித அட்டவணைகளோ, deadlines-களோ இருந்திடவும் செய்யாது! So “வாழைப் பழம் வேணும்” என்போருக்கு ட்ராகன் ப்ரூட்டைத் தந்து, “இதை சாப்பிட்டுப் பாருங்க நைனா” என இனியும் வம்பு பண்ண மாட்டோம்! “வாயப்பயம் தானுங்களே - எத்தினி சீப்பு?” என்று கேட்க மாத்திரமே செய்வோம்! 

Topic # 2:

”முத்தக் கதைகள்” (ரொமான்ஸ்) போட்டுப் பார்க்கலாமா - அட்டகாசமான சித்திரங்களுடன்? அல்லாங்காட்டி ”யுத்தக் கதைகள்”?

- முதல் ரகத்துக்கு (ரொமான்ஸ்) ”வாணவே வாணாம்டா சாமி!” என்ற பதில்!

- யுத்தக் கதைகள் ஆப்ஷனுக்கு - “பார்ப்போம்டா தம்பி” என்ற ரீதியிலான மித response!

இங்கே எனக்குள் கலவையாய் ஓட்டமெடுக்கும் சிந்தனைகளை உரக்க ஒலிக்கச் செய்வதில் தப்பில்லை என்றே தோன்றுகிறது! Of course வாண்டனாக மூத்திரச் சந்துக்கான கேட்டைத் திறந்து கொண்டு, நானாகவே உள்ளாற போய் நிற்கவும் மெனக்கெடுகிறேன் என்பது ஸ்பஷ்டமாய்ப் புரிகிறது தான்! ஆனால் மனதில் இழையோடும் விஷயங்களைப் பொதுவில் பகிர்வதொன்றும் நமக்குப் புதுசில்லியே?! So எனது சிந்தனைகளை உங்களுக்குக் கடத்தும் விதமாய் இதோ - சில வினாக்கள் folks:

1. கடைசியாய் ஒரு புது நாயகரையோ / தொடரையோ நாம் சிகப்புக் கம்பளம் விரித்து வரவேற்றது எப்போதோ?

2. ஒரு புது ஜான்ராவை நாம் ஆரவாரமாய் எதிர்பார்த்து குதூகலித்தது கடைசியாய் எப்போது folks ?

3. ஒரு மெய்யான குண்டு புக்கை நாம் கையிலேந்தி, சூட்டோடு சூடாய் (சு)வாசிக்க நேரம் ஒதுக்கியது தான் எப்போது?

4. படிக்கத் தூக்கும் ஆல்பத்தையும் ஒரு விமர்சகப் பார்வையில் அணுகிடாது, ஜாலியான வாசகப் பார்வையில் ரசிக்க விழைந்த கடைசித் தருணம் எது ? என்று நினைவுள்ளதா?

5. மாதா மாதம் பீரோவுக்குள் தேங்கிச் செல்லும் ஆல்பங்களை ஒருவித குற்றவுணர்வோடு பார்ப்பது இப்போதெல்லாம் அடிக்கடி அரங்கேறுகிறதா?

6. ”நோஸ்டால்ஜியா மோகம்” ; “பழசை மறுபடியும் காதலிக்கும் அந்த உத்வேகம்” என்பதெல்லாமே - அவற்றைப் படிக்கும் அவசியங்கள் கிடையவே கிடையாது என்றதொரு ஆழ்மனது நிம்மதியின் பலனான கோரிக்கைகளா?

"புது புக்னா அதைப் படிக்க வேணும்; இதுவோ அந்தக் காலத்திலேயே படிச்சு முடிச்ச உப்மா தானே? ஜாலியாய் படம் பார்த்துப்புட்டு நிம்மதியாய் உள்ளாற வச்சுப் பூட்டிப்புடலாங்கிற ஒரு அவாவின் நாசூக்கான வெளிப்பாடா - கூடிப் போயுள்ள நோஸ்டால்ஜியா கோரிக்கைகள் ?

எனக்கு நினைவு சரியாக இருக்கும் பட்சத்தில் ரொம்ப, ரொம்ப காலத்துக்குப் பின்பாய், துரிதமாய் நம் மத்தியில் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டிருக்கும் இரு புது ஆல்பங்கள் / தொடர்கள்:

1. ரூபின்

2. ஸ்பூன் & ஒயிட்

மட்டுமே!

- கணிசமான depth இருந்தும் C.I.A. ஏஜெண்ட் ஆல்பா கதைகளில் "வஜனங்கள் சாஸ்தி" என்று ஓரம் கட்டி விட்டோம்!

- “உள்ளதுக்கே நேரமில்லே - இதிலே இவன் யாரு புதுசா?” என்றபடிக்கே IR$-ஐ மூட்டைகட்டி விட்டோம்!

- ஒரு cult classic ஆகியிருக்க வேண்டிய “ஒற்றை நொடி... ஒன்பது தோட்டாக்கள்” இதழினை அதன் நீளத்தைக் கண்டு பம்மி ஓரமாய் சாத்திவிட்டோம்.

- அட அவ்வளவு ஏனுங்கோ - நம்மளையெல்லாம் ஆர்வத்தில் அநாட்களில் சட்டையைக் கிழிக்கச் செய்த XIII தொடரின் லேட்டஸ்ட் அத்தியாயங்களையே இன்னமும் புரட்ட முனையாதோர் ஒரு வண்டி!!

வார்னிஷ் இல்லா நிஜத்தை செப்புவதாயின் இன்றைக்கு ; இன்றைய நமது mindset-க்கு “இரத்தப் படலம்” கதை இப்போது அறிமுகமாகியிருக்கும் பட்சத்தில் எவ்விதமாய் ரியாக்ட் செய்திருப்போமோ? “இவன் யார்டா திருட்டு முழி முழிச்சிக்கினு வண்டி வண்டியான வசனங்களுக்கு மத்தியிலே மொக்கை போட்டுக்கிட்டு? ஞாபகமறதின்னா வல்லாரைக் கீரையைத் தின்ன வேண்டியது தானே?” என்று மண்டையில் XIII-ஐ தட்டியிருப்போமோஎன்ற சந்தேகம் எனக்கு !?

In a nutshell - கூடி வரும் பொறுப்புகளும், மாறி வரும் பொழுதுபோக்கு அம்சங்களும், post covid lockdowns - நமது வாசிப்புகளுக்கு சங்கிலிகளைப் போட்டு விட்டுள்ளன என்பதே யதார்த்தம்! இன்றைக்கு நமது பொழுதுகளை எதைக் கொண்டு நகர்த்துவது? என்பதையே நாம்  தீர்மானிப்பதில்லை என்பது எனக்குள் உள்ளதொரு குட்டியான சந்தேகம்! நுண்ணறிவும், அதன் algorithm -களுமே அடுத்தடுத்து FB-யில் நமக்கு எதைக் காட்ட வேண்டும்? Youtube-ல் எந்த shorts-ஐ காட்சிப்படுத்த வேண்டும்? இன்ஸ்டாவில் எந்த ரீல்ஸை முன்னிலைப்படுத்த வேண்டுமென தீர்மானிக்கின்றன அல்லவா ?! And நாமோ, குஷியாய் அவற்றின் விரல் பிடித்தபடிக்கே ஜாலியாய் பயணித்து வருகிறோம் - அல்லவா ?! ஆனால் இங்கேயோ - “நீர்மோர் சாப்பிடுங்கண்ணா.. தினை லட்டு  சாப்பிடுங்கண்ணா... மில்லெட்ஸ் உப்மா நல்லதுங்கண்ணா” என்ற ரீதியில் நாம் பரிமாறுவது சற்றே அயர்ச்சியூட்டுகின்றனவோ - என்னவோ? 

ஆனால் சமீப நிகழ்வுகளில் நான் கவனித்த / கிரகித்த ஒரு விஷயம் மனசை குஷியாக்கத் தவறவில்லை! And அது இம்மாதத்து 2 இதழ்கள் சார்ந்ததே!

- Maybe ரூபின் கதை on its own உங்களை பாராட்டச் செய்யவும் பண்ணியிருக்கலாம் தான்! ஆனால் ரூபின் நம்மோடு 3-வது ஆண்டாய் அன்னம், தண்ணீர் புழங்கி வருகிறார் தான்! And இதற்கு முன்பான 2 சாகஸங்களுமே செம விறுவிறுப்பானவைகளே! ஆனால் அந்த இரண்டையும் இந்த மாதத்துக்கு முன்பாக வாசித்திருப்போரை count பண்ணுவதாக இருந்தால் ஒரு மினி பஸ்ஸின் புட்போர்டில் மட்டுமே நிரப்பி விடலாம் என்பது எனது யூகம்! So how come ரூபின் scored just this month?

- Spoon & White கூட அண்ட சராசரங்களை சிரிப்பலைகளால் அதிரச் செய்யும் ஆற்றல் கொண்ட அசகாயர்கள் அல்ல தான்! Yet அவர்களை இம்மாதம் நாம் சிலாகித்து ஏற்றுக் கொள்ள முடிந்தது எவ்விதமோ?

இரண்டு கேள்விகளுக்குமே என்னைப் பொறுத்த வரை ஒரே பதிலே:

நமது வாட்சப் கம்யூனிட்டியில் இவற்றைப் பற்றி தொண தொணவென உங்கள் முகங்களுக்கு முன்னே கொசுவாட்டம் பாட்டுப் படித்தபடியே நின்று வந்தேன்! And இந்த கம்யூனிட்டி தரும் ஒருவித அண்மையும், அந்நியோன்யமும் - “சரி, நம்ம கோமுட்டித் தலையன் வுடாம கேட்கிறானில்லே - படிச்சுத் தான் போடுவோமே” என்று ரொம்ப காலம் கழித்து உங்களை எண்ணச் செய்திருக்கலாம்! படிச்சதைப் பகிர்ந்துக்கவும் கம்யூனிட்டி விரல்நுனியில் காத்திருக்க, அந்த உற்சாகம் தொற்றிக் கொள்ள - இம்மாத வாசிப்பு வேகமெடுக்க; வாசிப்பின் கலப்படமில்லாத மகிழ்வுகளும் நம்மைத்  தொற்றிக் கொண்டுள்ளன! And அகஸ்மாத்தாய் அட்டைப்படங்கள் கலரிங்; அச்சு - என எல்லாமே அழகாய் மிளிர - "அட...இது நல்லா தான் இருக்கேப்பா !!" என்ற பீலிங்கு மேலோங்கியிருக்கலாம் ! So இம்மாதத்து இருவர் மாமூலான விமர்சக கண்ணி வெடிகளில் கால் பதிக்காது தப்பி விட்டனர் என்பதே எனது யூகம்!

Of course - இது முழுக்க எனது மன விஸ்கி; பிரமை; கற்பனையாகவோ இருக்கலாம் தான்! ஆனால் நிதானமாய் நீங்களே யோசித்துத் தான் பாருங்களேன் folks! ஜாலியாய், ஒரே அணியாய், பழைய பன்னீர்செல்வங்களாய் நாமெல்லாம் வாசிப்புக்கு நேரம் தர மட்டும் மெனெக்கெட்டால் - ஜான்ராக்கள் பேதங்களின்றி ; குழப்பங்களுமின்றி வாசிப்பின் sheer joy-தனை ரசித்திட சாத்தியப்படுகிறது ! 

And if that can happen on a consistent basis  -

- இதிலே முடிவு சுபமா கீதுமா? சோகமா கீதுமா?

- பொண்ணுங்களை இங்கே போற்றுவாங்களா? போஸ்டாபீஸ்லே இறக்கி விட்டுடுவாங்களா?

- இது “பெருச்சாளிப் பாஷாணம்” ரேஞ்சுக்கு இருக்குமோ?

- ரோமான்ஸா? ரோட்டோர பானி பூரியே இப்போதான் ரசிக்க ஆரம்பிச்சிருக்கு... போவியா?

போன்ற ரியாக்ஷன்கள் புது வரவுகளை நோக்கி எழுவது மட்டுப்படக் கூடும்! "அட ருசித்துத்தான் பார்ப்போமே - புடிச்சா தொடரலாம்!" என்ற பழைய நம்பிக்கைகள் மறுக்கா துளிர் விடலாம் ! I agree habits ஆயுட்காலப் பரிச்சயங்களே! அவற்றை மீறுவது சுலபமே அல்ல தான்! 

-Yet கடுதாசி போட்டுக் கொண்டிருந்த நாமெல்லாம் இன்று voice notes பரிமாறிக் கொள்வதில்லையா? இல்லே, நான் அன்னிக்கி மெரியே போஸ்ட்கார்டு தான் போடுவேன் - என அடம் பிடிப்பதில்லை தானே ?

- இட்லியும், ரவா தோசையும்  சாப்பிட்டு வந்தோர், இன்னிக்கி பிரெட்; கார்ன் ப்ளேக்ஸ்  என்ற மாற்றத்துக்கு தடா போடுவதில்லை தானே?

-- டூரிங் டாக்கீஸ்களில் “மெக்கனால் கோல்ட்” படம் பார்த்து வளர்ந்த நாம் இன்றைக்கு ரயிலின் மேல் பெர்த்தில் படுத்தபடியே OTT-ல் படம் பார்ப்பதை “காலத்தின் கட்டாயம்/முன்னேற்றம் ” என்று மட்டும் தானே பார்க்கிறோம்?

Yet காமிக்ஸ் வாசிப்புக்கு மட்டும் ஏன் இத்தனை கம்பிகள்? இத்தனை தழைகள்? இத்தனை கட்டுப்பட்டிக் கட்டுப்பாடுகள்? "இது தான் என்னைப் பொறுத்தவரை காமிக்ஸ் ; இப்டி தான் நான் வளர்ந்துப்புட்டேன் - மாத்த நினைக்கிறது தெய்வ குத்தம் !"என்ற பிடிவாத பிரசன்னாக்களாய் நாமெல்லாம் of late உலவ முனைவது ஏனோ ? படிப்பதெல்லாம் பிடிச்சுப் போவதில்லை தான்; yet பிடிச்சதை மட்டும் தான் படிப்போமென்றால், நம்ம புள்ளைங்களது ப்ராக்ரஸ் கார்டைக் கூடப் படிக்கத் தோன்றாதே?!

சமீபத்தில் FB-ல் ஒரு எழுத்தாளர் பதிவிட்டிருந்ததை வாசித்தது நினைவுக்கு வருகிறது!

- தமிழகத்தில் ஒரு திரைப்படம் ரிலீஸாகும் முதல் நாளில் விமர்சனம் எழுத முன்வரும் amateur எழுத்தாளர்களின் எண்ணிக்கை: 1000

- தமிழகத்தில் ஒரு இலக்கியப் படைப்போ; இன்ன பிறவோ ரிலீஸாகும் முதல் நாளில் விமர்சனம் எழுத முன்வரும் amateur எழுத்தாளர்களின் எண்ணிக்கை: 0

- தமிழகத்தில் ஒரு இலக்கியப் படைப்போ, இன்னபிறவோ ரிலீஸாகிய ஒரு வருஷத்திற்குள் அதற்கு விமர்சனம் எழுத முன்வரும் amateur எழுத்தாளர்களின் எண்ணிக்கை: 0

இதில் நாமெல்லாம் ரொம்பவே தேவலாம் ரகம் தான்; இன்னமுமே இந்தச் சிறிய வட்டம் இயன்றமட்டுக்கு காமிக்ஸ் உலகினைத் தாங்கிப் பிடித்து, உயிர்ப்போடு உலவி வருகிறது தான்! ஆனால் நம்மை அறியாமலே, நமக்கு நாமே சமீப காலங்களில் போட்டு வரும் சங்கிலிகளை உடைக்க இந்த நொடியைப் பயன்படுத்தினால் நாம் ஆராதிக்கும் இந்த காமிக்ஸ்,  நம் பிள்ளைகள் காலத்துக்கும் தழைத்திடும்! இல்லையேல் பாலையாக்களாய் நாம் வாழ்ந்து முடித்த கையோடு, பசங்களுக்கு விட்டுச் செல்லும் சேகரிப்புகளை, முதல் சந்தர்ப்பத்தில் அவர்கள் பேரீச்சம்பழத்துக்குப் போட்டு விடுவார்கள்! ”அட... அவனுக என்ன போடறது? நானே போட்டுட்டுத் தான் போவேன்?!” என்கிறீர்களா - அப்டின்னா பேரீச்சம்பழத்தையாச்சும் பங்கு போட்டுக்கலாம் சார்ஸ்! Iron சத்து நிரம்ப உண்டாமே?!

”நீ இப்போ என்ன தான்டாப்பா சொல்ல வர்றே? ஒரு மைய்யமா, “அவரு” பேசறா மேரியே இருக்குதே?!” என்று கலாய்க்க ஆங்காங்கே சகோக்கள் தம் கட்டுவர் என்பதும் புரிகிறது! Simple-ஆகச் சொல்வதானால் :

நம்மையும் அறியாது, நாமே சமீபமாய் சாத்திக் கொண்டிருக்கும் காமிக்ஸ் ஜன்னல்களைத் திறப்போம் folks ? வெளிச்சமும், காற்றும் உட்புகட்டுமே ?வாசிப்புகளுக்கு முன்பு போல் சிறகு கொடுங்கள் please ! மாசம் நாலை வாசிக்கத் துடித்த அந்த நாட்கள் திரும்பப்போவதில்லை தான் - at least ஒன்றையோ, இரண்டையோ உற்சாகமாய், மனநிறைவாய் வாசிக்கவும், ரசிக்கவும் தீர்மானிப்போமே ?   பழைய பன்னீர்செல்வங்களாய் வராங்காட்டியும், இராமநாதபுரத்து பன்னீர்செல்வம் சாராக அல்லாதிருக்க முயற்சிப்போமே?! 

ரைட்டு! மனதில் ஓடியதைப் பகிர்ந்தாச்சு! இனி வைபவங்கள் ஆரம்பிக்கலாமுங்க! மூ.சந்தில் பெட்ரமேக்ஸ் லைட்லாம் போட்டு ரெடியா கீது! "முத்தம்ஸ்" வாணாம்னு ஆகிப் போன பிற்பாடு, ஜாலியாய் மொத்தல்ஸையாச்சும்  ஆரம்பிக்கலாம் இல்லியா ?  Before I sign out -  ஒரேயொரு வேண்டுகோள் மட்டும் :

1.இதை A14 சைசில், font 33-ல் போட்டாலன்றி உருப்படாது !!

2.இதைச் சிதைச்சு, அதை நாசம் பண்ணி, அங்குட்டு சேதாரம் பண்ணிப்புட்டு எது என்னிக்கி உருப்பட ?

3.மாங்கா சீசன் முடிஞ்சிருச்சினாலும் மங்கா சீசன் முடியவே முடியாது ; அதை முயற்சிக்காத வரைக்கும் அன்னபூர்ணா கிரீம் பன் கூட இனிக்காது  !

போன்ற அட்வைஸ்களை மட்டும் வேறொரு தருணத்துக்கு வைத்துக் கொள்வோமே ? அதுக்குப் பதிலா மூத்திர சந்தில் நாலு சாத்து கூட வாங்கிக்க நான் ரெடி ! 

(காமிக்ஸ்) வாசிப்பினை குறுக்கிக் கொண்டே செல்கிறோமோ ? என்ற ஒற்றை agenda மாத்திரமே இந்த நொடியின் அலசல்களுக்கு உட்பட வேண்டியது  !! So என் மீதான கடுப்புகளை, விசனங்களை எப்போன்னாலும் சாவகாசமாய் இறக்கிக்கலாமுங்கோ ; இங்கே, கூப்பிடு தொலைவிலே தானே இருக்கப் போறேன் ? 

Bye all... See you around! Have a fun Sunday !!

And yes - கபிஷ் தொகுப்பு பற்றி :

சேலம் புத்தக விழாவினில் முழுநீள கலர் ஆல்பமாய், ரூ.100 விலையில் இதழ் # 1 வெளிவரவுள்ளது ! ஒரிஜினல் ஓவியரே அட்டைப்படங்கள் போட்டுத் தந்துள்ளார் ! 

இரண்டாம் தொகுப்பு - ஜனவரியில், சென்னைக்கு ரெடியாகிடும் !

செப்டெம்பர் சல்சா !!

நண்பர்களே,

வணக்கம். இந்த வாரத்தின் ஆரம்பப் பொழுது அது. செப்டம்பர் புக்ஸ் நான்கும் despatch ஆகி உங்கள் கைகளில் மிளிர்ந்து கொண்டிருந்த நேரத்தில் விமர்சனங்களும், அலசல்களும் சன்னம் சன்னமாய் வரத் துவங்கியிருந்த சமயம் அது. பின்னிரவுப் பொழுதில் எனது வாட்சப் தனிச்செய்திக்கு ஒரு மெசேஜ் வந்திருந்தது. இதோ, அதனை இங்கு பகிர்ந்திடுகிறேன் :

=========================================

இந்த கதையின் பெரிய advantage எடிட்டர் அவர்களின் மொழிபெயர்ப்பு double shift பார்த்திருக்கிறார் 

வரிக்கு வரி காமெடி வசனங்கள் தான். எப்படி யோசித்தார் என்றே புரியவில்லை

ஆனால் அவ்வளவு உழைப்பும் இந்த கதையில் வீனானதாக நினைக்கிறேன்.

ஆஸ்டின் powers, ஜானி இங்கிலீஷ் போன்ற spoof போலீஸ்காரர்கlளாக  காட்ட முயற்சிக்கிறார்கள் என நினைக்கிறேன்

ஆனால் அக்கதைகளில் ரத்தம் இருக்காது, தெரியாமல் ஹீரோக்களால் அடிபடும் நல்லவர்கள் மற்றும் கெட்டவர்கள் அடிபட்டு விழுவார்களே தவிர ரத்தம் இல்லாததால் சாகிறார்கள் என்று தோன்றாது

ஆனால் இக்கதையின் பெரிய பிரச்னையாக நான் பார்ப்பது அதீத ரத்தம் தான். பற்றாக்குறைக்கு தற்கொலையை ப்ரதானப்படுத்தும் ஒரு கூட்டம். அவர்களும் மாடியில் இருந்து விழுந்து ரத்தம் தெரிக்க சாகிறார்கள். அதை பார்த்தபின் நமக்கு சிரிக்க தோன்றுமா ? அவர்கள் மட்டும் அல்ல, பலபேர் பலவிதத்தில் சாகிறார்கள், ஒரு போலீஸ் ஜோடி நம்ம ஹீரோ சுட்டு மற்றும் வெடிகுண்டு வெடித்து சாவார்கள்.

நமக்கு ரத்தம் புதிதல்ல.. ஜேம்ஸ் பாண்ட் கதைகளில் காண்பிக்கும் ரத்தத்தை நான் ரசித்தேன் .அது ஆக்சன் கதை என்று தெரிந்து படித்ததால். ஆனால் இது வேறு.

மேலும் இவ்வளவு ரத்தம் மற்றும் தீமிற்காக கண்டிப்பாக குழந்தைகள் படிக்கக்கூடாது.

இது எனது கருத்துமட்டுமே !!

நெகட்டிவ் ரிவியூ என்பதால் இதனை பொதுவில் பகிரவில்லை சார் ; உங்களுக்கு மட்டும் அனுப்பி இருக்கிறேன். நேரம் கிடைக்கும் போது இது பற்றிச் சொல்லுங்கள்.

=========================================

இந்தக் குறுந்தகவலில் இரண்டு விஷயங்கள் எனக்குப் பிடித்திருந்தன. 

முதலாவது, Spoon & White கதையில் அந்த மானாவரியான தற்கொலைத் தாண்டவம் பற்றிய எனது தனிப்பட்ட அதிருப்தியை நண்பருமே வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டியிருந்தார். இரண்டாவது, ஒரு நெகட்டிவ் விமர்சனத்தை நாசூக்காய், தனித்தகவலில் பகிர்ந்த அந்தப் பண்பு !!

புத்தகம் வெளியான ஒற்றை நாளில் அதைப் படித்து, அலசி ஒரு நெகட்டிவ் review-வை பொதுவெளியில் போட்டுத் தாக்குவது ரொம்பவே fashionable தான். And விமர்சன ஜோதிகளில் ஐக்கியமாகிடும் இன்றைய உத்வேகங்களினை குறை கண்டிடவே இயலாதும் தான். ஆனால், வெறும் 120 ரூபாய் சமாச்சாரமாய் மாத்திரமே தன் கையிலிருக்கும் புக்கைப் பார்த்திடாமல், அதன் பின்னே குவிந்து கிடக்கும் உழைப்பையும், லட்சங்களிலான முதலீட்டையும், ஒரு புதுத் தொடரின் தலைவிதி தொங்கலில் இருக்கும் யதார்த்தத்தையும் கருத்தில் கொண்டு, நண்பர் பொதுவெளியில் இதைப் பகிர விரும்பாத அந்தப் பாங்கு மெய்யாலுமே மகிழ்வூட்டியது. Of course காசு கொடுத்து வாங்கும் கஸ்டமர் எப்போதுமே King தான். அவர் விரும்பும் பாணியில், விரும்பும் விதத்தில், விரும்பும் இடத்தில், விமர்சனங்களைப் போட்டுத் தாக்கும் சுதந்திரம் பூரணமாக உண்டுதான். Yet சொல்ல வரும் கருத்தை நயத்துடனும், பாதிப்பு ஏற்படா வண்ணம் வெளிப்படுத்துவதும் கூட, தேவையான தாக்கங்களை ஏற்படுத்தும் ஆற்றல் கொண்டவை என்ற அந்தப் புரிதலுக்கு  hats-off ! "கொத்துக்கறி போட்டு விட்டீர்கள்", "கோழி குருமா பண்ணி விட்டீர்கள்",என்று நவீன நக்கீரர் அவதார் எடுக்கும் நண்பர்கள் உலாவரும் வேளையில், இந்த practical approach ரசிக்கச் செய்தது. 

அந்தக் குறுந்தகவலுக்கு நான் அனுப்பிய பதில் இதோ!

=========================================

உங்களின் கருத்துக்கு முழுமையாய் உடன்படுகிறேன் xxxxx. இரத்தக் களரியை ஒரு தற்கொலைக் கூட்டம் வாயிலாக முன்நிறுத்தியதில் எனக்கும் உடன்பாடில்லை தான். ஆனால், இது கற்பனையல்ல என்பது தான் ஆச்சரியமூட்டும் விஷயமே! 1990'களில் “The Order of The Solar Temple” என்றதொரு குடாக்குக் கூட்டம் அமெரிக்காவிலேயே வேரூன்றி, எண்ணற்ற நபர்களின் தற்கொலைக்குத் தூண்டுகோலாக இருந்தது தான் நிஜமே. இதோ, இந்த விக்கிபீடியா link-ஐப் பார்த்தீர்களென்றால் புரியும் : https://en.wikipedia.org/wiki/Order_of_the_Solar_Temple

So, ‘சிறையில் ஒரு அழகி‘ கதையானது இந்தத் தற்கொலை அமைப்பிற்கு எதிரானதொரு பகடியாகவே சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளது.

=========================================

நான் செய்தியை அனுப்பிய சற்றைக்கெல்லாம் நண்பரிடமிருந்து reply வந்தது. 

அடடே! இது எனக்குச் சுத்தமாகத் தெரியாதே சார்! இதைக் கதையோடு சேர்த்து சிறு குறிப்பாக நீங்கள் கொடுத்திருந்தீர்களென்றால் வாசிக்கும் பொழுது கொஞ்சம் வேறு விதமாக இருந்திருக்குமோ என்னவோ?! Anyways, திரும்பவும் நான் வாசிக்கப் பார்க்கிறேன் ! 

என்று தகவல் சொல்லியிருந்தார்.

இந்தக் குறிப்பு, original–ஆக கதையிலும் கதாசிரியர்கள் கொடுத்திருக்கவில்லை தான். ஆனால், இதற்கு பேனா பிடிக்கும் சமயத்தில் எனக்கு மேலோட்டமாக ஒரு சந்தேகம் எழுந்தது - இப்படிப்பட்டதொரு கதைக்கருவினை ஏதேனும் நிஜப் பின்னணியில்லாமல் தைரியமாகக் கையாண்டிருக்க மாட்டார்களே என்ற ரீதியில். So, அந்த 5 கிரகங்கள் நேர்க்கோட்டில் நிற்கும் நிலை ; இத்யாதி... இத்யாதி என்று அந்தத் தற்கொலை மொட்டைச் சாமியார் அள்ளிவிடும் பக்கங்களின் போது நானாக Google-ல் தேடலை நடத்தினேன். அப்போது, கண்ணில் பட்டது தான் இந்த “Solar Temple” தற்கொலைக் குழு பற்றிய தகவல்.

இந்த Spoon & White தொடர் பற்றி பேசும் முன்பாக, இது தேர்வான பின்னணியைப் பற்றி பார்த்திடலாமே?! சமீப ஆண்டுகளாய் கார்ட்டூன் தொடர்களை தேடிப் பிடித்து கொண்டு வருவதும், அதே வேகத்தில், ரைஸ்மில்லுக்கு ஆளெடுக்கும் கவுண்டர் பாணியில் "நீ reject",  "you are unselected" என்று தொடர்களை பரணுக்கு அனுப்பும் வேலைகளையும் நாம் குஜாலாய் செய்து வந்ததில் ரகசியங்கள் ஏது? கார்ட்டூனில் மண்ணைக் கவ்வியவர் பட்டியல் - லியனார்டோ தாத்தாவில் தொடங்கி, நீலப் பொடியர்கள், சுட்டிப்பயல் பென்னி, கேரட் மீசை க்ளிப்டன், சிகாகோ போலீஸ்காரர் மேக் & ஜாக், ரின்டின் கேன் என்று நீண்டு கொண்டு போகும். எனக்கே ஒரு கட்டத்தில் இது ஏன் மல்லுக்கட்டுவானேன் ? பேசாமல், வருஷத்துக்கு லக்கி லூக்கிற்கான slot-களை மட்டும் கூட்டி விட்டால் கார்ட்டூன் கோட்டா தானாகக் கூடியது போலாகிடுமே ? புத்தகவிழா விற்பனையிலும் அது உதவிடுமே ? என்று தோண ஆரம்பித்திருந்தது !  ஆனாலும் variety இல்லாத விருந்து சுவைக்காது என்ற குறளி தலைக்குள் குந்தியிருக்க, தேடல் பயணத்தைத் தொடர்ந்தேன்.

அந்த சமயத்தில் கண்ணில்பட்ட பல க்ளாஸிக் தொடர்களின் மத்தியில் இந்த Spoon & White கொஞ்சம் மாறுபட்டுத் தெரிந்தனர். மேக் & ஜாக்கில் வருவது போலவே ஒரு குட்டை போலீஸ்கார், ஒரு நெட்டை போலீஸ்கார் என்ற காம்பினேஷன் தான் என்றாலும், அந்தப் புராதனம் இங்கில்லை. தவிர, மேலோட்டமான இதன் விமர்சனங்கள் ; தொடரிலுள்ள 7 ஆல்பங்களின் அலசல்கள் ஆகியவற்றைப் பரிசீலனை செய்த போது, இது லைட்டாக தெலுங்கு பட பாலய்யா பாணியில் இருக்கக் கூடும் என்று மனதிற்குபட்டது. So 'எவனா இருந்தா எனக்கென்ன ?' என்று நெற்றிப்பொட்டில் ரத்தத் திலகம் வைக்க யோசிக்காத அந்தக் குள்ள Spoon ஒருவாட்டி நம் மத்தியில் பயணித்துப் பார்ப்பதில் தப்பில்லை என்று பட்டது. Of course சித்திரங்கள் ஒரு தினுசாக இருந்ததைக் கவனித்தேன் தான். ஆனால், அதையும் மீறி, அந்தத் தொடரில் இழையோடிய ஒருவித கோக்குமாக்குத்தனம் எனக்கு ஒரு வித்தியாசமான சமாச்சாரமாக தென்பட்டது. சரி, முயற்சிக்காமலே இதை மூட்டை கட்டுவதைக் காட்டிலும், ஒற்றை ஆல்பத்தைக் களம் இறக்கிவிட்டு, அப்புறமாய் வருவதைப் பார்த்துக் கொள்ளலாம் எனத் தீர்மானித்தேன். And here we are! 

ஒத்துக் கொள்கிறேன். இங்கே மட்டு மரியாதையில்லாமல் பொட்டு பொட்டென்று போட்டுத் தள்ள நாயகர்கள் தயங்குவதே இல்லை தான். இப்படி logic இன்றி இந்த ஜோடி அடிக்கும் லூட்டி, பொம்ம புக் வாசிப்பிலும் ஒரு ஒழுங்குமுறையைத் தேடிடும் வாசகர்களை எரிச்சலூட்டக்கூடும் என்பதும் புரிகிறது தான். ஆனால், அத்தனை கார்ட்டூன் நாயகர்களையுமே லக்கிலூக்கோடு அளவீடு செய்து, அவர்களுக்கு சரசரவென VRS தந்து வரும் அதே ஸ்டைலில் இந்த Spoon & White ஜோடியை எடைபோட சாத்தியமாகாது என்பதே முக்கிய மேட்டர் என்று தோன்றியது !  இது எதுபோலும் இல்லாததொரு unique தொடர் என்பதால் உங்களுக்குப் பிடித்தால் பிடித்தபடி, பிடிக்காவிட்டால் பரணுக்குக் கடாச வேண்டியது தான். Simple as that !! 

So, தொடரும் வாரம் வரைக்கும் இந்த ஆல்பத்தை படித்து முடிக்க நேரம் எடுத்துக் கொண்டு, இதோ இங்குள்ள ஓட்டெடுப்பில் கலந்து கொண்டு, இந்த கோக்குமாக்கு நாயகர்கள் அடுத்த ஆண்டிலும் தொடரலாமா ? வேண்டாமா ? என்பது குறித்து உங்களின் பதில்களைப் பதிவு செய்யும்படிக் கேட்டுக் கொள்கிறேன் : https://strawpoll.com/NMnQNN6WGg6

என்னைப் பொறுத்தவரை இந்தத் தொடரானது ரொம்பவே casual-ஆக, ரசிக்கும் விதமாய் இருப்பதாகவேபடுகிறது. And my vote will be for them to continue in 2025 !

செப்டம்பரின் இன்னொரு சற்றே off-beat ஆல்பம். நமது கேரட் கேச டிடெக்டிவ் ரூபினின் ‘மங்களமாய் மரணம்‘. இதற்கு முன்பாக வெளியாகி இருந்த 2 ரூபினின் சாகஸங்களுமே, மற்ற நாயகர்களுடன் கூட்டணி இதழ்களில் தான் இடம் பிடித்திருந்தன. So, இந்த முறை solo-வாக தனி ஆல்பத்தில் தலைகாட்டுவதென்பது ஒருவிதத்தில் promotion போலத்தான். C.I.A Agent Alpha, சிஸ்கோ, Soda போன்றோரே வாய்ப்பின்றி வாசலில் காத்திருக்கும் வேளையில் இந்த சிகாகோ டிடெக்டிவிற்கு கிட்டியுள்ள வாய்ப்பு in many ways a surprise தான்.

ஆனால், கிடைத்த வாய்ப்பை அம்மணி கெட்டியாய் பிடித்துக் கொண்டிருக்கிறார் என்று தான் சொல்ல வேண்டும் - இதுவரைக்குமான உங்களின் விமர்சனங்களைப் பார்க்கும் போதாவது ! ரொம்பவே முன்நாட்களில் நடந்த கதைகளாக அல்லாது, தற்போதைய காலகட்டத்தில் சுற்றி வரும் கதைக்களங்களைத் தேர்வு செய்வதே கடந்த சில ஆண்டுகளாய் ஒரு எழுதப்படாத விதியாக பின்பற்றி வருகின்றோம். In fact, b/w-ல் வந்த James Bond கதைகளில் நாசியைத் தாக்கிய புராதனம் "போதுமடா சாமி. It’s time to move on" என்று புரியச் செய்தது.

ரூபின் ரொம்பவே ஒரு current நாயகியே and ஒரு police பணியைப் பெண் பிள்ளையாய் கையாள்வதென்பது எத்தகைய சவால் என்பதை சற்று சுவாரஸ்யமான கோணத்தில் கதாசிரியர் சொல்ல முனைவது இந்தத் தொடரின் ஒரு பலமாக நான் பார்க்கிறேன். I agree, இங்கே வசனங்கள் கொஞ்சம் ஜாஸ்திதான். எழுதும் போது, நமக்கே - "பேச்சைக் குறைங்கடா" என்று சொல்லத் தோன்றும். ஆனால், இந்தக் கதைகளில் கதாசிரியர் Mythic உட்புகுத்தியிருக்கும் நுணுக்கங்களை எதையாச்சும் கத்திரி போட்டுத் தொலைத்து விட்டால், கதையின் ஓட்டத்திற்கும், புரிதலுக்கும் ஆப்படித்தது போலாகி விடுமே என்ற பயத்தில் இம்மியும் குறைக்க முயற்சிப்பதே கிடையாது. இம்மாதத்து ஆல்பமும், அதே template-ல் பயணிப்பதால் கொஞ்சமே கொஞ்சம் பொறுமையோடு வாசித்த கையோடு, ரூபினுக்கு எதிர்வரும் ஆண்டுகளில் ஒற்றை slot-ஐ உறுதி செய்யலாமா அல்லது வாணாமா ? என்ற கேள்விக்கு பதில் பதிவிடக் கோருகிறேன்.

https://strawpoll.com/xVg7113XRyr

இம்மாதத்தின் Surprise Packet என்னைப் பொறுத்தவரையிலும் ஸாகோர் தான். இதுவரையிலும் b/w-ல் மினி சாகஸங்ளில் சுமாராய் சாகசம் செய்ததை  தாண்டி கோடாரி மாயாத்மா பெரிதாய் எதையும் சாதித்திருக்கவில்லை என்பதை ஒத்துக் கொள்கிறேன். கலரில் வந்த ஆல்பங்கள் முற்றிலும் வேறொரு லெவலில் இருந்தன என்றாலும், தினப்படி பிழைப்பான B/w சாகஸங்களில் ஒரு நாயகர் வெற்றி கண்டாலொழிய, அவரது தொடரை காலத்துக்கும் கலரை நம்பியே கொண்டு செல்ல முடியாது. அந்த வகையில் இது ஸாகோருக்கு ஒரு மைல்கல் தருணம் என்பேன். கறுப்பு வெள்ளையில் நமக்கு ரசிக்கத்தக்க கதைகள் இந்தத் தொடரில் உள்ளன என்பதை அழுத்தமாய் ஊர்ஜிதம் செய்கிறது ‘வஞ்சத்திற்கொரு வரலாறு‘. In fact, 2025-ல் காத்துள்ள இன்னொரு b/w சாகஸமான ‘சிரிக்கும் விசித்திரம்‘ இதை விடவும் தெறி வேகத்தில் தடதடக்கும் ஒரு த்ரில்லர். So, ரொம்பச் சீக்கிரமே சின்னத் தளபதி ஸாகோர் பேரவை முழுவீச்சில் களமிறங்கும் என்று எதிர்பார்க்கலாம். (கட்சி கொடி ரெடியா தல ? மாநாட்டுக்கு இடம் பாத்ரலாமா ?) 

Last but not the least Tex-ன் ‘சினம் கொண்ட சின்னக் கழுகு‘ சற்றே வித்தியாசமான சித்திர பாணி இந்த இதழைப் புரட்டிய மறுகணமே நம்மைக் கவனிக்கச் செய்யும் என்பதை மறுக்க மாட்டேன். இதன் ஓவியர் C.I.D ராபின் தொடருக்கு, சில மார்டின் கதைகளுக்கு சித்திரம் போட்டிருக்கிறார் தான். ஆனால், Tex-ன் ஒரு முழுநீள சாகஸத்திற்கு அவர் தூரிகை தந்திருப்பது இதுவே முதல்முறை. கதாசிரியரோ நமது ஆதர்ஷ மௌரோ போசெலி அவர்கள். "இன்னிக்கு குழாயில் தண்ணி வரும்", "இன்னிக்கு தண்ணி வராது" என்பது போல் - அத்தனை சுலபமாய் அழுத்தமான கதைகளையும், கமர்ஷியல் கதைகளையும் ஒரே நேரத்தில் பிரவாகம் எடுக்கச் செய்யும் அசாத்திய ஆற்றலாளர் இவர். இதோ, இந்தவாட்டி அழுத்தமான கதையை இறக்கினால் போச்சு என்று அவர் தீர்மானித்த தினத்தில் ‘தி ரேஞ்சர்ஸ் of பின்னிகென்‘ என்ற பெயரில் மேக்ஸி டெக்ஸ் தொடரில் இந்த ஆல்பமானது வெளியானது. சற்றே இறுக்கமான ஒரு mood கதை முழுவதிலும் வியாபித்திருப்பதை மறுக்க மாட்டேன். இந்தக் கதைக்களத்திலும் ஏற்கனவே ஆங்காங்கே பார்த்த சாயல்கள் தெரிவதையும் மறுப்பதற்கில்லை தான். இருந்தாலும், ஒவ்வொரு முறையும் ஒரு Cocktail-ஆக கௌபாய் உலகின் அத்தனை அம்சங்களையும் ஒருங்கிணைத்து சிக்ஸர் அடிப்பதென்பது போசெலிக்கு அன்றாட வாழ்க்கை என்றாகி விட்டது. நிதானமாய், வாசிக்கவும்,  சந்தர்ப்பம் வாய்க்கும் போது மீள்வாசிப்பிற்கும் உட்படுத்த நிச்சயமாய் ‘சினம் கொண்ட சின்னக் கழுகு‘ பயன்படும் என்பது எனது நம்பிக்கை. 

ரைட்டு, கிளம்பும் முன்பாய், மதுரை புத்தக விழா நியூஸ் ! நமது ஸ்டால் # 188 and வழக்கம் போல ஒரு வண்டி புக்ஸ் சகிதம் காத்திருக்கிறோம் !! முதல் இரு தினங்களும் டீசென்ட்டான விற்பனை கண்டிருக்க, காத்திருக்கும் நாட்களிலும் அதே உத்வேகம் தொடருமென்ற நம்பிக்கையில் உள்ளோம் !

மதுரை முடிஞ்ச கையோடு திருச்சி & எங்க வூட்டாண்டை உள்ள விருதுநகரில் புத்தக விழாக்கள் ஒரே தேதிகளில் துவங்கிடவுள்ளன ! And இரு இலக்குகளிலுமே நமது ஸ்டால்கள் இருந்திடும் ! So முகமதைத் தேடிய சோம்பேறி மலையின் பயணங்கள் முழுவீச்சில் துவங்கியாச்சு !! Wish us good luck folks !!

Bye all....have a beautiful Sunday ! See you around !