ஒரு கதையின் கதை...!

நண்பர்களே,

            

வணக்கம். இது எத்தனை காலம் நீடிக்குமென்ற ஆரூடமெல்லாம் சொல்லத் தெரியவில்லை ; ஆனால் தடதடக்கும் இந்த நாட்களை ரொம்பவே நேசிக்க முடிகிறது ! சாணித் தாளில், தம்மாத்துண்டு சைஸ்களில் கறுப்பு -வெள்ளையில் நமது இதழ்கள் வெளியான வேளைகளிலேயே கொண்டாடியவர்கள் நீங்கள் ! இன்றைக்கோ வண்ணத்தில் ; அயல்நாட்டு ஆர்ட்பேப்பரில் நாம் வலம் வரும் வேளைகளில் உங்கள் மகிழ்வுகள் ஒரு புது உயரத்தை தொடாது போய் விடுமா - என்ன ? 2017-ன் இது வரையிலான 3 வெவ்வேறு combo இதழ்களுமே வெவ்வேறு விதங்களில் சாதித்துள்ளது ஒரு பக்கமெனில், பாக்கெட் சைஸில், மறுபதிப்பில் score செய்துள்ள மாடஸ்டி திறந்துள்ள வாயில்களின் பின்னே நமக்குக் காத்திருக்கும் வாய்ப்புகள் ஓராயிரம் ! 

எத்தனை மலைகளேறி ; எத்தனை சமுத்திரங்களைக் கடந்து ; எத்தனை பால்மண்டலங்களைத் தாண்டிப் போய் நான் புதுக் கதைகளைத் தேடிப் பிடித்து வந்து உங்கள் முன்னே நிறுத்தினாலும் - அந்த “அரை நிஜார் நினைவுகள்” கலந்த பழைய சமாச்சாரங்களைத் தொனிக்க வாய்ப்புகள் லேது ! என்பதை ஆயிரத்து எட்டாவது முறையாக உணர்ந்துள்ளேன் இம்மாதமும் ! பால்யத்துக் காதல்களோடு அந்த பாக்கட் சைஸ் மோகமும் ஒன்றிணைந்து கொள்ளும் போது, உங்களின் பரபரப்புகளைச் சொல்லவும் வேண்டுமா - என்ன ? கடந்த 4  நாட்களுக்குள் கிட்டத்தட்ட 20  மின்னஞ்சல்கள் + அரை டஜன் கடிதங்கள் படையெடுத்துள்ளன - "ஆஹா..பாக்கெட் சைஸ் !!" என்ற கூத்தாடல்களோடு !! 

Truth to tell- இந்த மாத “கழுகு மலைக் கோட்டை” இதழினைக் களமிறக்கும் முன்னே எனக்குள் நிறையவே சந்தேகப் பேய்கள் ‘ஜிங்கு‘ ஜிங்கென்று குதித்துக் கொண்டிருந்தன ! அது மாத்திரமின்றி நிறையவே நடைமுறைச் சிக்கல்களும் சிந்தைப் பிய்க்கச் செய்தன ! "ஒரிஜினல் பாக்கெட் சைஸ்" என்று அறிவித்து விட்டு ; அதே அளவில் வர்ணப் பூச்சுகளையும், டைப்செட்டிங் பணிகளையும் செய்யச் சொல்லி விட்டு, எல்லாம் தயாராகியிருந்த ஜனவரியின் இறுதியில் தான் இதற்கென பேப்பர் வேட்டையில் இறங்கினேன் ! முன்பெல்லாம் நாம் தினுசு தினுசான பாக்கெட் சைஸ்களில் இதழ்களை நியூஸ் பிரிண்ட்டில் வெளியிட்ட வேளைகளில் அவை ரீல்களாகக் கிடைக்கும் ; இஷ்டப்பட்ட சைஸ்களுக்கு அவற்றை வெட்டி வாங்கி வந்து எனது குரங்குச் சேட்டைகளைச் செய்து வைப்பேன் ! ஆனால் இன்றைக்கோ நாமிருப்பது இறக்குமதி செய்யப்படும் ஆர்ட் பேப்பர் segment-ல் ; அதுவும் ஒரு சொற்பமான சர்குலேஷனோடு ! ஆர்ட் பேப்பரிலும் ரீல்கள் கிடைக்கும் தான் ; ஆனால் குறைந்த பட்சமாய் நாம் ஆர்டர் செய்யக் கூடியதே சில ஆயிரம் கிலோக்கள் எனும் போது அது பற்றிச் சிந்திக்கக் கூட வாய்ப்பிருக்கவில்லை ! மாமூலாய் கி்டைத்து வரும் காகிதமோ நமது லக்கி லூக் சைஸ் அல்லது டெக்ஸ் வில்லர் (ரெகுலர்) சைஸ்கள் மட்டுமே !! இந்த இரண்டையுமே ஒன்றுக்குப் பாதியாக்கிப் பார்த்தாலும் நமக்குத் தேவைப்படும் பாக்கெட் சைஸ் சாத்தியமாகிடவில்லை ! ‘நிலவொளியில் நரபலி‘ சைஸுக்கு இழை அமைத்து விட்டு -பெரிய பாக்கெட்டுகள் கொண்ட “பட்டாப்பட்டி டிராயர்களை" இந்த மாதத்திற்கு மட்டுமாவது போட்டுக் கொள்ளுங்க மக்களே !” என்று சொல்லிப் பார்ப்போமா ? என்று கூட சபலம் தட்டியது ! ஆனால் அந்த சைஸில் 192 பக்கங்கள் எனும் போது விலை எகிறிக் கொண்டு போவது புரிந்தது ! அது மட்டுமன்றி - “பாக்கெட் சைஸ்” என்று ஆசை காட்டி விட்டு - செந்திலின் டண்டராயர் பாக்கெட் சைசுக்கு அசடு வழியவும் அச்சமாகயிருந்தது ! பிப்ரவரியிலேயே வெளியாகியிருக்க வேண்டிய இந்த இதழுக்கென பேப்பர் வேட்டையைத் தீவிரமாய்த் தொடங்கிய போது தான் சிக்கலின் பரிமாணம் புரிந்தது ! .

‘வாழை மீன் இருக்குங்கிறான்...விண்மீன் இருக்குங்கிறான்....கெண்டை மீன் இருக்குங்கிறான்...கெழுத்தி மீன் இருக்குங்கிறான்- ஆனால் "ஜாமீன்" மட்டும் இல்லேங்கிற" கதையாக நமக்குத் தேவையான சைஸ் தவிர்த்து என்னென்னமோ சிக்கியது ! கேரளாவில் ஒரு ஸ்டாக்கிஸ்டிடம் நமக்குப் பிரயோஜனமான சைஸ் உள்ளதென்ற சேதி காதில் விழ - நம்மாட்களை மம்மூட்டி – மோகன்லால் தேசத்துக்கு பஸ் ஏற்றி விட்டேன் ! ஆனால் அங்கேயோ - "பத்து டன்னுக்குக் கொறைச்சலான ஆர்ட்ரோ ? ஓ... அது ஷெரி... !அடுத்த பஸ் ஏழரைக்கு ! போய்க்கோ..போய்க்கோ !"என்று காத்தைச் சேர்த்து அடித்துப்  பேக்-அப் பண்ணி விட்டார்கள் ! 

அப்போது நமது அச்சகத்தில் ஏதோவொரு புக் பிரிண்ட் பண்ண இளஞ்சிகப்பு நிறத்திலானதொரு பேப்பர் வந்திருந்ததை பார்த்தேன் ! அது ஆர்ட் பேப்ர் அல்ல ; ஆனால் நமக்குத் தோதான சைஸ் ! அதிலொரு பேப்பரை மடித்து எடுத்துக் கொண்டு போய் தலையணைக்குக் கீழே வைத்திருந்து,கோணம் கோணமாய்ப் பார்த்து  பல்லி விழுந்த டீயைப் பரிசீலனை பண்ணும் செந்திலைப் போல நாலு நாட்களுக்கு தொடர் ஆராய்ச்சிக்கு உட்படுத்தினேன் ! ஐந்தாவது நாள் காலையில் அந்தப் பேப்பரையே காணோமே என்று தேடினால் - அது எங்கள் வீட்டில் சுட்ட பூரிக்கு blotting பேப்பர் அவதாரமெடுத்திருந்ததைப் பார்த்திட முடிந்தது ! ஏற்கனவே சிலபல இல்லங்களில் பூரிக்கட்டைகள் காங்கோக்களாக உருமாற்றம் பெற்றிடும் பௌதிக அதிசயங்களை நமது விழுப்புண் வீரர்கள்... சாரி... சாரி... நண்பர்கள் விவரித்திருந்தது நினைவுக்கு வந்ததால், "பூரி சூப்பர்” என்றபடிக்கே நடையைக் கட்டினேன் ! நிச்சயமாய் பெரும்தேவன் மனிடௌ ஒரு காமிக்ஸ் ரசிகரே என்பது ஒரு இலட்சமாவது தடவையாக அன்று பகல்பொழுதில் நிரூபணமாகியது - எனது நண்பரொருவர் வாயிலாக ! கம்ப்யூட்டர்களுக்கு கியாரண்டி கார்ட் / operation manuals போன்ற சமாச்சாரங்களைப் பிரத்யேகமாய் தயாரிப்பவர் அவர் ! அன்றைய பொழுது தற்செயலாய் சந்திக்க முடிந்த போது என்னென்னமோ பேசிய பின்னே, பேப்பர் இறக்குமதி பற்றி பேச்செழுந்தது. அவர்கள் சீஸனின் துவக்கத்திலேயே மொத்தமாய் இறக்குமதி செய்து ஸ்டாக் வைத்துக் கொள்ளும் ரொக்கப் புள்ளிகள் ! “அட... சும்மானாச்சும் கேட்டுப் பார்ப்போமே...?” என்ற நினைப்பில் நமது சைஸைச் சொல்லி “இந்த சைஸில் ஏதேனும் இருக்கா ?” என்று கேள்வியைப் போ்ட்டு வைத்தால் - Oh yes! என்று பதில் சொன்னார் ! அப்புறமென்ன ? மேலே விழுந்து, புடுங்கிப், பிறாண்டி எடுத்து நமக்குத் தேவையான சிறிதளவை மட்டுமே வாங்கி விட்டேன் ! ஆர்ட் பேப்பர் கிடைத்த பிறகு தான் மூச்சே வந்தது எனக்கு ! நான் பாட்டுக்கு ஆர்ட் பேப்பர் அல்லாத அந்த இளஞ்சிகப்புக் காகிதத்தில் அச்சிட்டுத் தந்திருந்தால் - “இளவரசியைக் கவுத்துப்புட்டான் !” என்று தஞ்சாவூர் பெரிய கோவிலுக்கு நாலு தெரு தள்ளியாவது ஒரு கல்வெட்டை “இ.மு.க.” நிர்மாணித்திருப்பது நிச்சயம் அல்லவா ?! அந்த வரலாற்றுப் பழியிலிருந்து just miss !! எத்தனை உயர் ரகப் பேப்பரைப் பயன்படுத்தியிருந்தாலும், ஆர்ட் பேப்பரின் அந்தத் தகதகப்பு கிட்டாது என்பதும் எனக்குள் நெருடிய விஷயமே ! 

ஒரு வழியாய் பேப்பர் வாங்கியான பின்னே தான், எடிட்டிங் பணிகளுக்குள் தலைநுழைத்தேன் ! என்னுள் குடிகொண்டிருந்த பிரதான சந்தேகப் பேய்  நமது கலரிங் பாணிகளின் பொருட்டு ! கதை கழுகுமலைப் பிராந்தியத்தைத் தொட்ட பிற்பாடு ஏகப்பட்ட outdoors ஷாட்களோடு பயணிக்கத் தொடங்கியிருந்த வேளையில் நமது கலரிங் ஆர்ட்டிஸ்ட் அழகாய்ப் பணி செய்திருந்ததை உணர முடிந்தது ! ஆனால் அடைத்த ரூமுக்குள் ஆளாளுக்குப் பேசிக் கொண்டிருக்கும் பிரேம்களில் பேக்கிரவுண்டுக்கு என்ன கலர் தருவது ? மேஜை... நாற்காலி... டபரா இத்யாதிகளுக்கு என்ன வர்ணம் பூசுவதென்ற தடுமாற்றம் எழுவதையும் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது ! மாடஸ்டி கதைகள் உருவாக்கப்பட்டதே out & out கறுப்பு – வெள்ளை பாணிகளை மனதில் கொண்டே எனும் போது - நல்ல நாளைக்கே இதற்கு வர்ண ஜாலம் நல்கிடுவது சிரமம்! இந்த அழகில், பக்கத்துக்கு இரண்டே கட்டங்கள் என்ற அமைப்போடு இந்த புக் உருவாக்கப்பட்டிருக்க - ‘பப்பரப்பா‘ என்று காலிப் பின்னணிகள் அடிக்கொருதரம் தலைகாட்டி, தலைநோவை அதிகமாக்கின ! So எனக்கு எட்டிய மட்டிற்குக் கலரிங் திருத்தங்களை செய்யச் சொல்லி ஒரு மாதிரி மனதைத் தேற்றிக் கொண்டேன் !

பாக்கெட் சைஸில் உட்பக்கச் சித்திரங்களும், எழுத்துக்களும் கச்சிதமாக இருப்பது போல்ப் பட்டபோதிலும், அட்டைப் படத்தில் பெரிய சைஸ்களுக்கானதொரு கம்பீரம் குறைவதாகத் தோன்றியது தான் பேய் # 2 ! பாக்கெட் சைஸில் அல்லாது, நண்பர் அஜயின் டிசைனை பெரியதொரு சைஸில் வெளியிட வாய்ப்பு இருந்திருப்பின் அதன் தாக்கம் இன்னமுமே ஒரு படி கூடுதலாய் இருந்திருக்குமென்ற ஆதங்கம் பெருச்சாளியைப் போல மனசைத் துளை போட்டுக் கொண்டிருந்தது ! ஆனால் “பாக்கெட் சைஸ்” என்ற லாஜிக்கிலா மாயாஜாலம் எப்படியேனும் நம்மைக் கரை சேர்த்து விடுமென்ற நம்பிக்கையோடு பணிகளுக்குள் முழுவீச்சில் புகுந்தேன் !

எடிட்டிங்கின் பொருட்டு கதையைக் கையில் ஏந்திய பிற்பாடு தான், "அடடே...பத்தோடு பதினொன்றல்ல  இது ;  ஒரு all time க்ளாசிக்கினைக் கையாளுகிறோம் !" என்ற புரிதல் புலர்ந்தது ! மாடஸ்டிக்கு நாம் புதியவர்களல்ல & vice versa...! ஆனால் இது மாடஸ்டி தொடரில் மட்டுமல்லாது ; எனது தனிப்பட்ட ஆதர்ஷ இதழ்களுள்ளும் ரொம்பவே செல்லமானதொரு இடத்தை ஆக்கிரமிக்கும் இதழ் எனும் போது ஒரு இனமறியாப் பரபரப்பு என்னோடு ஐக்கியமாகிக் கொண்டதை உணர முடிந்தது ! ரஷ்யாவும், அமெரிக்காவும் WWF பயில்வான்களைப் போல ஒருவரையொருவர் மிரட்டிக் கொண்டும், பழிப்புக் காட்டிக் கொண்டுமிருந்த ‘70-களின் cold war உலகம் பற்றிய பரிச்சயம் வரலாற்றுப் பாடப் புத்தகங்களைத் தாண்டி, இன்றைய தலைமுறைக்கு அதிகமிருக்க வாய்ப்புகள் குறைச்சல். ஆனால் ஜேம்ஸ் பாண்ட் நாவல்கள், சினிமாக்கள் ; அந்த யுகத்தின் தலைப்புச் செய்திகள் , கட்டுரைகள் என்று படித்து வளர்ந்த என் போன்ற வெள்ளிமுடியார்களுக்கு “கழுகுமலைக் கோட்டை” ஒரு பத்து சதவீதமாவது கூடுதலான தாக்கத்தைத் தாங்கிடுவது நிச்சயம் ! கதையின் ஒரிஜினல் மொழிபெயர்ப்பு நிச்சயமாய் அந்நாட்களிலேயே நமது கருணையானந்தம் அவர்களின் பேனாவின் உபயம் என்பதைப் பக்கங்களை புரட்ட ஆரம்பித்த இரண்டாம் நொடியே  ஸ்பஷ்டமாகப் புரிந்து கொள்ள முடிந்ததால் - எனக்குத் தலைநோவுகள் அதிகமிருக்கவில்லை ! கதையின் ஒரிஜினல் மொழியாக்கமே ‘பிரமாதமாய்த் தோன்றியதால், சிற்சிறு நகாசு வேலைகளைச் செய்ததைத் தவிர்த்து -  எனது திருக்கரங்களை ‘தேமே‘ என்று ஓரம் கட்டிடச் செய்தேன் !

கிட்டத்தட்ட 40+ ஆண்டுகளாய் நாமெல்லோரும் இதனை வாசித்த / நேசித்த கும்பலே எனும் போது கதையைப் பற்றிப் புதிதாக நான் சிலாகிக்க ஏதுமில்லை தான் ! இருந்தாலும் கதாசிரியரின் அந்த அசாத்தியக் கற்பனை வளத்தைக் கண்டு வாய்பிளக்காதிருக்க முடியவில்லை! சில கதைகளுக்கு ஒரு ஆயுள் நிர்ணயம் உண்டு ! குறிப்பிட்டதொரு காலகட்டத்துக்குப் பின்பாய், மீத்தேன் வாயுவைப் போலப் புறப்படும் புராதனத்தின் நெடி அதன் பலங்களைத் தரைமட்டமாக்கிடுவதுண்டு ! உள்ளதைச் சொல்வதானால்,  மாடஸ்டியின் தொடரிலேயே கூட இந்தக் குறைபாடோடு நிறையக் கதைகளுண்டு ! ஆனால் கழுகுமலைக் கோட்டையில் கதாசிரியர் சொல்ல முனைந்திருப்பது ஒரு கதையை அல்ல என்பேன் ! வழக்கம் போல அவர் இங்குமே ஒரு கதை சொல்லும் பணியையே பிரதானமாக கையிலெடுத்திருந்தால் - கால ஓட்டத்தின் முன்னே இந்த சாகசமுமே நிச்சயம் தளர்ச்சியை ஒப்புக் கொண்டிருக்கத்  தேவைப்பட்டிருக்கும் ! ஆனால் அவரிங்கு சித்தரிக்க முனைந்திருப்பதோ - சாகாவரம் படைத்த சில மானிட இயல்புகளை எனும் போது - காலமும், ரசனைகளும் தலைவணங்குவது கட்டாயமாகிப் போகிறது ! நட்பெனும் சங்கிலியின் வலிமையை highlight செய்வதே இங்கே கதாசிரியர் பீட்டர் ஓ டான்னெனின் முதல் இலட்சியம் என்று தோன்றுகிறது எனக்கு ! தன் ஆத்ம நண்பன் அரைப் பைத்தியமாகிக் கிடக்கும் போது come what may ; நான் அவரை மீட்காமல் விட மாட்டேன் என மார்தட்டும் (!!) இளவரசி ஒரு பக்கமெனில் ; குண்டடிபட்டுக் கிடப்பதாய் தான் நம்பும் மாடஸ்டியைக் காப்பாற்ற எந்தவொரு எல்லையையும் கடக்கத் தயாராகும் கார்வின் மறுபக்கம் ! இந்த வித்தியாசமான இரு ஜீவன்களுக்கு மத்தியில் கதாசிரியர் இழையோடச் செய்யும் நட்புக்கான அக்னிப் பரீட்சை தானே க.ம.கோ.? அது மாத்திரமன்றி - மனித மனத்தின் ஆழத்தை யாரொருவரும் கணிக்கவே முடியாது ; அவசியமென்றாகும் வேளைகளில் மாமலைகளும், தவிடுபொடியாகிடுவது இயல்பே என்பதை கார்வின் மனபிரமைகளைப் போராடிக் கொண்டே மலையிறங்கும் தருணங்களில் என்னமாய்ச் சித்தரித்துள்ளார் கதாசிரியர் ? இது கதை தான்... டூப் தான்... ரீல் தான்.... லுலுலாயி தான்... என்றெல்லாம் தெளிவாக மண்டைக்கு எட்டிடும் போதிலும், பக்கங்களைப் புரட்டப் புரட்ட அந்தச் சுடு பாலைவனத்தில் நாமும் பிரயத்தனங்கள் பல மேற்கொள்வது போலொரு உணர்வு வியாபித்திருப்பதைத் தவிர்க்க இயலவில்லை ! கிட்டத்தட்ட 35 ஆண்டுகளுக்குப் பின்பாய் இந்தக் கதையை நான் மீண்டும் படிக்கிறேன் என்பதாலோ என்னவோ, அந்தத் தாக்கத்தின் அதிர்வலைகள் சற்றே தூக்கலாய்த் தென்பட்டன ! நிறையப் பார்த்து விட்டேன்... நிறையப் படித்து விட்டேன்... இப்போதெல்லாம் கார்ட்டூன்கள் தவிர்த்த சீரியஸான கதைகளெல்லாம் என்னனை சுலபத்திற்குள் அசைத்துப் பார்ப்பதில்லை ! அதே போல மாடஸ்டியின் சிலபல சமீப கதைகள் average என்ற ரீதியிலேயே மார்க்குகள் பெற்றிருக்க, ஒரு சிகப்புக் கம்பள வரவேற்பை முன்வைக்க எனக்குத் தோன்றியிருக்கவில்லை ! ஆனால் லார்கோவின் “ஆதலினால் அதகளம் செய்வீர்” இதழுக்குப் பின்பாக என்னை impress செய்த கதைகளுள் “க.ம.கோ” ஒரு முக்கிய இடம் பெற்றிடும்  என்பேன் !

So இதழ் ஒரு வழியாகத் தயாராகி, அச்சாகி, பைண்டிங் முடிந்து என் கைகளுக்கு வந்தான போது - இன்னும் ஏதாவதொரு value addition செய்தாலென்னவென்று தோன்றிட dust jacket idea உதயமானது ! இதை முதலிலேயே நான் திட்டமிட்டிருந்தால், இதழைத் திறந்தவுடனான முதல் பக்கத்தில் க.ம.கோ.வின் ஒரிஜினல் ராப்பரை இடம்பெறச் செய்திருக்க மாட்டேன் ! ஆனால் நமக்கு மலரும் ஞானோதயங்கள் எல்லாமே நடுச்சாமங்களது பிள்ளைகள் தானே ? So அவதி அவதியாய் அவற்றையும் தயார் செய்து மாடஸ்டிக்கு அணிவித்து, பிரதிகளை உங்களுக்கு அனுப்பியான பின்னே ஒருவித திகிலோடு காத்திருந்தேன் ! மறு நாள் சிறுகச் சிறுக உங்கள் பின்னூட்டங்களை் வரத் தொடங்க... “ஆத்தா... இளவரசி பாஸாகிட்டா...!!” என்ற ஊர்ஜிதம் கிட்டக் கிட்ட... அமைதிப்படை நாகராஜ சோழன் M.A. சிறுகச் சிறுக வெளி வரத் தொடங்கினார்!

சூப்பர் 6-ன் ஒவ்வொரு இதழுமே ஒவ்வொரு விதத்தில் “சூப்பர்” என்ற அடைமொழிக்கு நியாயம் செய்திடும் விதமாய் இருந்திட வேண்டுமென்பதே என் கனவு ! Two down... 4 to go...! ஆண்டவன் துணை நிற்பாராக ! இளவரசியை வண்ணத்தில் ரசித்தான பின்னே, அடுத்ததொரு சந்தர்ப்பம் கிட்டும் போது இதை விடப் பட்டாசாய் இன்னுமொரு வண்ண இதழை தயாரிக்காமல் விட்டு விடுவோமா - என்ன? மாடஸ்டி தொடரின் இன்னுமொரு சூறாவளி சாகஸமான "பழி வாங்கும் புயல்" (“The Gabriel Setup”) நமது அடுத்த இலக்கு !! Again முழுவண்ணத்தில் & of course பாக்கெட் சைசில் !! எப்போது ? என்றெல்லாம் இப்போது கேட்காதீர்கள் ப்ளீஸ் !! வரும்... நிச்சயமாய் வரும் ! 

அவை மாத்திரமன்றி, ஜுனியர் லயனின் துவக்க பாக்கெட் சைஸ் வண்ண  இதழ்களையும் தூசித் தட்டி விடச் சொல்லியிருக்கிறேன் நம்மவர்களை ! பார்க்கலாமே, வரும் காலங்களின் பொழுதுகளுக்குள் அவற்றிற்குமொரு இடம் இருக்குமாவென்று ?!

மார்ச் இதழ்களின் விமர்சனங்களைத் தொடருங்கள் guys ! சந்தர்ப்பம் கிட்டினால் மார்ச்சின் ஏதேனுமொரு வாரத்தில் Thorgal & லக்கியை அலசுவோமா ? இரண்டுமே ரசனை அளவுகோல்களின் இரு வெவ்வேறு முனைகளே என்றாலும், ஜேசனையும், மந்திரியாரையும் பிப்ரவரியில் ரசித்த அதே லாவகத்தோடு இம்மாதத்து விசித்திரக் (கலர்) கூட்டணியையும் நீங்கள் கையாளுவீர்கள் என்ற நம்பிக்கை எனக்குள்ளது ! As always லக்கியை ரசிப்பது சுலபமே ; ஆனால் தோர்கல் நிச்சயமாயொரு மாறுபட்ட சமாச்சாரம் ! கடந்த ஆண்டுகளின் சில thorgal ஆல்பங்கள் முழுக்க முழுக்க விட்டலாச்சார்யா பட ரேஞ்சில் இருந்திட்டதால் அவற்றை ரசிப்பதில் சிரமம் எழுந்திருக்க வாய்ப்புகள் குறைவு ! ஆனால் இந்த மாதத்து இதழோ - பெயரளவிற்கே தோர்கலின் இளம் பிராய சித்தரிப்பு ; ஆனால் கதைகளுக்குள் கொஞ்சம் வைகிங் வரலாறு ; கொஞ்சம் சிந்துபாத் சமாச்சாரம் ; கொஞ்சம் sci-fi சங்கதிகள் என்று வான் ஹாம்மே கலந்து கட்டி அடித்திருக்கிறார் ! இந்தாண்டினில் இது வரையிலுமான மொழிபெயர்ப்புப் பணிகளில், மந்திரியார் ஒரு ஜாலியான சவாலாக அமைந்திருந்ததைத் தவிர்த்து பாக்கி சகலமும் அத்தனை பெரிய நோவுகளை முன்வைக்கவில்லை! ஆனால் அதற்கெல்லாம் சேர்த்து வைத்து தோர்கல் இம்மாதம் ரொம்பவே சுளுக்கெடுத்து விட்டார் என்றே சொல்லுவேன் ! அதிலும் அந்தத் "தாயத்து" கதையினை,  இதழ் அச்சாக வேண்டியதற்கு முந்தைய இரவினில் எழுதிட முனைந்த போது வான் ஹாம்மே வசிக்கும் மேற்கு திசையை நோக்கிக் கும்பிட்டு "தெய்வம் அய்யா நீர் !!" என்று சொல்லத் தோன்றியது ! ஒரு மொழிபெயர்ப்புக்கே நமக்குத் தஸ்-புஸ்சென்று தொங்கும் நாக்கு, கதையை உருவகப்படுத்திடுவது மாத்திரமன்றி, அதற்கான ஒரிஜினல் வசன வரிகளையும் படைத்திட எத்தனை பாடு பட்டிருக்கும் ? Fantasy என்பதும் ஒரு மிக மிக சீரியஸான சமாச்சாரம் என்பதை "விண்வெளியின் பிள்ளை"க்குப் பேனா பிடித்த இரவுகள் மண்டைக்கு உறைக்கச் செய்தன ! So ஜேசனை அலசியது போலவே ஆரிசியாவின் ஆத்துக்காரரையும் அலசுவோமா -  சமயம் கிடைக்கும் பொழுது ?

சரி..இப்போதைக்கு கிளம்புகிறேன் ! மார்ச் விமர்சனங்களைத் தொடருங்கள் guys !! See you around; Bye for now !

உங்க வீட்டுக் குட்டீஸ் - டால்டன்களைத் தேடிப் புறப்படும் அழகை போட்டோக்களாக்கி அனுப்புங்களேன் ? இங்கே ரசிப்போம் !