"பே.பி.பே"

 நண்பர்களே,

ஞாயிறு காலை வணக்கங்கள். தொடர்ச்சியாய் மூன்று வாரங்களுக்கு இங்கிட்டும், அங்கிட்டும் ஓடும் வேலைகள் வந்து சேர, வாரயிறுதிகளுக்கு ஊட்டாண்ட இருக்க சாத்தியப்படவில்லை ! As a result - பதிவுகள் ஞாயிறுகளுக்கே என்றாகிப் போய்விட்டுள்ளன !! Sorry மக்களே.....! 

ரைட்டு....இந்த வாரப் பதிவில் எதைப் பற்றிப் பேசலாம் ? என்ற ரோசனைக்கு முன்பாக நம்ம பதிவுப் பக்கத்தைப் பற்றியே பேசிடலாமா ? Becos இதை டைப்ப நான் அமர்ந்த தருணத்தில் பல்லடத்து நண்பரிடமிருந்து ஒரு குறுஞ்செய்தி வந்திருந்தது : "2025-ன் 22 வாரங்களில் வெறும் 23 பதிவுகள் தான் ! ரொம்பவே ஸ்லோவா தெரியுதே சார் ?" என்று !! பொதுவாய் நான் நம்பர்களை பின்தொடரும் ரகமே அல்ல தான் ; நண்பர்கள் சொன்ன பிற்பாடே "இந்த வருஷம் இதழ் # 400 வருது ; டெக்ஸ் 250 வருது" என்பதையெல்லாம் உணர்ந்திட ஆரம்பிப்பேன் ! So இங்கேயும் நிலவரம் அதுவே ! ஆனால் கொஞ்ச காலமாகவே blog லைட்டாக பின்சீட்டுக்குச் சென்றிருப்பதை நான் புரிந்திருக்காதில்லை ! சரியாகச் சொல்வதானால் நம்ம வாட்சப் கம்யூனிட்டி துவங்கிய நாள் முதலாய், அங்கே வாரத்தின் பாதிப் பொழுதை ஓட்டும் வாய்ப்பு அமைந்திருக்க இங்கே interact செய்திடும் நேரம் அடி வாங்கியுள்ளது ! அதில் உள்ள சுலபம்,  வேலைகளை சுளுவாய் முடித்துத் தருவது போலான பீலிங்கை தருவதால், ஒரு விக்கெட் வேணும் எனும் போதெல்லாம் இந்திய கேப்டன்கள் பும்ராவிடம் பந்தை ஒப்படைப்பது போல, இப்போல்லாம் எனது முதல் தேர்வாய் வாட்சப் கம்யூனிட்டியே இருந்து வருகிறது ! ஆனால் இங்கேயோ - அங்கேயோ, "நாங்க படிப்போம் ; அத்தோட நடையைக் கட்டிக்கினே இருப்போம் ! அம்புட்டு தென் !!" என்ற மௌன நண்பர்களின் trend மாற்றங்களின்றித் தொடர்வதை பார்க்கும் போது இரு மார்க்கங்களுமே ஒன்றுக்கு ஒன்று சமமே என்று தோன்றுகிறது ! குறிப்பிட்ட ஒரு எண்ணிக்கையிலான நண்பர் வட்டமே இங்கும் சரி, அங்கும் சரி - சுவாரஸ்யங்களை முன்னெடுத்துச் சென்று கொண்டுள்ளனர் ! So நிரந்தர வாசிப்புக்கு உதவிடும் blog பக்கமாய் வண்டியை ஒரு U-டர்ன் போடச் செய்யலாமோ ? என்ற மகா சிந்தனை உள்ளுக்குள் துளிர் விடுகிறது ! 

பற்றாக்குறைக்கு நம்ம மகளிரணித் தலைவி கொரோனா லாக்டௌன் நாட்களின் பதிவுகளை இப்போ தான் வாசிக்கத் துவங்கியுள்ளார் போலும் - 'பாரிசில் கொரில்லா கிட்டே சிக்கிய படலம் டெரரா கீது ; கொரியப் பயணம் குன்சா கீது ; உங்க தாத்தா பற்றிய நினைவுகள் ஜிலோன்னு கீது !' என்றெல்லாம் சேதி அனுப்ப, "ஆமால்லே....ப்ளோக்கின் அட்டகாச நாட்களவை !!' என்ற நோஸ்டால்ஜியா கவ்விக் கொண்டது ! மேலோட்டமாய் பின்னோக்கி blog-க்குள்ளே பயணித்த போது அந்நாட்களின் உற்சாகங்கள், மகிழ்வுகளை ஸ்பஷ்டமாய் feel செய்திட இயன்றது ! ஆனால் ஓட்டம்-ஓட்டம்-முடிவில்லா-ஓய்வில்லா ஓட்டம் எனும் வட்டத்தினுள் ஆளாளுக்குச் சிக்கிக் கிடக்க, புத்தக வாசிப்புக்கான அவகாசங்கள் மட்டுமன்றி, இந்த blog-ல் முன்போல interact செய்திடுவதற்கான அவகாசங்களும் மட்டுப்பட்டிருப்பது தெளிவாய் தெரிய ஆரம்பித்தது ! So ஆளில்லா blog கடையிலே நாயராய் டீ ஆத்தும நேரத்துக்கு லேட்டஸ்ட்டான கம்யூனிட்டி சாயா கடையிலே மாஸ்டர் ஆகிப்புடலாம் ! என்ற சபலம் தலைதூக்கியது ! And here we are !

இங்கே வேகம் சற்று குன்றியதற்கு இன்னொரு காரணமும் உள்ளது ; அது தான் "எழுத்தயர்வு" !!! "இன்னாடா இது புது ஐட்டமா கீது ?" என்ற யோசனையா ? வேறொண்ணுமில்லை folks - மாதத்தின் 30 நாட்களும் எதையோ - எதையெதையோ எழுதிக்கினே இருப்பது போலொரு உணர்வு இப்போதெல்லாம் ! முன்னே புக்ஸ் எண்ணிக்கை குறைச்சலாக இருக்கும் ; நம்ம கருணையானந்தம் அங்கிளும் ஆக்டிவாக இருப்பார்கள் ! So பாரத்தின் கணிசத்தை அவர் தோளிலும் ஏற்றி விட்டுப்புட்டு கொஞ்சம் பிரீயாக இருக்க சாத்தியமாகிடும் ! ஆனால்....... 

*வண்டி வண்டியாய் இதழ்களின் எண்ணிக்கை கூடிக் கொண்டே போக , 

*கதை ரகங்களும் வித விதமாகிட, 

*க்ளாஸிக் நடை மட்டுமே சகலத்துக்கும் நியாயம் செய்யப் போறாது என்ற புரிதல் பிறந்திட,

*புதுப் புது மொழிபெயர்ப்பாளர்களை நாடும் அவசியங்களும் புலர்ந்திட,

*வண்டி வண்டியாய் எழுத்தாளர்களை சரமாரியாக முயற்சிக்க , 

*இன்று வரைக்கும் யாரது மொழியாக்கங்களும் (கணிசமான) பட்டி-டிங்கரிங் இல்லாது தேற மறுக்க,

நம்ம கையிலே பேனா நிரந்தரமாய் நிலைகொண்டிருப்பது போலவே ஒரு சூழ்நிலை ! 😟😟

கதைகளும், களங்களும், காலங்களும் மாறிக் கொண்டே போனாலும், மாதம் முதல் தேதியிலிருந்து முப்பது தேதி வரைக்கும் 'பேனாவுடன் ஒரு பேமானி' அவதார் இம்மியும் மாற்றம்  காணக் காணோம் ! So வாரஇறுதிகளையே ; ஞாயிற்றுக்கிழமைகளையே - சலவைக்கு ஆற்றுக்குப் போகும் மையப் பொழுதுகளாக்கி வரும் சூழலில், வாரம்தோறும் அந்தப் பணிக்குவியலை (NOT பணக்குவியல் தெய்வங்களே !!) மூட்டை கட்டி வைத்து விட்டு blog பக்கமாய் ஆஜராகி, இங்குமொரு நெடும் பதிவை எழுத மண்டை ஒத்துழைக்க சண்டித்தனம் செய்கிறது ! என் எழுத்தின் மீது எனக்கே நேரும் அயர்வு அது என்று வைத்துக் கொள்ளுங்களேன் ! That's what I meant by "எழுத்தயர்வு" !! உங்களுக்கு எனது மாமூலான writing அலுத்துப்புடக் கூடாதே !! என்பது தான் பிரதான கவலையாக இருந்து வந்தது ; ஆனால் நிலவரமோ சமீபமாய் உல்டாவாகி நிற்க, திருட்டு முழி முழித்துக் கொண்டிருப்பது பலனாகிறது ! In fact அந்தந்த மாதத்துப் பணிகள் சகலத்தையும் முடித்து விட்டு, லைட்டாய் நீட்டி, நெளிக்க முனையும் போது "ஹாட்லைன் பெண்டிங் இருக்கு அண்ணாச்சி !" என்று மைதீன் முன்னிற்பான் ! முழுசாய் drain ஆகிப் போயிருக்கும் அந்நேரத்தில்  அந்த 2 பக்கங்களை எழுதும் உற்சாகத்தைத் திரட்டுவது கூட ஒரு செம பிரயத்தனமாய் இருப்பதுண்டு !! கலப்படங்களற்ற நிஜம் இது தான் folks !!

இங்கு தான் உங்களின் பங்களிப்புகளின் அவசியம் பன்மடங்காகிடுவதுண்டு ! 'தம்' திரட்டி பதிவை எழுதி விட்டுப் போன பிற்பாடு இங்கே ஒருவித மயான அமைதி நிலவும் போது, ஜிஞ்சர் தின்ன மங்கி போல வதனம் மாறிப் போகும் ! Oh yes - முழுசாய் இல்லாவிடினும், ஓரளவுக்காச்சும் பதிவுகளை நீங்கள் படிக்கிறீர்கள் என்பது தெரியும் தான் ; ஆனால் சர்க்கஸில் வேஷம் கட்டும் கோமாளியைப் போல பார்வையாளர்களின் சிரிப்பலைகளில் தான் பேட்டரி ரீசார்ஜ் ஆகிடுவது நிதர்சனம் ! அதுவும் இந்த ரொம்பவே பழசு எனும் போது  self recharge நிகழ்வது அரிதாகிக் கொண்டே செல்கிறது ! உங்களின் சூழல்கள் எனக்குப் புரிகின்றன folks ; பிழைப்புகளைப் பார்க்கவே ஓராயிரம் கரணங்கள் போட வேண்டியுள்ள நாட்களிவை எனும் போது இது எவ்விதத்திலும் உங்களைக் குறைப்பட்டுக் கொள்ளுமொரு சமாச்சாரம் கிடையாது ! மாறாக  மண்டைக்குள் ஸ்விம்மிங் போட்டு வந்த எண்ணங்களின் வெளிப்பாடு மாத்திரமே !  

And last but not the least - மாறி வரும் காலகட்டங்களுக்கும், அவை கொணரும் மாற்றங்களுக்கும் யாருமே விதிவிலக்காகித இயலாதல்லவா ? So ஜட்டியை மேலாக்கா மாட்டிக்கினு யூத் சூப்பர்மேன் என்று டிராமா போட்டுத் திரிந்தாலும் நம்மள் கி வயசு 58 என்பதை ஒவ்வொரு காலையும், இரவும் நினைவூட்டத் தவறுவதில்லை ! So இப்போதெல்லாம் ராக்கூத்துக்களின் நீளங்கள் முன்போல் சாத்தியமாவதில்லை ; அலாரம் வைச்சு அதிகாலை 4 மணிக்கு டைப்புவதெல்லாம் கற்பனையில் கூட முடிவதில்லை ; ரயில் நிலையங்களிலும்,மேல் பெர்த்களிலும் தொங்கிக் கொண்டு பதிவுகளை எழுத தம் இருப்பதில்லை ; விட்டம் வரை கொட்டாவிகளோடு வாய் விரியும் முதல் நொடியில் shut down கொடுத்துப்புட்டு சொப்பன லோகத்துக்கு பயணிக்கும் சபலன்களைத் தவிர்க்க முடிவதில்லை ; and எல்லாவற்றிற்கும் மேலாய் ஒரு நிஜத் தாத்தாவின் அவதார் தரும் கலப்படமற்ற மகிழ்வுகளுக்கு முன்னுரிமை தரும் ஆசைக்கு அணை போட முடியவில்லை ! 

So இந்த slowdown ஒரு விதத்தில் நம் அனைவருக்குமே தொடர்பு கொண்டது ! But யதார்த்தத்தினை தாண்டியும் வாரமொரு உற்சாகக் குதி போட உங்களுக்கு சாத்தியப்பட்டால், மில்சே தாத்தால்லாம் rolemodel ஆக இருக்கும் போது, நிச்சயமாய் எனக்கும் இயலாது போகவே போகாது ! நான் ரெடி....நீங்க ரெடியா ? இந்த வாரத்துக்கான கேள்வியாய் உங்கள் முன்னே நான் வைக்க விழையும் கேள்வி கூட நமது blog சார்ந்ததே !! 

1. ஆயிரத்துச்சொச்சம் பதிவுகள் இருக்கும் இந்த சமுத்திரத்தில் நீங்கள் தோராயமாக படித்திருக்கக்கூடியது எம்புட்டு folks ?
2. அதே போல நினைவில் தங்கிய TOP 3 BLOG MOMENTS என்று எவற்றைச் சொல்வீர்களோ ? 

Bye all...."பே.பி.பே" அவதார் ரிப்போர்ட்டர் ஜானியுடன் மறுக்கா அழைப்பதால் கிளம்புகிறேன் all !! See you around .....Bye for now !! Happy Sunday !!