பேனா போன போக்கில்...!

நண்பர்களே,

வணக்கம். எங்கே ஆரம்பிப்பது ? ; எங்கே கொண்டு செல்வது ? என்று தெரியாது பேனாவைக் கையில் பிடிக்கிறேன் - மனம் போன திக்கில் அதுவுமே பயணமாகட்டுமே என்று! ஏற்கனவெ சொல்லியிருந்தேன்- 5 ஆண்டுகள் இங்கே நான் கற்றதும்,பெற்றதும் அதற்கு முந்தைய 45 ஆண்டுகளின் வாழ்க்கைப் பாடங்களை விடவும் மதிப்பில் அதிகமென்று! தொடரும் ஒவ்வொரு நாளும், அதனைப் புதுப்புது பரிமாணங்களில், நல்ல விதங்களிலும், சங்கட சூழல்களிலும் உணர்ந்து வருகிறேன்!

உங்களது தற்போதைய உணர்வுகளை என்னால் அட்சர சுத்தமாய் யூகிக்க முடிகிறது! ஆனால் என் தலைக்குள் ஓடும் சமாச்சாரங்களை அத்தனை இலகுவாய்க் கணிக்க யாருக்கும் சாத்தியமாகாது என்பமே என் எண்ணம்! Because என்னுள் தற்சமயம் விரவிக் கிடப்பது ஒரு விசித்திரமான நிம்மதியே! Yes of course - சங்கடம்; ஆற்றமாட்டாமை ; அய்யரவு என நெகடிவான எண்ணங்கள் வீரியமாய் அலையடிக்கின்றன தான் ; ஆனால் அவற்றோடு ஒரு இனம்புரியா அமைதியும் சேர்ந்து நிற்பது எனக்கே புரியாத புதிராய் உள்ளது! இன்டர்நெட்; FB; சமூக வலைத்தளம்; வலைப்பதிவு என்பனவெல்லாம் புதிதாக இருந்த ஆரம்ப நாட்களில் தட்டுத் தடுமாறி நிறைய ஏழரைகளுக்குள் நான் கால் விட்டதில் இரகசியமில்லை தான்! அவற்றைக் கையாளத் தெரிந்தும், தெரியாமலும் நான் ஈட்டியது நிறைய நட்புகளையும், சில மௌனப் பகைகளையும் என்பதுமே ஊரறிந்த ரகசியம். அந்த வேளையில் தான் இந்த வௌவால் மீது எட்டுக்கால் சமாச்சாரம் தோண்டியெடுக்கப்பட்டு FB-யிலும் சரி, நமது பதிவிலும் சரி ஒரு சூடான விவாதப் பொருளாகியது. அன்றைக்கே எனக்குத் தெரியும், நான் அதே பாணியில் செய்திருந்த லாரன்ஸ் - டேவிட் உல்டா & ஜானி நீரோ makeover என்றேனும் ஒரு நான் வெளிக்கிளம்பி நிச்சயமாய்த் தலைகுனியச் செய்யுமென்று! மாமூலான நாயகர்களின் இடத்தில் சாதனை செய்த ஹீரோக்கள் இடம்பிடிக்கும் பட்சத்தில், அந்நாளைய விற்பனைச் சறுக்கல்கள் சமனப்பட்டு விடுமென்ற பைத்தியக்கார சிந்தனைகள் எழுந்த நாட்களை என்ன செய்தாலும் மாற்றிட முடியாது என்பது புரிந்தது! புத்தியைப் பறிகொடுத்துவிட்ட தருணங்களை என்ன சொல்லியும் நியாயப்படுத்திட இயலாது என்பதுமே புரிந்தது. ஆக தாமதமாகவோ- சீக்கிரமாகவோ இந்த விவகாரத்தில் சங்கடம் உத்தரவாதம் என்பதை 4 ஆண்டுகளுக்கு முன்பாக உணர்ந்த போதே மனதுக்குள் கரையான் கோட்டை ஒரு மூலையில் உருவாகத் தொடங்கியிருந்தது! என்றைக்கோ ஒரு நாள் யார் சொல்லியோ நீங்கள் இதனைத் தெரிந்து கொள்வதை விடவும்- நானே மனம் திறந்திடலாமென்று எத்தனையோ முறைகள் தோன்றியிருக்கிறது. ஆனால் ஒவ்வொரு தடவையும் உங்கள் ஒவ்வொருவரது கண்களையும் நேரில் பார்க்கும் திராணியின்றிப் போய் விடும்; அமைதி காத்து விடுவேன்! இது சத்தியமான நிஜம்!

இன்றைக்கு இந்தப் பூசணியை முற்சந்தியில் போட்டு உடைத்த பெருமைக்குச் சொந்தக்காரரின் கர சுத்தத்தைப் பற்றியோ; 'எனக்கு ஒரு கண் போனாலும்- உனக்கு ரெண்டையும் நொள்ளையாக்காது விட்டேனா பார்?' என்ற சிந்தனையைப் பற்றியோ நான் விமர்சிக்கப் போவதில்லை! ஏனெனில் என்றைக்கோ நானாகவே செய்திருக்க வேண்டிய ஒப்புதல் விஷயத்தை இன்றைக்கு என் சார்பில் அவர் செய்து தந்திருக்கிறார்! அதுமட்டுமன்றி, பகைமைக்கு அவர் தலைக்குள் என்ன முகாந்திரங்கள் தோன்றியிருப்பினும் சரி, என்னளவில் அவ்விதம் ஏதும் கிடையாது என்பதுமே நிஜம்.நமக்கு ஸ்டால் கிடைக்க ஏகமாய் பாடுபட்டிருக்கிறார் ஆரம்ப நாட்களில்; டி.வி; மீடியா என்று வெளிச்ச வட்டங்கள் நம் பக்கம் பாய்ந்திட மெனக்கெட்டிருக்கிறார்; எத்தனையோ நாட்கள் நம்மைச் சந்திக்க சிவகாசிக்கு விசிட் அடித்துள்ளார்; நம் பணிகளின் பொருட்டு சென்னையின் வீதிகளில் சுற்றித் திரிந்திருக்கிறார் ; பற்றாக்குறைக்கு சீனியர் எடிட்டரின் அசைக்கமுடியா நம்பிக்கையையும் ஈட்டியிருக்கிறார் எனும் போது- தற்போதைய “புலன் விசாரணைகளையுமே” அந்த ஒத்தாசைகளின் பட்டியலில் சேர்த்து வைத்துப் பார்த்துப் போகிறேனே? நீளமான திரி கொண்ட பட்டாசைப் பக்கத்திலிருந்து பார்த்து நிற்பதை விடவும், அது வெடித்து விட்ட பிறகு ரணத்தைச் சகித்து விடல் தேவலை என்பதைச் சமீப நாட்களில் புரிந்து கொண்டதன் பலனோ என்னவோ- என்னுள் தலைகாட்டும் அந்த அமைதி?! சந்தேகத்துக்கு இடமின்றிக் கூனி நிற்கிறேன்; உங்களின் பொழுதுகளை ஏதோவொரு சிறு விகிதத்தில் வெளிச்சமாக்கியவன் இன்றைக்கு உங்களையும் சங்கடத்தில் ஆழத்தியதுக்கு எவ்விதச் சமாதானமும் கிடையாதென்றும் புரிகிறது! ஆனால் இந்த வார ஜுனியர் விகடனில்  திரு.மனுஷ்ய புத்திரன் ‘ஒரு வரி- ஒரு நெறி‘ பக்கத்தில் எழுதியிருந்த வரிகளைக் படிக்க நேர்ந்தபோது அவை எனது இக்கட்டை மனதில் கொண்டு எழுதப்பட்டவை போலவேபட்டது! வாரந்தோறும் நான் மண்டியிட்டு மன்னிப்புக் கோரத் துவங்கிடும் பட்சத்தில் அது அந்த வார்த்தையினையே கேலிக் கூத்தாக்கி விடுமென்பதால் மறுபடியும் அந்தச் சாலை பக்கமாய் நடை பயில்வதாகயில்லை! ‘செய்றதையும் செஞ்சிட்டு, திமிர் வேண்டிக் கிடக்கோ  ??‘ என்று ஒருசிலருக்குப்படலாம் தான்; ஆனால் நிபந்தனைகளின்றி என் மீது அன்பு காட்ட எஞ்சியிருக்கும் ஒரு சிறுவட்டத்தை திரும்பத் திரும்ப தர்மசங்கடத்துக்கு ஆளாக்கி, அவர்கள் என்னைச் சமாதானம் செய்யத் தத்தளிப்பதென்பது என் ஆன்மாவைச் சித்ரவதை செய்யும் வலியைத் தருகிறது! அதே போல-

தவறென்று இவையனைத்தையும் சுட்டிக்காட்டி பதிவிலோ; FB-யிலோ எழுதியிருக்கும் பட்சத்தில் நிச்சயமாய் வருத்தம் நேர்ந்திருக்குமென்று தோன்றவில்லை; ஆனால் ஓரிடத்தில் ததும்பிய “'சீக்கிரப் பறவை'” உற்சாகங்களும், உதிரப்படல உத்வேகங்களும், பிறிதோரிடத்தில் இத்தனை தாக்கத்தை உருவாக்கி, ஒரு முன்னணி ஊடகத்தைக் கொண்டேனும் அதற்கொரு வடிகால் தேடிக் கொள்ள முனையும் போது- நிலவரம் வேறாகிறது! ‘உன்னைக் காவு வாங்கும் முயற்சியில், சுற்றுமுற்றும் சிக்கிடக்கூடிய அந்த ஆகச் சிறிய காமிக்ஸ் வட்டம் மீதும் இரத்தம் தெறித்தாலும் எனக்குக் கவலையில்லை!‘ என்ற தீவிரம் குடிகொண்ட பின்பாய் மன்னிப்புக் கோரல் என்பதையே தொடர்ந்து கேடயமாக்கி நான் நிற்பது மடத்தனத்தின் உச்சமாகப்படுகிறது! அதற்காக- look who’s calling the kettle black?’ என்ற ரீதியில் நானும் சேற்றை வாரி இரைக்க முனையப் போவதில்லை! ‘இழப்பதற்கு ஏதுமில்லை!‘ என்ற நிலையிலிருந்து ஒருவர் எடுக்கும் தீர்மானங்களுக்கும்; 'இழப்பது சுயத்தையே என்றிருந்தாலும்- சேதம் நாமெலாம் நேசிக்கும் காமிக்ஸ்களுக்கும்; அவற்றை (சு)வாசிக்கும் நண்பர்களுக்கும் வேண்டாமே!!'‘ என்று நினைப்பவனின் தீர்மானங்களுக்குமிடையே வேறுபாடு இருக்கத்தானே செய்யும்? So எனது பதிவும், பாதையும், பயணமும் நிதானமாகவே   இருந்திடும்! “"பயந்திட்டான் பாரேன்!”"என்ற நகையாடல்கள் எழும்பிடக்கூடும் என்று தோன்றினால் கூட எனக்குள் அதன் பொருட்டு கவலை ரேகைகள் இல்லை !! 

காமிக்ஸ் உலகைத் தூக்கி நிறுத்தப் பிறந்தவனாய் என்னை ஒருபோதும் நான் பார்த்ததில்லை! எஞ்சி நிற்கும் ஒரே பிரதிநிதி என்பதற்காக தமிழ் காமிக்ஸ் உலகே நம்மைச் சுற்றித் தான் என்ற கற்பனைகளும் எனக்குக் கிடையாது! In fact- இந்தத் துறையில் துணைக்கு யாரேனும் வந்தால் தேவலையே- கிடைக்கும் கவனத்திலும், சாத்துகளிலும் பங்கு போட்டுக் கொள்ளவாவது!” என்று பல முறைகள் நண்பர்களிடம் பகிர்ந்துள்ளேன்! ஆனால் அதற்காக 'நீயொருவன் பந்தி விரித்து டிபன் போட்டுக் கொண்டேயிருக்கும் வரைக்கும் அடுத்த கேட்டரிங் கான்டிராக்டர் உள்ளே நுழைய முடியாதே?” என்ற ஆதங்கத்திற்கெல்லாம் நான் செய்திடல் என்னவாக இருக்க முடியும்? ஏற்கனவே ஏழு கோடிப் பேர் கொண்ட தமிழகத்தில் 1500 பேர் தேறுவது உயிர் போகும் பிரயத்தனமாயுள்ளது - – காமிக்ஸ் எனும் சுவையைப் பகிர்ந்து கொள்ள! அந்த சொற்ப நம்பரையும் கரைத்தலையே ஊன்உறக்கம் பாரா தற்போதைய இலட்சியமாய்க் கொண்டு செயலாற்றும் போது நானிங்கே தடுமாறத் தொடங்கினால் என்னை நம்பி என்னிடம் ஒப்படைக்கப்பட்ட விருட்சத்தைக் கைவிட்டவனாவேன்! So அந்தத் தவறைச் செய்வதாக நானில்லை! 50 வயதில் புதிதாய் பிள்ளையார்சுழியிலிருந்து துவங்க வேண்டியதொரு சூழலில் இருப்பது போல் உணர்கிறேன்! “"அழிக்க"“ இவ்வளவு வியர்வை சிந்திட ஒருவர் கண்முன்னே தயாராய் நிற்கும் போது- “"ஆக்க"” அதே தீவிர உழைப்பைப் பயன்படுத்திடப் படித்துக் கொண்டால் போச்சு என்று தோன்றியது! So முன்னெப்போதையும் விட திடமாய் உழைக்க வேண்டிய நாட்கள் முன்னிற்பதாய் நினைக்கிறேன் ! 

'எல்லாம் சரிதான் ; ஆனால் கடைசி வரையிலும் ‘வள வள‘.... ‘கொள-கொள‘ ஆசாமியாகவே இருந்து விடப் போகிறாயா?' என்று நம்முள் சற்றே சிறுதிரிகள் கொண்ட நண்பர்கள் எரிச்சலோடு சமீப நாட்களது எனது மௌனத்தைப் பார்த்திடக் கூடுமென்பதும் எனக்குப் புரியாதில்லை! செய்த பிழைக்கு தண்டனை என்ற ரீதியில் பார்த்ததோடு மட்டுமன்றி, கற்பனையான மகுடங்களும், காற்றில் மட்டுமே ஜீவிக்கக் கூடிய சில வெற்றிகளையும், தோல்விகளையும் இத்தனை வன்மத்துக்கு பெட்ரோல் ஆக்கிடவும் சாத்தியம்தானா ? என்ற மலைப்புமே அதன் காரணம்! எல்லாவற்றிற்கும் மேலாய் ஒரு 76 வயது முதியவரின் நம்பிக்கையையும், நட்பையும் கூட காலுக்குள் போட்டு நசுக்கியேனும் காரியத்தைச் சாதித்துக்கொள்ளத் தோன்றிடும் பட்சத்தில்- அதன் பின்னுள்ள திட்டமிடலும், agenda-வும் வெளித்தோற்றத்தோடு சம்பந்தம் கொண்டவைகள் தானா? என்றும் நினைக்கத் தோன்றியது!  

தவறைச் சுட்டிக்காட்டிட சரியானவர் தானா ? என்றோ; அவரது தகுதியோ / தகுதியின்மைகளோ எனது பிழைகளைச் சரிசெய்யும் அழிரப்பராகிடும் என்றோ நான் கனவு காணப் போவதில்லை! அதே போல இந்த ஸ்பீட் பிரேக்கரால் நமது பயணமும் தடைபடவோ; தாமதப்படவோ போவதுமில்லை! அதற்காக எதுவுமே நேர்ந்திடவில்லை என்பது போல பதிவுகளில் பாசாங்கும் செய்ய மாட்டேன்! உங்களின் காயங்களுக்கு காலம் மாத்திரமே மருந்திட முடியுமென்பதால் அந்த நலம் பெறலுக்கு அவசியப்படும். அவகாசத்தைத் தந்திடும் பொருட்டு இங்கு மட்டுமாவது உங்களுக்குச் சின்னதொரு ‘பிரேக்‘ தந்திடலாமென்றுள்ளேன் -- நீட்டி முழக்கும் என் வரிகளிலிருந்து ! காணாது போகப் போவதாய் நான் சொல்ல வரவில்லை ; சிந்தையில் கொஞ்சமே கொஞ்சமாய் சகஜம் மீண்டிடும்வரையிலும் பெரும்பங்கு கவனத்தைப் பணிகளின் பொருட்டு தந்து பார்க்கிறேன் என்றுதான் சொல்ல முனைகிறேன் !  எனக்குள்ளும், உங்களுக்குள்ளும் சற்றே ‘நார்மலான‘ அமைதி திரும்பும் வரை இந்தப் பதிவுப் பக்கத்தில் நமது இதழ்களின் அறிவிப்புகளை மட்டும், சுருக்கமான வரிகளோடு  செய்திட அனுமதி தாருங்களேன் - ப்ளீஸ்?! சின்னதொரு இடைவெளியில் நமது பரஸ்பர பேட்டரிகளைச் சார்ஜ் செய்து விட்டுத் திரும்புவோமே ? என் மடமையினைச் சலவை செய்ய முயற்சிக்கவும் இந்த நாட்களைப் பயன்படுத்திக் கொள்கிறேனே ? 'வாட்சப்' க்ரூப்களிலும், தொலைபேசி உரையாடல்களிலும் உரிய இடங்களைக் காமிக்ஸ் இதழ்கள் மீட்டிடும் தருணத்தில் நான் உங்கள் முன்னே ஆஜராகியிருப்பேன் guys! Bye for now!

P.S: துவக்கத்தில் சொன்னது போலவே இது மனம் போன போக்கிலான பதிவு மட்டுமே! கோர்வையோ; வார்த்தைப் பிரயோகங்களோ சற்றே மேம்பட்டும் இருக்கலாம் தான்! ஆனால் மறுவாசிப்பு செய்திடாது தலையில் தோன்றியவைகளை அப்படியே வரிகளாக்கியுள்ளேன் என்பதால் அவற்றைப் பொருட்படுத்த வேண்டாமே? அதே போல ‘சென்டிமெண்டலாகப்‘ பேசுவதோ; வார்த்தை ஜாலங்களில் பூசி மெழுகிடுவதோ என் நோக்கமும் அல்ல! எங்கேனும் அதுபொருட்டு நெருடினால், பிழை என் பேனாவின் வார்த்தைகளில் தானேயொழிய என் உள்ளத்து வார்த்தைகளில் அல்ல என்ற புரிதலுக்கு முன்கூட்டியே நன்றிகள்!

என்னென்னவோ எண்ணங்கள் சிந்தனையை ஆக்கிரமித்திருந்தன! அவற்றையெல்லாம் இங்கே எழுதிவிட்டேனா என்று தெரியவில்லை! Maybe நடுச்சாமத்தில்- ‘ஐயோ; அதைச் சொல்ல மறந்துட்டேனே!‘ என்றோ; அடடா... இதை வேறுவிதமாய்ச் சொல்லியிருக்கலாமோ ?!‘ என்றும் விசனப்படக் கூடும் தான் ! ஆனால் இதற்கு மேலாய் என்னால் காமிக்ஸ்களுக்குப் பாதிப்பு எந்தவொரு இடத்திலும் - நேர்ந்திடக் கூடாதே என்ற ஜாக்கிரதையுணர்வு மிகுந்திருந்ததால் நிறைய ஜாடிகளை மூடியிருக்க அனுமதிப்பதே தேவலை என்று தீர்மானித்தேன்!

அடுத்த ஸ்பெஷல் இதழ் அறிவிப்பின் திட்டமிடலுக்கும்; செயலாக்கத்துக்கும் தொடரும் நாட்களை நிச்சயம் பயன்படுத்திக் கொள்வேன் !! See you around ! Be back soon ! And more than anything else - sorry from the bottom of my heart once again !