வரணும்...பன்னீர்செல்வமாயிட்டு வரணும் !

 நண்பர்களே,

வணக்கம். இப்போதெல்லாம் இங்கே வாரயிறுதியில் பதிவிட்ட கையோடு, வார நாட்களில் நமது வாட்சப் கம்யூனிட்டியில் போஸ்ட் போடுவது; polling போடுவது என ஏதாவது கும்மியடித்து வருவதால், ஒரு தினுசாய் வாரம் முழுக்க ‘டச்‘சில் இருப்பது போலவே ஒரு பீலிங்! பெருசாய் பூமியைப் புரட்டிப் போடும் அறிவிப்புகளை அங்கே போடுவதில்லை தான் - yet அங்கே கடந்த வாரத்தில் செய்துள்ள அறிவிப்புஸ் பற்றி இங்கொரு தபா! Just in case அங்கே உள்ள நெருக்கடிகள் உங்களுக்கு ரசிப்பதில்லை எனும் பட்சத்தில்!!

And அங்கே மேலோட்டமாய் மட்டுமே என்னாலும் பதிவிட முடிவதால் - அவற்றை சற்றே elaborate செய்கிறேனே இங்கே:

Topic # 1:

”யார் அந்த மினி-ஸ்பைடர்?” உட்டாலக்கடி சமாச்சாரம்!

காவேரியில் நீர் வற்றிப் போகலாம்; வைகை வறண்டு கிடக்கலாம் - ஆனால் சிலபல ஆர்வங்ஸ்கோ பார்ட்டிகளின் “காமிக்ஸ் சேவை தாகம்” என்றென்றும் வற்றுவதில்லை! And சேலத்திலிருந்து இந்தச் சேவையை கர்ம சிரத்தையாய் செய்து - அதனை முழுக்கவே நண்பர்களின் முன்னேற்றத்திற்காக அர்ப்பணிப்பதாய் அள்ளி விட்டு வரும் ஆர்வலர், லேட்டஸ்டாக ரூ.900 விலையில் ”யார் அந்த மினி-ஸ்பைடர்?” ஆல்பத்தினை விளம்பரப்படுத்தியுள்ளார். ஏற்கனவே 2021 லாக்டௌன் சமயத்தில் இதே வேலையை மனுஷன் செய்திட, அப்போதே போனில் பேசவும் செய்திருந்தேன் தான்! ஆனால் அந்தக் "கலைச்சேவை நமைச்சல்" விட்டபாடில்லை எனும் போது - இது தொடர்பான தகவல்களை அவர் நடத்தும்  க்ரூப் நண்பர்களே நமக்கு அனுப்பி வர, அவற்றை சம்பந்தபட்டோருக்கு forward செய்துள்ளோம். அதில் மேற்கொண்டு எது செய்வதாக இருந்தாலும் அவர்களது பாடு!

நம்மைப் பொறுத்தவரையோ அதே ”யார் அந்த மினி-ஸ்பைடர்?” இதழை ரூ.200 விலையில், அட்டகாசமான art paper-ல் சீக்கிரமே வெளியிடவுள்ளோம். 

அது மட்டுமன்றி - தலைகீழாய் நின்று தண்ணீர் குடித்துப் பார்த்தாலுமே, ஒரு கணிசமான அணியினருக்கு, இந்தப் பழசு மீதான மோகங்களிலிருந்து வெளிப்படும் சாத்தியங்கள்  கிடையாது என்பது புரிகிறது! And அவர்களே இந்த கலை சேவகர்களின் prime targets! எத்தனை பிரயத்தனம் செய்து புதுசாய் கதைகளைத் / தொடர்களை அறிமுகம் செய்ய குட்டிக்கரணங்கள் போட்டாலுமே - “பறக்கும் பிசாசு” போடலாம்லே? “பறக்காத பூதம்” போடலாமில்லே?” என்ற ரீதியிலான கேள்விகள் பிரதானப்பட்டு வருவது தொடரவே செய்கிறது ! “அதே புளிய மரத்தை, அதே போல மறுக்கா மறுக்கா சுற்றி வருவதில் நாம் சாதிக்கப் போவது தான் என்ன?” என ஒரு நூறு தபா நான் குரல் கொடுத்தாலும் - எதுவும் மாறிய பாட்டைக் காணோம் தான்! So if you can't beat them, join them என்று தீர்மானித்துள்ளோம்! So-

- டெக்ஸின் ”நடுநிசி வேட்டை” தான் வேணுமா? ரைட்டு - அதையே அன்னிக்குப் போலவே போட்டுப்புடுவோம்!

- “கத்தி முனையில் மாடஸ்டி” அதே சைஸில், அதே அட்டையோடு அச்சுக்கா - அசலுக்கா  அப்டியே வேணுமுங்களா - பேஷாய் போட்டுத் தாக்கிப்புடலாம்!

- மாயாவி மாமாவின் “ப்ளாக்மெயில்” அதே டபுள் கலரில், அதே அட்டைப்படத்தோடு பார்த்தா தான் மனசு குளிருமா? ஒண்ணும் பிரச்சனையே இல்லீங்கோ - ஒரு whirlpool ப்ரிட்ஜையே மனசுக்குள்ளாற இறக்கிப்புடலாம்!

And rest assured - இவை சகலமுமே கலைச் சேவைகளின் ரூ.900/- விலை ரேஞ்சுகளில் இருக்கவே இருக்காது. And இவற்றிற்கென சந்தா, சாந்தா, சாதனா - என எவ்வித தனித்தடங்களோ, முன்பதிவுகளோ இராது! வாகான சந்தர்ப்பத்தில், ஏதேனுமொரு சிறுநகரப் புத்தக விழாவின் தருணத்தில் இந்த புக்ஸ் வெளிவரும் - நமது ப்ளாக்கிலும், FB-யிலும், வாட்சப்பிலும் ஒரு அறிவிப்போடு! So அவற்றை உங்கள் தலைகளில் வலுக்கட்டாயமாய் திணிக்கும் அவசியங்களெல்லாம் இருக்கவே இராது!

தவிர, இந்த segment-க்கென நான் பெருசாய் மெனக்கெடுவதாகவும் இல்லை! சகலமும் மறுபதிப்பு மேளாக்களே எனும் போது, அந்தக் காலத்து ‘

களை இந்த நாட்களது “லை‘களாக மாற்றுவதைத் தாண்டி பெருசாய் ஜோலிகள் இருக்காது! பற்றாக்குறைக்கு “அதே ராப்பர்; அதே replica பதிப்புகள்” என்றும் நீங்கள் அன்போடு நம்மள் கி பொறுப்புகளை சுலபமாக்கி வருவதால் - இயலும் சந்தர்ப்பங்களில் பரணுக்குப் போறோம்; தூசு தட்டறோம்; பழைய பெயண்டிங்களையே மறுக்கா ஸ்கேன் பண்ணி டிஜிட்டலில் பிரிண்டைப் போடறோம்! And வண்டி வண்டியான எண்ணிக்கைகளில் பிரிண்ட் பண்ணி, கிட்டங்கிகளை ரொப்பிக் கொள்வதாகவும் ஐடியா லேது! சிக்கனமான நம்பர்கள்; விற்றால் அப்பாலிக்கா அடுத்த title என்று ஜாலி பாலையாவாய் பயணிக்க உத்தேசித்திருக்கிறோம். இங்கே எவ்வித அட்டவணைகளோ, deadlines-களோ இருந்திடவும் செய்யாது! So “வாழைப் பழம் வேணும்” என்போருக்கு ட்ராகன் ப்ரூட்டைத் தந்து, “இதை சாப்பிட்டுப் பாருங்க நைனா” என இனியும் வம்பு பண்ண மாட்டோம்! “வாயப்பயம் தானுங்களே - எத்தினி சீப்பு?” என்று கேட்க மாத்திரமே செய்வோம்! 

Topic # 2:

”முத்தக் கதைகள்” (ரொமான்ஸ்) போட்டுப் பார்க்கலாமா - அட்டகாசமான சித்திரங்களுடன்? அல்லாங்காட்டி ”யுத்தக் கதைகள்”?

- முதல் ரகத்துக்கு (ரொமான்ஸ்) ”வாணவே வாணாம்டா சாமி!” என்ற பதில்!

- யுத்தக் கதைகள் ஆப்ஷனுக்கு - “பார்ப்போம்டா தம்பி” என்ற ரீதியிலான மித response!

இங்கே எனக்குள் கலவையாய் ஓட்டமெடுக்கும் சிந்தனைகளை உரக்க ஒலிக்கச் செய்வதில் தப்பில்லை என்றே தோன்றுகிறது! Of course வாண்டனாக மூத்திரச் சந்துக்கான கேட்டைத் திறந்து கொண்டு, நானாகவே உள்ளாற போய் நிற்கவும் மெனக்கெடுகிறேன் என்பது ஸ்பஷ்டமாய்ப் புரிகிறது தான்! ஆனால் மனதில் இழையோடும் விஷயங்களைப் பொதுவில் பகிர்வதொன்றும் நமக்குப் புதுசில்லியே?! So எனது சிந்தனைகளை உங்களுக்குக் கடத்தும் விதமாய் இதோ - சில வினாக்கள் folks:

1. கடைசியாய் ஒரு புது நாயகரையோ / தொடரையோ நாம் சிகப்புக் கம்பளம் விரித்து வரவேற்றது எப்போதோ?

2. ஒரு புது ஜான்ராவை நாம் ஆரவாரமாய் எதிர்பார்த்து குதூகலித்தது கடைசியாய் எப்போது folks ?

3. ஒரு மெய்யான குண்டு புக்கை நாம் கையிலேந்தி, சூட்டோடு சூடாய் (சு)வாசிக்க நேரம் ஒதுக்கியது தான் எப்போது?

4. படிக்கத் தூக்கும் ஆல்பத்தையும் ஒரு விமர்சகப் பார்வையில் அணுகிடாது, ஜாலியான வாசகப் பார்வையில் ரசிக்க விழைந்த கடைசித் தருணம் எது ? என்று நினைவுள்ளதா?

5. மாதா மாதம் பீரோவுக்குள் தேங்கிச் செல்லும் ஆல்பங்களை ஒருவித குற்றவுணர்வோடு பார்ப்பது இப்போதெல்லாம் அடிக்கடி அரங்கேறுகிறதா?

6. ”நோஸ்டால்ஜியா மோகம்” ; “பழசை மறுபடியும் காதலிக்கும் அந்த உத்வேகம்” என்பதெல்லாமே - அவற்றைப் படிக்கும் அவசியங்கள் கிடையவே கிடையாது என்றதொரு ஆழ்மனது நிம்மதியின் பலனான கோரிக்கைகளா?

"புது புக்னா அதைப் படிக்க வேணும்; இதுவோ அந்தக் காலத்திலேயே படிச்சு முடிச்ச உப்மா தானே? ஜாலியாய் படம் பார்த்துப்புட்டு நிம்மதியாய் உள்ளாற வச்சுப் பூட்டிப்புடலாங்கிற ஒரு அவாவின் நாசூக்கான வெளிப்பாடா - கூடிப் போயுள்ள நோஸ்டால்ஜியா கோரிக்கைகள் ?

எனக்கு நினைவு சரியாக இருக்கும் பட்சத்தில் ரொம்ப, ரொம்ப காலத்துக்குப் பின்பாய், துரிதமாய் நம் மத்தியில் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டிருக்கும் இரு புது ஆல்பங்கள் / தொடர்கள்:

1. ரூபின்

2. ஸ்பூன் & ஒயிட்

மட்டுமே!

- கணிசமான depth இருந்தும் C.I.A. ஏஜெண்ட் ஆல்பா கதைகளில் "வஜனங்கள் சாஸ்தி" என்று ஓரம் கட்டி விட்டோம்!

- “உள்ளதுக்கே நேரமில்லே - இதிலே இவன் யாரு புதுசா?” என்றபடிக்கே IR$-ஐ மூட்டைகட்டி விட்டோம்!

- ஒரு cult classic ஆகியிருக்க வேண்டிய “ஒற்றை நொடி... ஒன்பது தோட்டாக்கள்” இதழினை அதன் நீளத்தைக் கண்டு பம்மி ஓரமாய் சாத்திவிட்டோம்.

- அட அவ்வளவு ஏனுங்கோ - நம்மளையெல்லாம் ஆர்வத்தில் அநாட்களில் சட்டையைக் கிழிக்கச் செய்த XIII தொடரின் லேட்டஸ்ட் அத்தியாயங்களையே இன்னமும் புரட்ட முனையாதோர் ஒரு வண்டி!!

வார்னிஷ் இல்லா நிஜத்தை செப்புவதாயின் இன்றைக்கு ; இன்றைய நமது mindset-க்கு “இரத்தப் படலம்” கதை இப்போது அறிமுகமாகியிருக்கும் பட்சத்தில் எவ்விதமாய் ரியாக்ட் செய்திருப்போமோ? “இவன் யார்டா திருட்டு முழி முழிச்சிக்கினு வண்டி வண்டியான வசனங்களுக்கு மத்தியிலே மொக்கை போட்டுக்கிட்டு? ஞாபகமறதின்னா வல்லாரைக் கீரையைத் தின்ன வேண்டியது தானே?” என்று மண்டையில் XIII-ஐ தட்டியிருப்போமோஎன்ற சந்தேகம் எனக்கு !?

In a nutshell - கூடி வரும் பொறுப்புகளும், மாறி வரும் பொழுதுபோக்கு அம்சங்களும், post covid lockdowns - நமது வாசிப்புகளுக்கு சங்கிலிகளைப் போட்டு விட்டுள்ளன என்பதே யதார்த்தம்! இன்றைக்கு நமது பொழுதுகளை எதைக் கொண்டு நகர்த்துவது? என்பதையே நாம்  தீர்மானிப்பதில்லை என்பது எனக்குள் உள்ளதொரு குட்டியான சந்தேகம்! நுண்ணறிவும், அதன் algorithm -களுமே அடுத்தடுத்து FB-யில் நமக்கு எதைக் காட்ட வேண்டும்? Youtube-ல் எந்த shorts-ஐ காட்சிப்படுத்த வேண்டும்? இன்ஸ்டாவில் எந்த ரீல்ஸை முன்னிலைப்படுத்த வேண்டுமென தீர்மானிக்கின்றன அல்லவா ?! And நாமோ, குஷியாய் அவற்றின் விரல் பிடித்தபடிக்கே ஜாலியாய் பயணித்து வருகிறோம் - அல்லவா ?! ஆனால் இங்கேயோ - “நீர்மோர் சாப்பிடுங்கண்ணா.. தினை லட்டு  சாப்பிடுங்கண்ணா... மில்லெட்ஸ் உப்மா நல்லதுங்கண்ணா” என்ற ரீதியில் நாம் பரிமாறுவது சற்றே அயர்ச்சியூட்டுகின்றனவோ - என்னவோ? 

ஆனால் சமீப நிகழ்வுகளில் நான் கவனித்த / கிரகித்த ஒரு விஷயம் மனசை குஷியாக்கத் தவறவில்லை! And அது இம்மாதத்து 2 இதழ்கள் சார்ந்ததே!

- Maybe ரூபின் கதை on its own உங்களை பாராட்டச் செய்யவும் பண்ணியிருக்கலாம் தான்! ஆனால் ரூபின் நம்மோடு 3-வது ஆண்டாய் அன்னம், தண்ணீர் புழங்கி வருகிறார் தான்! And இதற்கு முன்பான 2 சாகஸங்களுமே செம விறுவிறுப்பானவைகளே! ஆனால் அந்த இரண்டையும் இந்த மாதத்துக்கு முன்பாக வாசித்திருப்போரை count பண்ணுவதாக இருந்தால் ஒரு மினி பஸ்ஸின் புட்போர்டில் மட்டுமே நிரப்பி விடலாம் என்பது எனது யூகம்! So how come ரூபின் scored just this month?

- Spoon & White கூட அண்ட சராசரங்களை சிரிப்பலைகளால் அதிரச் செய்யும் ஆற்றல் கொண்ட அசகாயர்கள் அல்ல தான்! Yet அவர்களை இம்மாதம் நாம் சிலாகித்து ஏற்றுக் கொள்ள முடிந்தது எவ்விதமோ?

இரண்டு கேள்விகளுக்குமே என்னைப் பொறுத்த வரை ஒரே பதிலே:

நமது வாட்சப் கம்யூனிட்டியில் இவற்றைப் பற்றி தொண தொணவென உங்கள் முகங்களுக்கு முன்னே கொசுவாட்டம் பாட்டுப் படித்தபடியே நின்று வந்தேன்! And இந்த கம்யூனிட்டி தரும் ஒருவித அண்மையும், அந்நியோன்யமும் - “சரி, நம்ம கோமுட்டித் தலையன் வுடாம கேட்கிறானில்லே - படிச்சுத் தான் போடுவோமே” என்று ரொம்ப காலம் கழித்து உங்களை எண்ணச் செய்திருக்கலாம்! படிச்சதைப் பகிர்ந்துக்கவும் கம்யூனிட்டி விரல்நுனியில் காத்திருக்க, அந்த உற்சாகம் தொற்றிக் கொள்ள - இம்மாத வாசிப்பு வேகமெடுக்க; வாசிப்பின் கலப்படமில்லாத மகிழ்வுகளும் நம்மைத்  தொற்றிக் கொண்டுள்ளன! And அகஸ்மாத்தாய் அட்டைப்படங்கள் கலரிங்; அச்சு - என எல்லாமே அழகாய் மிளிர - "அட...இது நல்லா தான் இருக்கேப்பா !!" என்ற பீலிங்கு மேலோங்கியிருக்கலாம் ! So இம்மாதத்து இருவர் மாமூலான விமர்சக கண்ணி வெடிகளில் கால் பதிக்காது தப்பி விட்டனர் என்பதே எனது யூகம்!

Of course - இது முழுக்க எனது மன விஸ்கி; பிரமை; கற்பனையாகவோ இருக்கலாம் தான்! ஆனால் நிதானமாய் நீங்களே யோசித்துத் தான் பாருங்களேன் folks! ஜாலியாய், ஒரே அணியாய், பழைய பன்னீர்செல்வங்களாய் நாமெல்லாம் வாசிப்புக்கு நேரம் தர மட்டும் மெனெக்கெட்டால் - ஜான்ராக்கள் பேதங்களின்றி ; குழப்பங்களுமின்றி வாசிப்பின் sheer joy-தனை ரசித்திட சாத்தியப்படுகிறது ! 

And if that can happen on a consistent basis  -

- இதிலே முடிவு சுபமா கீதுமா? சோகமா கீதுமா?

- பொண்ணுங்களை இங்கே போற்றுவாங்களா? போஸ்டாபீஸ்லே இறக்கி விட்டுடுவாங்களா?

- இது “பெருச்சாளிப் பாஷாணம்” ரேஞ்சுக்கு இருக்குமோ?

- ரோமான்ஸா? ரோட்டோர பானி பூரியே இப்போதான் ரசிக்க ஆரம்பிச்சிருக்கு... போவியா?

போன்ற ரியாக்ஷன்கள் புது வரவுகளை நோக்கி எழுவது மட்டுப்படக் கூடும்! "அட ருசித்துத்தான் பார்ப்போமே - புடிச்சா தொடரலாம்!" என்ற பழைய நம்பிக்கைகள் மறுக்கா துளிர் விடலாம் ! I agree habits ஆயுட்காலப் பரிச்சயங்களே! அவற்றை மீறுவது சுலபமே அல்ல தான்! 

-Yet கடுதாசி போட்டுக் கொண்டிருந்த நாமெல்லாம் இன்று voice notes பரிமாறிக் கொள்வதில்லையா? இல்லே, நான் அன்னிக்கி மெரியே போஸ்ட்கார்டு தான் போடுவேன் - என அடம் பிடிப்பதில்லை தானே ?

- இட்லியும், ரவா தோசையும்  சாப்பிட்டு வந்தோர், இன்னிக்கி பிரெட்; கார்ன் ப்ளேக்ஸ்  என்ற மாற்றத்துக்கு தடா போடுவதில்லை தானே?

-- டூரிங் டாக்கீஸ்களில் “மெக்கனால் கோல்ட்” படம் பார்த்து வளர்ந்த நாம் இன்றைக்கு ரயிலின் மேல் பெர்த்தில் படுத்தபடியே OTT-ல் படம் பார்ப்பதை “காலத்தின் கட்டாயம்/முன்னேற்றம் ” என்று மட்டும் தானே பார்க்கிறோம்?

Yet காமிக்ஸ் வாசிப்புக்கு மட்டும் ஏன் இத்தனை கம்பிகள்? இத்தனை தழைகள்? இத்தனை கட்டுப்பட்டிக் கட்டுப்பாடுகள்? "இது தான் என்னைப் பொறுத்தவரை காமிக்ஸ் ; இப்டி தான் நான் வளர்ந்துப்புட்டேன் - மாத்த நினைக்கிறது தெய்வ குத்தம் !"என்ற பிடிவாத பிரசன்னாக்களாய் நாமெல்லாம் of late உலவ முனைவது ஏனோ ? படிப்பதெல்லாம் பிடிச்சுப் போவதில்லை தான்; yet பிடிச்சதை மட்டும் தான் படிப்போமென்றால், நம்ம புள்ளைங்களது ப்ராக்ரஸ் கார்டைக் கூடப் படிக்கத் தோன்றாதே?!

சமீபத்தில் FB-ல் ஒரு எழுத்தாளர் பதிவிட்டிருந்ததை வாசித்தது நினைவுக்கு வருகிறது!

- தமிழகத்தில் ஒரு திரைப்படம் ரிலீஸாகும் முதல் நாளில் விமர்சனம் எழுத முன்வரும் amateur எழுத்தாளர்களின் எண்ணிக்கை: 1000

- தமிழகத்தில் ஒரு இலக்கியப் படைப்போ; இன்ன பிறவோ ரிலீஸாகும் முதல் நாளில் விமர்சனம் எழுத முன்வரும் amateur எழுத்தாளர்களின் எண்ணிக்கை: 0

- தமிழகத்தில் ஒரு இலக்கியப் படைப்போ, இன்னபிறவோ ரிலீஸாகிய ஒரு வருஷத்திற்குள் அதற்கு விமர்சனம் எழுத முன்வரும் amateur எழுத்தாளர்களின் எண்ணிக்கை: 0

இதில் நாமெல்லாம் ரொம்பவே தேவலாம் ரகம் தான்; இன்னமுமே இந்தச் சிறிய வட்டம் இயன்றமட்டுக்கு காமிக்ஸ் உலகினைத் தாங்கிப் பிடித்து, உயிர்ப்போடு உலவி வருகிறது தான்! ஆனால் நம்மை அறியாமலே, நமக்கு நாமே சமீப காலங்களில் போட்டு வரும் சங்கிலிகளை உடைக்க இந்த நொடியைப் பயன்படுத்தினால் நாம் ஆராதிக்கும் இந்த காமிக்ஸ்,  நம் பிள்ளைகள் காலத்துக்கும் தழைத்திடும்! இல்லையேல் பாலையாக்களாய் நாம் வாழ்ந்து முடித்த கையோடு, பசங்களுக்கு விட்டுச் செல்லும் சேகரிப்புகளை, முதல் சந்தர்ப்பத்தில் அவர்கள் பேரீச்சம்பழத்துக்குப் போட்டு விடுவார்கள்! ”அட... அவனுக என்ன போடறது? நானே போட்டுட்டுத் தான் போவேன்?!” என்கிறீர்களா - அப்டின்னா பேரீச்சம்பழத்தையாச்சும் பங்கு போட்டுக்கலாம் சார்ஸ்! Iron சத்து நிரம்ப உண்டாமே?!

”நீ இப்போ என்ன தான்டாப்பா சொல்ல வர்றே? ஒரு மைய்யமா, “அவரு” பேசறா மேரியே இருக்குதே?!” என்று கலாய்க்க ஆங்காங்கே சகோக்கள் தம் கட்டுவர் என்பதும் புரிகிறது! Simple-ஆகச் சொல்வதானால் :

நம்மையும் அறியாது, நாமே சமீபமாய் சாத்திக் கொண்டிருக்கும் காமிக்ஸ் ஜன்னல்களைத் திறப்போம் folks ? வெளிச்சமும், காற்றும் உட்புகட்டுமே ?வாசிப்புகளுக்கு முன்பு போல் சிறகு கொடுங்கள் please ! மாசம் நாலை வாசிக்கத் துடித்த அந்த நாட்கள் திரும்பப்போவதில்லை தான் - at least ஒன்றையோ, இரண்டையோ உற்சாகமாய், மனநிறைவாய் வாசிக்கவும், ரசிக்கவும் தீர்மானிப்போமே ?   பழைய பன்னீர்செல்வங்களாய் வராங்காட்டியும், இராமநாதபுரத்து பன்னீர்செல்வம் சாராக அல்லாதிருக்க முயற்சிப்போமே?! 

ரைட்டு! மனதில் ஓடியதைப் பகிர்ந்தாச்சு! இனி வைபவங்கள் ஆரம்பிக்கலாமுங்க! மூ.சந்தில் பெட்ரமேக்ஸ் லைட்லாம் போட்டு ரெடியா கீது! "முத்தம்ஸ்" வாணாம்னு ஆகிப் போன பிற்பாடு, ஜாலியாய் மொத்தல்ஸையாச்சும்  ஆரம்பிக்கலாம் இல்லியா ?  Before I sign out -  ஒரேயொரு வேண்டுகோள் மட்டும் :

1.இதை A14 சைசில், font 33-ல் போட்டாலன்றி உருப்படாது !!

2.இதைச் சிதைச்சு, அதை நாசம் பண்ணி, அங்குட்டு சேதாரம் பண்ணிப்புட்டு எது என்னிக்கி உருப்பட ?

3.மாங்கா சீசன் முடிஞ்சிருச்சினாலும் மங்கா சீசன் முடியவே முடியாது ; அதை முயற்சிக்காத வரைக்கும் அன்னபூர்ணா கிரீம் பன் கூட இனிக்காது  !

போன்ற அட்வைஸ்களை மட்டும் வேறொரு தருணத்துக்கு வைத்துக் கொள்வோமே ? அதுக்குப் பதிலா மூத்திர சந்தில் நாலு சாத்து கூட வாங்கிக்க நான் ரெடி ! 

(காமிக்ஸ்) வாசிப்பினை குறுக்கிக் கொண்டே செல்கிறோமோ ? என்ற ஒற்றை agenda மாத்திரமே இந்த நொடியின் அலசல்களுக்கு உட்பட வேண்டியது  !! So என் மீதான கடுப்புகளை, விசனங்களை எப்போன்னாலும் சாவகாசமாய் இறக்கிக்கலாமுங்கோ ; இங்கே, கூப்பிடு தொலைவிலே தானே இருக்கப் போறேன் ? 

Bye all... See you around! Have a fun Sunday !!

And yes - கபிஷ் தொகுப்பு பற்றி :

சேலம் புத்தக விழாவினில் முழுநீள கலர் ஆல்பமாய், ரூ.100 விலையில் இதழ் # 1 வெளிவரவுள்ளது ! ஒரிஜினல் ஓவியரே அட்டைப்படங்கள் போட்டுத் தந்துள்ளார் ! 

இரண்டாம் தொகுப்பு - ஜனவரியில், சென்னைக்கு ரெடியாகிடும் !