விசில் போடு !

 நண்பர்களே,

வணக்கம். மாதத்தின் இந்த வேளையின் பதிவுகள் தான் கொஞ்சம் tricky ஆகிடுவதுண்டு ! புது இதழ்கள் பற்றிய பின்னணிகளைச் சொல்லி முடித்திருப்பேன் ; so அதே சாலையில் இன்னொருக்கா வண்டியை விட ரசிக்காது ! அதே சமயம் அடுத்த   மாதத்து இதழ்களின் பிரிவியூக்களுக்குள் புகுந்திடவும் too early ஆக இருந்திடும் ! So  எதையேனும்  அறிவிக்கிறேன் பேர்வழி என தத்துப் பித்தென்று ஏழரைக்குள் கால்பதிப்பது பெரும்பாலும் இது போன்ற தருணங்களிலே தான் ! இம்முறை அந்த மாதிரியான சொதப்பல்களுக்கு இடம் தராது - எதைப் பற்றி எழுதிடலாமென்று யோசிக்கும் போதே  MAXI சைசில்  என் மேஜையில் ஜெகஜோதியாய் இடம்பிடித்து நிற்கும்  சட்டித்தலையன் தான் கண்ணில் படுகின்றான் ! வண்ணத்தில் டாலடிக்கும் ஆர்ச்சியை வெறித்துப் பார்த்துக் கொண்டே இருக்கும் போது - மனசுக்குள் கலவையாய் எண்ணங்கள் அணிவகுக்கின்றன ! நமது அபிமான இரும்பு மண்டையனின் அறிமுகமே இந்த மாக்சி சைசில் தான் (தீபாவளி 1984) எனும் போது - ஒருவித சன்னமான சந்தோஷம் உள்ளுக்குள்  - கிட்டத்தட்ட 36 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு நமது லயனின் ஒரு flagship நாயகனை, அதே மெகா சைசில் தரிசிப்பதன் பொருட்டு !  கதைக்களங்கள் இன்றைய நமது ரசனைகளுக்கு ஏற்புடையவைகளாய் உள்ளனவா ? இல்லையா ? என்ற கேள்விகளையெல்லாம் ஓரமாய் ஒதுக்கி விட்டு, for once நம் வயதுகளையும் மறக்க முயற்சித்தால், ஆர்ச்சியோடு குதூகலிப்பது அத்தனை பெரிய பிரயத்தனமாகிடாது என்று தோன்றுகிறது ! இதே "வண்ணத்தில் ஆர்ச்சி" முயற்சியினை கால்நூற்றாண்டுக்கு முன்னே செய்திட நமக்கு சாத்தியப்பட்டிருப்பின் - அன்றைக்கு பயல் இன்னும் எந்த அளவிற்குத் தெறிக்க விட்டிருப்பான் ? என்பதையும் யோசித்துப் யோசித்துப் பார்க்கிறேன் ! ஆர்ச்சி on his own இந்த மெகா சைசில் கருப்பு-வெள்ளையில் வெளியாகியிருப்பின் நிச்சயமாய்த் தற்போதைய தாக்கம் missing ஆகியிருக்குமென்பதில் எனக்குச் சந்தேகமே இல்லை ! So "கலர்" எனும் அந்த ஒற்றை விஷயத்தின் நிஜமான தாக்கம் நிதரிசனமாய்ப் புரிகிறது ! ஒரு அச்சக உரிமையாளரின் பிள்ளைக்கு வர்ணங்கள் என்பது வாழ்வின் ஒரு eventual அங்கமாகிடுவது சகஜமே ; ஆனால் எனக்கு  "கலர்" அறிமுகமான கதை ரொம்பவே ஸ்பெஷல் - என் மட்டிற்காவது ! So இதோ இன்னொரு வாடகை சைக்கிளில் பின்னோக்கிய பயண moment !!

முதன்முதலாய் முழு வண்ணம் என்பதை 1986 -ன் பாக்கெட் சைஸ் கோடைமலரில் - "ஈகிள்மேன்" கதையின் புண்ணியத்தில் தான் ரசித்தோமென்ற ஞாபகம் எனக்கு ! ஐந்து ரூபாய் எனும் அன்றைய அசாத்தியத் தொகைக்கு நியாயம் செய்திட, கொஞ்சமேனும் கலர் இருந்தால் தான் சுகப்படும் என்ற எண்ணம் ஒருபக்கமிருக்க, ஈகிள் மேனை கலரில் கொணர்ந்திட நான் தேர்வு செய்ததற்கு அப்போது இன்னொரு காரணமும்  இருந்தது என்னிடம் ! 1980 களின் துவக்கம் முதலாய் ஒரு கனவாய் எனக்குள் குடிகொண்டிருந்த பூந்தளிர் பாணியிலான சிறுவர் இதழ் "டிங்-டாங்' என்ற பெயரோடு உள்ளுக்குள் உலாற்றிக் கொண்டிருந்தது ! இதுபற்றி ஏற்கனவே இங்கே விரிவாய் எழுதிய நியாபகமும் உள்ளது ! (http://lion-muthucomics.blogspot.com/2014/04/blog-post_23.html) கிட்டத்தட்ட ஒன்றரை வருடங்களுக்கு - நின்றால், நடந்தால், படுத்தால் வேறு சிந்தனைகளே லேது - என்பது போலானதொரு காலகட்டம் அது ! பள்ளிக்கூடம் போவதே எப்போது சாயந்திரமாகும் ? ; வீட்டுக்குத் திரும்பும் வழியில் ஆபீசுக்கு எப்போது விசிட் அடிக்கலாம் ? என்றதொரு எதிர்பார்ப்போடே தான் ! If I am not mistaken - ஒன்பதாம் வகுப்பின் முழு ஆண்டு விடுமுறையில் சீனியர் எடிட்டரின் உபயத்தில் உருவான கனவு அது ! இது நிஜமாகுமா ? வயசுக்கு மீறிய அன்றைய கனவுகள் ரொம்பவே டூ மச்சா - இல்லையா ? என்றெல்லாம் யோசிக்கும் பக்குவம் ஏது அந்நாட்களில் ? வானமே எல்லை என்று தோன்றிய அந்நாட்களில் நான் வீட்டுப்பாடங்களை செய்தது கூட ஆபீசில் வைத்துத் தான் ! எனெக்கென அன்றைக்கே முத்து காமிக்ஸ் அலுவலகத்தில் ஒரு மேஜை தந்திருந்தார்கள் ! "முதலாளியின் பிள்ளை " என்ற அடையாளத்தை  தாண்டி, 'இது வெறும் ஆர்வக்கோளாறு பார்ட்டி அல்ல ; தட்டிக்கொடுத்தால் தேறும் கேஸ்  !' என அந்நாட்களில் எனக்கு ஊக்கம் தந்தவர் முத்து காமிக்ஸின் மேனேஜராக  பணியாற்றிய பாலசுப்ரமணியன் என்பேன் ! நமது கருணையானந்தம் அவர்களின் சகோதரி மகன் அவர் ! தரப்பட்ட பணிகளை பிசிறின்றிச் செய்திடும் அமைதியான திறமைசாலி ! ஆட்டையைப் போடும் பெருச்சாளிகள் ஆபீஸெங்கும் விரவிக்கிடந்த பொழுதிலும், பத்து பைசாவுக்கு கூட ஆசைப்படாது, தானுண்டு - தன வேலையுண்டு என கண்ணியமாய்ப் பணியாற்றியவர் ! ஒவ்வொரு மாதமும் முத்து காமிக்ஸ் இதழ்களுக்கென பேப்பர் வாங்கிட ; கதைக் கொள்முதல் செய்திட - அவர் சீனியர் எடிட்டரிடம் பணம் கோரிக் காவடியெடுக்கும் படலங்களை ஒரு நூறு முறைகள் பார்த்திருப்பேன் நான் ! பிடுங்கல்கள் தலைக்கு மேல் இருந்த காலகட்டம் அது எனும் போது - காமிக்ஸ் முயற்சிகளுக்குப் பணம் தருவதென்பதெல்லாம் priority list-ல் கட்டக்கடைசியில் தான் அன்றைக்கு இடம்பிடிக்கும் ! So "முத்து காமிக்ஸ் வரும்-ஆனா வராது" என்ற கண்ணாமூச்சி ஆட்டங்களுக்கு மத்தியில் தான் "டிங்-டாங்" என்ற அல்வாவை வாய் நிறைய இருத்திக் கொண்டு திரிந்தேன் நான் ! 

ஏற்கனவே on  track ஓடிக்கொண்டிருக்கும் இதழுக்கே பணம் புரட்ட இயலாச் சூழல்களில் புது முயற்சிக்கு எங்கிருந்து பணம் கூரையைப் பிய்த்துக் கொண்டு வரப்போகிறதோ ? என்ற கேள்விகளெல்லாம் அந்த வயதில் பெரிதாய் எழவில்லை எனக்குள் ! ஆபீசில் எனக்கென ஒதுக்கப்பட்டிருந்த மேஜையில் ஒரு வண்டி ஆங்கில புக்ஸை அள்ளிப்போட்டுக் கொண்டு, அவற்றிலிருந்து சுவாரஸ்ய வரலாற்றுத் துணுக்குகள் ; பொது அறிவுச் சமாச்சாரங்கள் என எதையேனும் தேர்வு செய்து, அவற்றை மாங்கு மாங்கென்று தமிழில் எழுதி வைப்பேன் ! அந்நாட்களில் அச்சுக் கோர்ப்பெல்லாம் கையால் தான் எனும் போது, உள்ளுக்குள் 3 பணியாட்கள் ஈயோட்டிக் கொண்டிருப்பார்கள் - முத்து காமிக்ஸ் அம்மாதம் வெளியாகாது போயிடும் பட்சங்களில் ! So சும்மா சொரிந்து கொண்டிருக்கும் ஆட்களுக்கு வேலை தந்தது போலவாவது ஆச்சே என - நான் எழுதித் தள்ளும் கட்டுரைகளையெல்லாம் (!!!!!) அச்சுக் கோர்க்கச் சொல்லிப் பணிப்பார் பாலசுப்ரமணியன் ! முன்தினம் கிறுக்கித் தந்ததை மறுநாள் அச்சுக் கோர்ப்பு செய்யப்பட்டு type transfer எனப்படும் பிரிண்டில் பார்க்கும் போது உள்ளுக்குள் நாலு பாஹுபலி...ஏழு ஆர்ச்சி..பன்னிரண்டு ஸ்பைடரின் உத்வேகம் ஊற்றெடுத்தது போலிருக்கும் ! மறுக்கா ஏதாச்சும் புக்ஸ் ; மறுக்கா தகவல் தேடல் ; மறுக்கா எழுதுதல் என்ற routine-ஐ இன்னும் ஆர்வமாய்த் தொடர்ந்திடுவேன் ! அந்நாட்களில் பள்ளி நூலகங்களில் நான் எடுத்திருக்கக்கூடிய புக்சின் பெரும் பகுதி கூட, அடியேனின் டிங்-டாங் கனவுகளின் பிரதிபலிப்புகளாகவே இருந்திருக்கும் ! அந்நாட்களில், அந்த வயசுப் பசங்களுக்கான கனவுகளோ, கற்பனைகளோ எனக்குள் ஓடிட்டதே கிடையாது ! அவனவன் லேட்டஸ்ட்டாய் அறிமுகமாகியுள்ள திரை நட்சத்திரங்களைப் பற்றிப் பெனாத்திக் கொண்டிருக்கும் போது - 'நட்சத்திரங்களின் தூரம் - புவி மண்டலத்திருந்து எவ்வளவு ? என்ற சிந்தனை இங்கே மண்டைக்குள் ஓடிக்கொண்டிருக்கும் ! Looking back, அன்றைய முயற்சிகள் எவையுமே நனவாகிடவில்லை என்றாலும், எழுத்தென்பது ரசித்துச் செய்திடக்கூடியதொரு விஷயமே ; பள்ளிக்கூடத்தோடு முழுக்குப் போடப்பட வேண்டியதொரு சங்கதி அல்ல என்ற எண்ணம் உள்ளுக்குள் ஓசையின்றி துளிர் விட்டிருக்கக்கூடியது அப்போது தான் என்று தோன்றுகிறது ! Maybe, just maybe அன்றைக்கு எனக்குள் இந்தத் துறையின் மீதொரு மோகமும், பேனா பிடிப்பதில் ஒரு ரம்யமும் மட்டும் எழாது போயிருப்பின், ஸ்கூல் முடித்த பின்னே what next ? என்ற கேள்விக்கு விடை தெரிந்திராது போயிருக்கலாம் ! வசதியான fiireworks முதலாளிகளாக இருந்த எனது நண்பர்கள் யாரிடமேனும் கேட்டு, அவர்களது அலுவலகத்தில் ஒரு கிளார்க்காக வேலைக்குப் போயிருக்கவும் கூடும் !  தப்பிச்சது பட்டாசுத் தொழில் !! 😃😃

So புக்ஸ் ; தேடல்கள் ; கட்டுரைஸ் -  என்று ஒரு  மார்க்கமாய் ஓடிக்கொண்டிருந்த வேளையில், இந்த இதழில்  கொஞ்சமாய் காமிக்ஸ் பக்கங்களையுமே புகுத்தினாலென்ன ? என்ற சிந்தனை மெதுவாய் உருப்பெற்றது !  தொடர்கதையாய் எதையேனும் நுழைத்தால் சூப்பராக இருக்குமே என்று தோன்றிட, அப்போதைய நமது கதை சப்ளை நிறுவனங்கள் மூன்றுக்குமே லெட்டர் போட்டு வைத்தேன் ! டில்லியில் ஒருவரும், மும்பையில் இருவரும் இருக்க, அவர்கள் அத்தனை பேருக்குமே "உயிர்ப்பயம் காட்டிப்புட்டாங்கடா  பரமா !!" என்ற ரீதியில் முத்து காமிக்ஸின் payment schedules புளியைக் கரைத்து வைத்திருந்தது நானறியாச் சமாச்சாரம் ! So முத்து காமிக்ஸ் லெட்டர்பேடில் நான் பந்தாவாய் அனுப்பிய ஓலையானது கச்சிதமாய்க் குப்பைக்கூடைக்குப் போயிருக்க வேண்டும் போலும் - யாருமே பதில் போடவில்லை ! 'பதிலே வரலே அண்ணாச்சி !' என்று நான் பாலசுப்ரமணியனிடம் புலம்பிய போது அவர் தான் விளக்கினார் - இன்ன மெரி இன்ன மெரி ஜவ்வு மிட்டாய்களை ஆளுக்குக் கொஞ்சமாய்ப் பிரித்துத் தந்து வந்திருக்கிறோம் ; இந்த லட்சணத்தில் புதுசாய் உன் பங்குக்கு மஸ்கொத் அல்வா ரெடி பண்ண முற்பட்டால் யார் தான் வாயைத் திறப்பார்கள் என்று !! காற்றுப் போன பலூன் போலாகிப் போனது எனக்கு ! இருந்தாலும், மண்டைக்குள் அந்த அவாவைச் சுமந்து கொண்டே திரிய, பத்தாம் வகுப்பின் நெடுவிடுமுறையில் அதற்கொரு தீர்வும் பிறந்தது - சீனியர் எடிட்டருடனான எனது மும்பை பயணத்தின் புண்ணியத்தில் ! 

அங்குள்ள காலெண்டர் ஏஜெண்ட்களையும், ஆர்டிஸ்ட்களையும் சந்திக்க தெருத்தெருவாக சுற்றியவரோடு நானும் தெரியாத்தனமாக இணைந்து கொள்ள - மும்பையின் நீள அகலங்களை கண்ணில் காட்டிய பின்னே ஒரு மாலையில் மும்பையின் Fort ஏரியாவிலிருந்ததொரு புராதன அலுவலகத்துக்கு இட்டுச் சென்றார் சீனியர் எடிட்டர் ! அவர்கள் தான் வேதாளம், மாண்ட்ரேக் ; காரிகன் ; சார்லீ போன்ற தொடர்களின் இந்திய விநியோகிஸ்தர்கள் என்பது எனக்கு ஏற்கனவே தெரியும் ! காலெண்டர் வசூலின் தொகை கையில் இருக்க, அவர்களிடம் முந்தைய கதை பில் பாக்கியை செட்டில் செய்த போது - எனது துண்டு சரேலென்று நடுவாக்கில் விரித்தேன் -  "ஒரு மாதமிருமுறை இதழில் தொடராகப்போட ஏதாச்சும் ரெண்டு காமிக்ஸ் வரிசைகளை பரிந்துரை செய்யுங்களேன் ?' என்றபடிக்கே ! இவன் யார்டா புதுசா ? என்பது போலொரு பார்வையோடு, லேட்டஸ்ட்டாய் அப்போது வந்திருந்த CONDORMAN என்ற டிஸ்னி திரைப்படத்தின் காமிக்ஸ் வடிவத்தை மேஜையில் போட்டார் ! சித்திரங்கள் அட்டகாசமாய்த் தோன்றிட, எனக்கு வாயெல்லாம் பல் ! டிஸ்னியின் ஆக்கம் எனும் போது நிச்சயமாய்ப் பட்டையைக் கிளப்பும் என்ற நம்பிக்கையும் உள்ளுக்குள் இருந்தது ! So வேக வேகமாய் மண்டையை ஆட்டினேன் ; இதை வாங்கி விடலாமென்று ! அதற்கும் சேர்த்து பில் போடப்பட்டு கையில் தரப்பட்ட கையோடு, கதையின் bromide prints-ம் ஒப்படைக்கப்பட்ட போது எனக்குள் எதையோ அசாத்தியமாய்ச் சாதித்துவிட்டதொரு உணர்வு ! விருந்தில் பாயாசமாக மட்டுமே அந்நாட்களில் காமிக்ஸ்சுக்கு எனது திட்டமிடல் இருந்ததென்றாலுமே - ஏதோ ஒரு வகைப் பெருமிதம் உள்ளுக்குள் ! பின்னாட்களில் இந்தப் படக்கதைகளே என் வாழ்க்கையின் ஒரு பெரும் பகுதியினை ஆக்ரமிக்கவுள்ளன என்பதை அந்த நொடியில் யாரேனும் எனக்கு ஆரூடமாய்ச் சொல்லியிருந்தால் - 'போங்கப்பு..போயி புள்ளீங்களைப் படிக்க வைக்கிற வழியைப் பாருங்கப்பு !' என்று சிரித்து வைத்திருப்பேன் தான் ! அத்தனை தூரத்துக்கு அந்தப் பூந்தளிர்- அம்புலிமாமா -கோகுலம் பாணியின் template எனக்குள் ஊன்றியிருந்தது ! 

ஊர் திரும்பிய பின்னே வேக வேகமாய் CONDORMAN-க்கு "ஈகிள் மேன்" என்ற பெயர் சூட்டலோடு - முதல் 4 பக்கங்களை டிங்-டாங்கில் தொடராகப் பயன்படுத்தும் நோக்கில் பேனா பிடித்தேன் ! அப்போது தான் லைட்டாய் தலைக்குள்ளே ஆசை எழுந்தது - இதைக் கலரில் போட முடிந்தால் எவ்விதமிருக்கும் என்று ! அதுவரையிலும் டிங்-டாங் black & white  இதழாகவே திட்டமிடப்பட்டிருந்தது எனும் போது எனது கலர் கனவு தேறும் வாய்ப்புகள் வெகு சொற்பமாகவே தென்பட்டது ! Black & White-ல் ஒரு sample புக்கை பிரிண்ட் செய்து பார்த்திடலாம் என்று ஒரு ஓய்வான நாளில் சீனியர் எடிட்டருக்குத் தோன்றிட, எனக்கோ மவுண்ட் ரோடில் யாரோ நாற்பதடி உசரத்துக்குக் கட்டவுட் வைத்திருப்பது போலொரு ஜிலீர் உணர்வு ! அத்தனை நாட்களாய் வெறும் வாயால் வடை சுட்டுக்கொண்டிருந்தவனின் முன்பாய் திடு திடுப்பென ஒரு modular kitchen பிரசன்னமானது போலொரு பீலிங்கு ! 

வேக வேகமாய் நெகடிவ்கள் எடுத்தோம் ; அவற்றை பிராசஸ் செய்து அச்சிடும் பிளேட்களாக்கினோம் ; யாரோ ஒரு புண்ணியவான் , எதையோ அச்சிடக் கொண்டு வந்து இறக்கியிருந்த பேப்பரிலிருந்து கொஞ்சத்தைச் சோமாறி - 32 பக்கங்கள் கொண்ட டிங்-டாங்கில் வெறும் 100 பிரதிகள் மட்டும் அச்சிட்டோம் ! அவை பைண்டிங் செய்யப்பட்டு கையில் புக்காய் தரப்பட்ட போது சந்திராயன் ; சென்றாயன் என எல்லா ராயன்களையும் ஏவியது போலான பெருமிதம் ஊற்றெடுத்தது ! ஆனாலும் என்னமோ குறைவது போலவே உறுத்திட, அது வண்ணமின்மை தான் என்பதும் புரிந்தது ! மெது மெதுவாய் சீனியரிடம் அதைச் சொல்ல - அவரோ "ஓ...பேஷாய் கலரில் பிளான் பண்ணிடலாம் !' என்றபடிக்கே பாலசுப்ரமணியத்தை கூப்பிட்டு - "முழுசையும் கலருக்கு ஒர்க் பண்ணிடுங்க !' என்று சொல்லி விட்டார் ! 

தொடர்ந்த ஒரு வாரத்துக்கு கால் தரையில் படுவேனா என்று மறுக்கிறது ; சைக்கிளில் போனாலும், பென்ஸ் காரில் சவாரி செய்வது போல் படுகிறது ; எதிர்ப்படும் ஒவ்வொரு பெட்டிக்கடையிலும் கடைக்காரர்கள் முகங்களை மறைத்து கலரில் டிங்-டாங் தொங்குவது போலவே தெரிகிறது !! உச்ச சந்தோஷத்தில் நான் திளைத்துத் திரிந்திட, முத்து காமிக்ஸ் அலுவலகத்திலோ ஒரு மாதிரியான ஹி..ஹி..ஹி..மூட் தான் பரவலாய்த் தென்பட்டது ! ஆண்டாண்டு காலங்களாய் அல்வாக்கள் பல உண்டு உரமேறிய அனுபவசாலிகள் என்ற வகையில் - "இதுவும் கடந்து போகும் !!" என்பதை உணர்ந்திருந்தார்கள் என்பதால், பாவம், பொடியனின் ஆசையைக் கெடுப்பானேன் ? என்ற நோக்கத்தோடு கலருக்கான பணிகளைத் தொடங்கினார்கள் ! அன்றைய நாட்களில் டிஜிட்டல் தொழில்நுட்பங்கள் லேது எனும் போது எல்லாமே திறமை வாய்ந்த கலைஞர்களின் வேலைப்பாடுகளே ! தொடர்ந்த 1 மாதத்துக்கு அவர்கள் கலர் மாற்றம் செய்திடப்  பணியாற்றியதை அகலத் திறந்த வாயோடு பராக்குப் பார்த்திருந்து இன்னமும் நினைவில் உள்ளது ! திடீர் திடீரென வேறு அவசர வேலைகளைத் திணித்தது ; அதன் பலனாய் டிங்-டாங் வேலைகள் கிடப்பில் போடப்பட்டது ; அப்புறமாய் நான் கெஞ்சிக்கூத்தாடி வேலைகளை மறுபடியும் துவங்கச் செய்தது என ஏகமாய் குரங்கு பல்டிக்கள் அந்நாட்களிலேயே பழக நேரிட்டது ! ஒன்றரை மாதங்களது உழைப்பின் பின்னே வண்ணத்தில் அச்சிட எல்லாமே தயார் என்ற போது - சொல்ல இயலா மலைப்பு எனக்குள் ! அந்த பிராசசிங் நுணுக்கங்கள் எனக்கு பாதி புரிந்திருந்தது ; பாதி புரிந்திருக்கவில்லை எனும் போது - பணியாற்றும் ஒவ்வொரு technician-ம் ஒரு மாண்ட்ரேக்காகத் தான் தென்பட்டனர் எனக்கு ! அந்நாட்களில் இப்போதைப் போல ஒரே நேரத்தில் 4 கலர்களை அச்சிடும் வசதிகளோ ; technology-யோ கிடையாது ! So முதலில் மஞ்சள் ; அப்புறமாய் ப்ளூ ; சிகப்பு & இறுதியாய் கருப்பு என்று முன்பக்கத்தை அச்சிட்டு விட்டு உலர விட்டு விடுவார்கள் ! அப்புறமாய் மறுபடியும் பின்பக்கத்தினில் அதே Yellow ; Cyan ; Majenta & Black அச்சு ! ஆக 16 பக்கங்கள் கொண்டதொரு காகிதத்தில் முன்னும் பின்னும் அச்சிடுவது என்பது புளிசாதத்தைக் கட்டிக் கொண்டு மிஷின் அருகேயே தேவுடு காக்கும் அனுபவத்துக்குச் சமானம் ! திடீர் திடீரென அச்சக சூப்பர்வைசர் வந்து - "இது அவசரம் !! இதை இப்போவே பிரிண்ட் பண்ணனும் !' என்று நின்றால், டிங்-டாங் பணால் -டாங் ஆகி விடும் ! அப்புறமாய் மறுக்கா வேலையைத் துவக்கச் செய்வதற்குள் ஒருநூறு குட்டிக்கரணங்கள் அவசியமாகிடும் ! அத்தனையையும் நான் சகித்துக் கொண்டிருந்ததே - ஈகிள் மேன் பக்கங்களை வண்ணத்தில் தரிசிப்பதன் பொருட்டு ! மற்ற பக்கங்களில் கட்டுரைகள் with some illustrations தான் எனும் போது அங்கெல்லாம் கலரில் ரொம்பவே டாலடிக்கும் வாய்ப்புகள் குறைவு  ! மாறாக டிஸ்னியின் காமிக்ஸ் ஆக்கமானது  கலரில் ரகளை செய்திடுமே ?!! So ஒரு வழியாய் அச்சு முழுவதுமாய் நிறைவுற்று - ஈகிள்மேனை மட்டுமன்றி, முழு புக்கையும் வண்ணத்தில் பார்த்த போது கரைபுரண்டோடிய உற்சாகத்தை கட்டுக்குள் கொண்டிட மிடிலே ! 40 ஆண்டுகள் சுமாருக்கு முன்பான அந்த நாட்களில் கலர் என்பது இன்றைக்குப் போல் சகஜ சமாச்சாரங்கள் அல்ல ! So நானே நானாய் உருவாக்கியதொரு இதழை முழு வண்ணத்தில் பார்க்க சாத்தியப்பட்ட அந்த தினத்தின் ரம்யம் எனக்குள் நிரந்தரமாய்த் தங்கி விட்டுள்ளது !  வண்ணத்திலான அந்த மாதிரி இதழ்களில் எதுவுமே இன்றைக்கு என்வசமில்லை  ; நினைவுகளைத் தவிர்த்து !  ஆனால் எத்தனை மெகா ரப்பரைக் கொண்டு அழிக்க முற்பட்டாலும் அந்த கலர் நாட்கள் மட்டும் விலகிடவே செய்யாது !  

And பின்னாட்களில் டிங்-டாங் வெடிக்க மறந்ததொரு வெடிகுண்டாக நமத்துப் போனாலும் - என்னோடு தொடர்ந்த எண்ணச்சிதறல்கள் 1986-ன் கோடைமலரின் போது மீண்டு எழுந்தன ! 1981-ல் உருவாக்கியிருந்த ஈகிள் மேன் வண்ணப்பக்கங்களை கோடைமலரில் நிஜமாக்கிப் பார்த்த போது கலர் சார்ந்த எனது வேட்கைக்கு ஒரு ஜென்ம சாபல்யம் கிட்டியது போலிருந்தது ! இன்றைக்கு எங்கெங்கோ பயணித்து விட்டோம் தான் ; "கலர்" என்பது பட்டனைத் தட்டும் நொடியில் சாத்தியமாகிடும் சுலபமும் ஆகி விட்டது தான் ! ஆனால் இதன் துவக்கப் புள்ளி 39  ஆண்டுகளுக்கு முன்னே ; அகல விரிந்த கண்களுடனானதொரு டீனேஜரின் ஒரு அனாமதேய நாளில் தான் என்பதை, கலரில் ஆர்ச்சியை பார்த்திடும் இந்த நொடியினில் நினைவூட்டுகிறது மண்டை !! 

நம்ம சென்னைக்கு மாத்திரமன்றி, கலருக்கும் ஒரு விசில் போட்டபடிக்கே கிளம்புகிறேன் - "மா துஜே சலாம்" இதழினில் பணியாற்றிட !! Bye guys ...see you around ! Have a safe sunday !!