பயணமே பதிவாய்.......!

நண்பர்களே,

வணக்கம். 250-வது பதிவு....அதிரடியாய் ஏதேனும் அறிவிப்பிருக்கும் என்ற எதிர்பார்ப்போடு இல்லாது - ஒரு ஜாலியான unplugged உரத்த சிந்தனைக்குத் தயாராகிக் கொண்டே மேற்கொண்டு படியுங்களேன் - ப்ளீஸ் ! ஏற்கனவே "என் பெயர் டைகர்" ஸ்பெஷல் இதழ் ; காத்திருக்கும் 2016-ன் சந்தா ; ஏப்ரலில் இன்னுமொரு சந்தா என்றெல்லாம் பிசியாய் அட்டவணைகள் காத்திருக்கும் வேளையில் இங்கே மேற்கொண்டொரு  கட்டை விரல் சால்சா நடனத்தை நான் ஆடிப் பார்த்தால் ரொம்பவே சிக்கல் ஆகிப் போகும் என்பதால் அதனில் முனைப்புக் காட்டிடவில்லை ! புரிந்து கொள்வீர்களென்ற நம்பிக்கையோடு எழுதத் தொடங்குகிறேன்....! 

இந்த வலைப்பதிவின் வயது கிட்டத்தட்ட 4 ; இது 250-வது பதிவு என்பதை நம்பச் சிரமமாகத் தான் உள்ளது! ‘நேற்றைக்குத் தான் ஆரம்பித்தது போலுள்ளது... blah ...blah ...blah’ என்றெல்லாம் நான் கதை விடப் போவதில்லை – ஏனெனில் எனக்கென்னமோ கடந்த பத்து வருஷங்களாவது இதற்குள் தலைநுழைத்திருப்பது போலொரு பிரமை ! தமிழில் டைப்படிக்கத் தடுமாறிய ஆரம்ப நாட்களின் நாலு பத்திப் பதிவுகளை ஒரு பக்கம் ஒதுக்கி விட்டுப் பார்த்தால் கிட்டத்தட்ட 230+ பதிவுகளாவது உருப்படியாகத் தேறும் என்று தான் நினைக்கிறேன்! பெரியதொரு திட்டமிடல் ஏதுமின்றி பதிவிட அமர்வது; அவ்வப்போதைய இதழ்களைப் பற்றி எழுதுவது; எங்கள் தரப்பில் நடந்து வரும் விஷயங்கள் பற்றிய குறிப்புகள்; புதுக் கதைகளின் வருகைகள் பற்றிய previews என்ற ஓட்டத்திலேயே இத்தனை பதிவுகளை உற்பத்தி செய்திருப்பதை நினைத்தால் லேசான ஆச்சர்யமே மேலோங்குகிறது! ஒரு சின்ன தகவல் பலகையாக மட்டுமே இதனை ஆரம்ப நாட்களில் நான் உருவகப்படுத்தியிருந்தேன்; ஆனால் இன்றைக்கோ இணையதள touch-ல் உள்ள வாசக நண்பர்களை எட்டிப் பிடிக்கும் ஆற்றல் இதற்குள்ளதைக் கண்கூடாய்ப் பார்க்கிறேன்! கருத்துக்களைப் பறிமாறிக் கொள்ளும் vocal நண்பர்கள் ஒரு பக்கமெனில் – ‘நான் தவறாமல் பார்த்து விடுவேன் சார்; ஆனால் கலந்து கொள்வதில்லை‘ என்று சொல்லிடும் மௌன நண்பர்கள் நிறையவே! இந்த 45+ மாத பயணத்தில் நான் ஈட்டியுள்ள நட்புகளும்; விரோதங்களும் பற்றிச் சொல்லாமல் கடந்து போக முடியாதே?!

நமது comeback ஸ்பெஷலின் 2012-களில் உங்களில் பலரையும் நான் நேரில் சந்திக்கத் தொடங்கிய நாட்களில் எனக்குள் ஏகப்பட்ட mixed feelings இருந்தன! அது நாள் வரை ஆடிக்கொரு முறை – அமாவாசைக்கொரு முறை நம்மை சிவகாசியில் சந்திக்க வரும் வாசகர்கள் நீங்கலாக எனக்கு யாரோடும் அதிகமாய் நேரடிப் பரிச்சயம் இருந்ததில்லை! So முதல் தடவையாகச் சென்னைப் புத்தக விழாவில் உங்களோடு கைகுலுக்கத் தொடங்கிய சமயம் எனது பேஸ்மெண்ட் ரொம்பவே வீக் தான்! சொல்லப் போனால் முதல் நாள் புத்தக விழாவுக்குள் நுழைந்து – அந்த வரிசையின் மத்தியிலிருந்த நமது shared ஸ்டாலின் முன்னே நின்ற திரளைப் பார்த்த போது ரிவர்ஸ் கியர் தான் போடத் தோன்றியது! திடீரென்று நாக்கு உப்புத்தாளைப் போல நமநமக்கத் தொடங்க – ஒரு பேஸ்தடித்த சிரிப்பு முகத்தில் ஒட்டிக் கொண்டது! கூச்சம் ஒரு பக்கமெனில் என்னுள்ளே குடியிருந்த மிகப் பெரிய பயமே அந்நாட்களது நமது punctuality பற்றிய கேள்விகள் எழும்பிடும் பட்சத்தில் நெளிய நேரிடுமோ  என்பது தான் ! இரத்தப் படலம் முழுத்தொகுப்பு வெளிவந்ததைத் தொடர்ந்து நாம் கிட்டத்தட்ட கடையை மூடாத குறைதான் என்ற நிலையில் – இந்த comeback ; கழுதைக்குட்டி என்ற பந்தாவெல்லாம் எத்தனை காலத்துக்குத் தொடருமோ? என்ற கேள்வி எழும்பிடும் பட்சத்தில் சத்தியமாக அதற்குப் பதில் தெரிந்திருக்கவில்லை எனக்கு!

In fact – ஆண்டுச் சந்தா கட்டலாமா ? எவ்வளவு? என்று ஸ்டாலில் வாசகர்கள் கேட்ட போது ‘பெக்கே பெக்கே‘ என்று முழிக்கத் தான் முடிந்தது! என்னமோ ஒரு மனக்கணக்கைப் போட்டு ரூ.620/- என்ற சொல்லி வைத்தேன்! நிஜம் என்னவெனில் அந்தக் கணத்தில் கூட இந்த மறுவருகையை எத்தனை காலத்துக்கு sustain செய்திட முடியுமென்ற கணிப்புக்கெல்லாம் என் வசம் ‘தம்‘ இருக்கவில்லை! அந்த வருடத்துப் புத்தக விழா விற்பனை சுமார் 1.75 இலட்சத்தைத் தொட்டது ஒரு எதிர்பாரா பூஸ்ட்! கிட்டத்தட்ட 160 முந்தைய titles கைவசம் கிடந்த நிலையில் அவற்றைப் பாக்கெட்டாக அடைத்து – வண்டி வண்டியாய் விற்று – கிட்டங்கிக் காலி செய்யும் வைபவத்தைத் தொடங்கியது அந்நாட்களின் உச்ச நினைவுகள்! வண்ணத்தில் Comeback Special இதழைப் பார்த்த உங்கள் சந்தோஷங்கள் ஒரு பக்கமெனில் – சிறுகச் சிறுகச் சூடு பிடிக்கத் தொடங்கிய இந்த வலைப்பதிவும் நமது சக்கரங்களை தொடர்ந்து சுழலச் செய்யத் தூண்டிய காரணிகள் ! அது நாள் வரை அரைப்பக்க ஹாட்லைனில் எதையோ சால்ஜாப்பாய் சொல்லிவிட்டு இடத்தைக் காலி பண்ணி விட முடிந்திருந்தது எனக்கு! ஆனால் உங்களை நேரில் சந்திக்கத் தொடங்கிய பிற்பாடு; வலைப்பதிவில் உங்களோடு interact செய்யத் தொடங்கியதற்கு அப்புறமாய் – முன்னைப் போல ‘அல்வா‘ கொடுத்துக் கழன்று கொள்வது அத்தனை சுலபமாய்ப் படவில்லை! நமது சுணக்கங்கள் உங்கள் முகங்களில் ஏற்படுத்தும் சுருக்கங்களை visualise செய்து பார்க்கத் தொடங்கிய போது தான் நம் மீதுள்ள எதிர்பார்ப்புகளின் நிஜமான பரிமாணம் எனக்குப் புரியத் தொடங்கியது!

பிரவுண் கலரில் பொட்டலம் போட்டு நாங்கள் இதழ்களை அனுப்பிக் கொண்டிருந்த புத்தகப் பார்சல்கள் முனைமடங்கிப் போய் வந்து சேர்கின்றன என்பதை நீ்ங்கள் பதிவிடத் தொடங்கியதைத் தொடர்ந்து துணிக்கவர்களைப் பயன்படுத்த ஆரம்பித்தோம். அந்தத் துக்கடா மாற்றத்தையே நீங்கள் சிலாகித்த போது தான் எனக்குள் ஒரு முரட்டுத்தனமான குற்றவுணர்ச்சி மேலோங்கத் தொடங்கியது! நிபந்தனைகளே துளியும் இல்லாது – நம் மீது நீங்கள் காட்டி வந்துள்ள ஒரு டன் அன்பின் அழுத்தம் எனக்கு முழுவதுமாகப் புரியத் தொடங்கியது அன்றைக்குத் தான்! வலைப்பதிவின் ஆரம்பக் கட்டங்கள் அவை என்பதும்; நமது வண்ண அவதார் – ‘Surprise ஸ்பெஷல்‘; ‘டபுள் த்ரில் ஸ்பெஷல்‘; ‘Wild West ஸ்பெஷல்‘ என்றெல்லாம் சூடுபிடிக்கத் தொடங்கிய நாட்களும் அவை என்பதால் – இங்கே பதிவாகும் உற்சாகம் என்னை அழுத்தமாகத் தொற்றிக் கொண்ட நாட்களாகவும் அவை அமைந்து போயின! கைதட்டுக்களுக்குக் கிறங்கச் செய்யுமொரு சக்தி உள்ளதென்பதை வாழ்க்கையில் நான் அனுபவபூர்வமாய் உணர்ந்த வேளைகளும் அவையே ! அதற்கு முன்பாய் நம்மை எப்போதோ ஒருவாட்டி சந்திக்கும் வாசகர்களின் பாராட்டுக்களை நான் கேட்டுள்ள போதிலும் – ‘டப்‘பென்று வேறு பக்கமாய் பேச்சைத் திசைதிருப்பி விடுவது எனது வழக்கம். ஆனால் இங்கே நம் வலைப்பதிவுகளில் பதிவாகி வந்த பாராட்டுக்களும் சரி, அஞ்சலில் வந்த கடுதாசிகளும் சரி – ரொம்பவே intense ஆக இருந்து வந்ததால் – அவற்றுக்கு அருகதையுள்ளவனாய் தொடர்ந்திடும் பொருட்டு என் சோம்பேறித்தனங்களை மூட்டை கட்டத் தீர்மானித்தேன்! ஞாயிற்றுக்கிழமைகள் பாதிப் பொழுதை படுத்துறங்கியே கழித்து வந்தவன் – லார்கோக்களுடனும், டைகர்களுடனும், கேப்டன் பிரின்ஸ்களுடனும் நடனம் பயிலத் தொடங்கியது அந்த நாட்களில் தான் !

எல்லாமே வெண்ணெய் பூசிய சாலைகள் மீதான பயணத்துக்கு சமானம் போலும் என்று ஒரு சின்னக் கனவு எனக்குள்ளே குடிபுகுந்திருந்த நாட்களில் தான் செவிட்டோடு விழுந்தது சாத்து – “தங்கக் கல்லறை“ ரூபத்தில்! ஒரிஜினலின் பக்கங்களில்  இருந்த பலூன்களைப் பெருசாக்கி, அதற்குள் நீள-நீள தமிழ் வசனங்களை அடைக்க முடியும் என்பதைக் கூட நானும், நமது DTP அணியினரும் அறிந்திருக்காப் பொழுது அது! தங்கக் கல்லறையின் நமது தமிழ் ஒரிஜினல் வசனங்களை வண்ணத்தில் அந்த பலூன்களுக்குள் அடைப்பது இயலாக் காரியம் என்பதை உணர்ந்த போதே அதனை rewrite செய்திட கருணையானந்தம் அவர்களிடம் அனுப்பியிருந்தேன்! அவரும் இயன்றளவு crisp ஆக எழுதி – சின்னதொரு குறிப்போடு எனக்கு அனுப்பியிருந்தார்! ‘நம் வாசகர்களிடம் – இரண்டு விதமான பாணிகளிலான ஒரே கதை இருக்கப் போகிறது! நிச்சயம் சந்தோஷப்படுவார்கள்‘ என்று ! அவர் அனுப்பிய ஸ்கிரிப்டை நான் மேற்கொண்டு rewrite செய்து – இன்னும் கொஞ்சம் கத்திரி போட்டுத் தயார் பண்ணி – இறுமாப்பாய் உங்களுக்குக் கூரியர் செய்த கையோடு இங்கே வலைப்பதிவின் முன்னே அமர்ந்து காத்திருப்பைத் தொடங்கினேன்! ஆனால் சீறி வந்ததோ ஒரு சாத்து மழை!! சும்மா தெளியத் தெளிய ஷிப்ட் போட்டு ஒரு வாரம் தொடர்ந்ததல்லவா மண்டகப்படி!! ‘என்னமாய் வசனத்தை மாற்றப் போச்சு?‘ என்று பொங்கிய நண்பர்களின் ஆத்திரத்தை என்னால் இன்றைக்கே முழுசுமாய் புரிந்து கொள்ள முடியாத நிலையில் – அன்றைய ‘கொழந்தைப் புள்ள‘ நாட்களில் கேட்கவும் வேண்டுமா? இன்றளவுக்கு எனக்கும், கருணையானந்தம் அவர்களுக்கும் அந்நாட்களது ஒரிஜினல் வசனநடையினை "காலத்தை வென்ற வரிகளாகப்" பார்த்திடவோ; புது version-ஐ கழிசடையாகக் கருதிடவோ துளியும் காரணங்கள் புரியவில்லை! எது எப்படியோ – சமூகவலைத் தளங்களில் குளிர்காய்வது எத்தனை இதமோ; அதை விடப் பன்மடங்கு சிரமம் அதனில் எழக்கூடிய backlash-ஐ சமாளிப்பது என்பதை நான் பாடமாய்ப் படித்த முதல் தருணம் அது!

தொடர்ந்த நாட்களில் ; ஏன் – அதற்கு முந்தைய பொழுதுகளில் கூட நிறைய சலசலப்புகள்; வாசகக் கருத்து யுத்தங்கள்; முகமில்லா ஐ.டி.க்களின் சீண்டல்கள் என்று அரங்கேறியிருப்பினும் – அவை ஆரம்ப வேளைகளின் teething problems என்று நான் ஓரம்கட்ட முயன்றிருந்தேன்! ஆனால் “episode தங்கக் கல்லறை“ ஒரு புதுமையான அனுபவமாகவே இருந்தது என்று தான் சொல்ல வேண்டும்!

அதைத் தொடர்ந்த நாட்களின் போக்கை நமது NBS-ன் தயாரிப்பு வெள்ளோட்டங்கள் ஆக்கிரமித்துக் கொண்டது என் நினைவலைகளின் ஒரு சந்தோஷ உச்சம். ‘எட்டும் தொலைவில் NBS‘ என்ற பதிவு LMS-ன் வெளியீட்டு வேளை வரைக்கும் அதிகப் பார்வைகளை சம்பாதித்த பதிவு என்ற பலகையைத் தாங்கி நின்றது! And NBS ரிலீஸ்; சென்னைப் புத்தக விழாவில் அதன் பொருட்டு அன்றைய மாலை நாம் அனுபவித்த உற்சாக வெள்ளங்கள் சுலபத்தில் திரும்பவும் கொணரவே முடியா ஒரு சூப்பர்-சூப்பர் high என்ற சொல்லலாம்! பத்துப் பேர் நின்றாலே கூட்டமாய்த் தெரியக் கூடியதொரு நடைபாதையில் 180 பேர் குழுமியிருந்தது இதர ஸ்டால்களின் ரௌத்திரத்தை சம்பாதித்ததில் துளி கூட ஆச்சரியமில்லை தான் !

சீராய்த் தொடர்ந்த நாட்களில் அடுத்த மேஜர் ஸ்பீட்-பிரேக்கரை நாம் பார்த்தது டைகரின் “இரத்தத் தடம்“ இதழின் புண்ணியத்திலேயே! நம்மவர்கள் பிரிண்டிங்கில் சுத்தமாய் சொதப்பியிருக்க – அந்த இதழின் கதையும் so-so- ரகமாய் இருக்க அந்த இதழும் சரி- தொடர்ந்த சில/பல இதழ்களும் சரி என்னை சூடுபட்ட பூனையாகவே உலா வரச் செய்தன ! ஆனால் அதே ஆண்டின் ஒரு memorable moment என்று சொல்லத் தோன்றுவது க்ரீன் மேனர் (சிறு) கதைகளைத் தாங்கிய இதழ்கள் வெளியான பொழுதுகளை! முதல் வாசிப்பில் அந்தத் துண்டும், துக்கடாவுமான கதைகளோ; ஒன்றரை நூற்றாண்டுகளுக்கு முந்தைய இலண்டனின் கதைக்களமோ; அந்த classic வசன நடைகளோ உங்களைப் பெருசாய் impress செய்திருக்கவில்லை என்பது நினைவில் உள்ளது! In fact அந்த வருடத்தில் இறுதியில் இதழ்கள் பற்றிய உங்களது அபிப்பிராயங்களைக் கோரியிருந்த பொழுது – நிறையப் பேர் டயபாலிக்கையும், க்ரீன் மேனர் கதைகளையும் கழுவிக் கழுவி காக்காய்க்கு ஊற்றியிருந்தனர்! ஆனால் அந்தக் கதைகள் ஏற்படுத்தியிருந்த தாக்கத்தின் ஆழங்களைப் பின்நாட்களில் தான் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது! ‘இதே போல வேறு கதைகள் இல்லையா?‘ என்று நண்பர்கள் கோரும் நிலை கூட எழுந்தது ஒரு கட்டத்தில்!

2014-ன் பயணம், LMS என்ற ஈரோட்டுத் திருவிழா – அந்த சமயத்திலான ‘தல-தளபதி-திருவிழா' பதிவு என்பதெல்லாம் மறக்க இயலா வழித்தடங்கள் என்றே சொல்வேன்! In fact, நமது பதிவுகளின் all time high பார்வைகளைப் பெற்றது இது தான்! இதோ நமது Top 5 – இதுவரையிலான பார்வைகளின் அடிப்படையில்:

தேதி           தலைப்பு                                       பார்வைகள்

2.8.14      தல...தளபதி...திருவிழா                              6897

2.1.13      ஒரு பனி இரவின் உரத்தசிந்தனை                6262

6.2.12      எட்டும் தூரத்தில் NBS                                5932

16.11.13    இது வேங்கையின் வேளை                          5872

7.6.13      காசு...பணம்...துட்டு...Money                             5849

இங்கு இன்னுமொரு உற்சாக உச்சம் எழுந்தது திருவாளர் குட்டி லக்கியின் துவக்கக் கதையினைத் தொடர்ந்த நாட்களில்! அதனில் எதேச்சையாக நான் பயன்படுத்தியிருந்த "நாக்கார்-மூக்கார்' பாஷை ஒரு விதமாய் உங்களின் ஈர்ப்பை ஈட்டியிருக்க, தொடர்ந்த பதிவில் ரகளைகள் ரவுண்ட் கட்டியடித்தன ! அது போன்ற தங்கு தடையில்லா உற்சாகம் இங்கே அரங்கேறியது இந்தப் பதிவுப்பயணத்தின் ஒரு அழகான தருணம்!

LMS-ன் வெளியீட்டு வேளையில் அதனில் இடம்பிடித்த 9 கதைகளையும் ஒவ்வொரு ஞாயிறுக்கும் preview செய்வதென்று ஆரம்பித்த அந்த Sunday பதிவுப் பழக்கம் 1¼ ஆண்டுகளாகத் தொடர்வது எனக்கொரு ஆச்சர்யமே! எத்தனையோ பொழுதுபோக்கு அம்சங்களோடு போட்டி போட வேண்டியதொரு ஞாயிறு காலையை நமது காமிக்ஸ் சார்ந்த கலந்துரையாடல்களுக்கும்; அதன் தொடர்ச்சியாய் நண்பர்களின் ஜாலிப் பின்னூட்டங்களும் ஓரளவுக்கு ஆக்கிரமிக்க முடிந்திருப்பது – காமிக்ஸ் மீது நாம் கொண்டுள்ள காதலுக்கொரு பறைசாற்று! வாசிப்பு, சேகரிப்பு என்ற நிலைகளைத் தாண்டி நிஜ வாழ்க்கையின் நட்பு வட்டங்களை விரிவாக்கிக் கொள்வதற்கும் இந்தக் காமிக்ஸ் காதல் பெருமளவிற்கு உதவுகிறது என்பது ஒவ்வொரு புத்தக விழாவின் சந்திப்பின் போதும் நான் பார்க்கத் தான் செய்கிறேன்! கலரிலும், கறுப்பு-வெள்ளையிலும் “பொம்மை பட” புக்குகளாகப் பார்க்கப்படும் இந்தப் புத்தகங்களின் பின்னே இப்படியுமொரு பரிமாணம் ஒளிந்திருப்பது நாம் மட்டுமே அறிந்த இரகசியம் தானே?

On the same breath, இணையதள விரோதங்களுக்கும் பஞ்சமில்லை என்பதை இந்த 250 பதிவுப் பயணப் பாதையில் நான் பார்க்கவும் தான் செய்கிறேன்! பின்னணி நோக்கங்கள் என்னவாகயிருப்பினும் – காயப்படுத்தும் எழுத்துக்களின் வீரியத்தை ஏதோவொரு தருணத்தில் நம்மில் நிறையப் பேர் நிச்சயமாய் உணர்ந்திருப்போம் தான் ! வலியின் அளவுகோல்கள் ஆளுக்கு ஆள் மாறுபட்டிருக்கலாம் ; அதனைத் தாண்டிச் செல்லும் பக்குவம் ஒவ்வொருவரிடமும் ஒரு விதமாய் இருந்திடலாம் தான் – ஆனால் அவை ஏற்படுத்தும் ரணங்கள் வெளிச்சிரிப்புகளைத் தாண்டி உள்ளே வடுவாகும் ரகம் என்பதில் எனக்குச் சந்தேகமேயில்லை!

ஏதோ காரணங்களின் பொருட்டு நேரும் காயங்கள் ஒரு விதமெனில் – எனது தளநிர்வாக சொதப்பல்களின் காரணமாய் ஆங்காங்கே நண்பர்களில் சிலருக்குக் கிட்டும் சங்கட அனுபவங்கள் இன்னொரு ரகம் ! குறிப்பிட்ட அந்தக் கணத்தைத் தாண்டிச் சென்றான பின்பு ; சூழ்நிலையின் தாக்கம் மனதளவில் சற்றே குறைந்தான பிறகு – நிதானமாய் யோசிக்கும் தருணங்களில் – ‘அடடா... அதை அப்படிச் செய்திருக்கலாமோ?‘ என்றும் ‘இதை வேறு மாதிரிக் கையாண்டிருக்கலாமோ?‘ என்றும் நினைக்கத் தோன்றிடும் தான்! ஆனால் என்னால் இங்கே தினமும் எட்டிப் பார்ப்பதும்; கருத்துப் பரிவர்த்தனைகளில் active ஆகப் பங்கெடுத்துக் கொள்வதும் இயலாத சூழலில் – தளக்கட்டுப்பாட்டை அமல்படுத்த திணறத் தான் செய்திருக்கிறேன் என்பதில் நிச்சயம் எனக்கு மாற்றுக் கருத்துக்கள் கிடையாது! My sincere apologies guys!

அதே போல – “என் கருத்துக்குக் காது கொடுக்கவில்லையே?” என்ற ஆதங்கங்களும்; “அவருக்கு அதிக முக்கியத்துவம் தரப்படுகிறதோ?” என்ற சந்தேகங்களும் உங்களுள் நிறையப் பேரை அவ்வப்போது சங்கடப்படுத்துகிறதும் நான் அறியாதில்லை! பாகுபாடுகள் பார்வைகளில் மாத்திரமே தவிர, யதார்த்தத்தில் கிடையாது என்பதை உணர்த்த ஏதாவதொரு சுலப வழிமுறை இருக்கும் பட்சத்தில் – அதற்கு ஆயுள் சந்தா கட்டியிருப்பேன் இந்நேரத்துக்கு! End of the day – இங்கே வரும் எவரும் சங்கடத்தோடு திரும்பக் கூடாது என்பதே என் ஆசை! ஆனால் ஆசைப்படும் அத்தனையும் சுணக்கமின்றி நிறைவேறுவது இலட்சங்களில் யாரோ ஓரிருவருக்கு மட்டும் தானே? நாமெல்லாம் அந்தத் 99,998ல் குடியிருக்கும் ஜனங்கள்!! Without sounding too mushy or sentimental – இங்கே சகஜ சூழலும் , நட்பும் நிலவுவது தான் எனக்குப் பிரதானம்! லார்கோக்களும், டைகர்களும், வில்லர்களும் சில வளமான கற்பனைகளில் உருவான ராட்சஸர்கள்! அந்த ராட்சஸர்களின் தடங்களைத் தொடரும் நம்மிடையே நிஜவாழ்வில் எழும் சிற்சிறு முட்டல்களும், மோதல்களும் மட்டும் சமனப்பட்டுப் போனால் – all will be well ! மௌனமாய் உள்ள நண்பர்களும் சரி; மௌனத்தைத் தழுவ வேண்டிப் போன நண்பர்களும் சரி – சந்தித்திருக்கக் கூடிய சங்கடங்களைப் புறம் தள்ளி விட்டு “காமிக்ஸ் ரசனை” என்ற குடைக்குக் கீழே மீண்டும் தஞ்சமாகிடும் வேளை புலர்ந்தால் அட்டகாசமாக இருக்குமல்லவா? ஏதேதோ தருணங்களில் – ஏதேதோ காரணங்களுக்காக விலகி நிற்கத் தீர்மனித்த எல்லா நண்பர்களும் இங்கே மீள்வருகை செய்தால் இந்தத் தளம் மட்டுமின்றி – அதன் மூலம் ரீசார்ஜ் ஆகிடும் நம் இதழ்களும் அதிர்ந்திடாதா? We need each one of you guys!! மாயாவிக்கு மின்சாரம் எத்தனை அவசியமோ - அத்தனை அவசியமே இந்தத் தளமும், நீங்களும் - நம் இதழ்களுக்கு !  

எனக்கு மட்டும் காலத்தில் பினனோக்கிப் போகிட நம் சட்டித் தலையன் ஆர்ச்சியின் கால இயந்திரம் கிடைக்கும் பட்சத்தில் எத்தனையோ விஷயங்களை வேறு மாதிரியாகக் கையாண்டிருப்பேன்! நிச்சயமாய் நிறைய காயங்கள் நிகழவொரு முகாந்திரமாய் நான் இருந்திருக்க மாட்டேன்! ஆனால் சட்டித் தலையன் அந்த இயந்திரத்தை வாடகைக்கு விடும் உத்தேசத்தில் இல்லை என்பதால் என்னால் பின்னேயும் போக முடியாது; வருஷமாய் சிறுகச் சிறுக வளர்ந்திருக்கக் கூடிய சங்கடங்களை ‘ஏக் தம்மில்‘ ரப்பரைக் கொண்டு அழிக்கவும் முடியாது! என்னால் முடிந்த ஒரே விஷயம் – காயப்பட்ட ஒவ்வொரு நண்பரையும் நோக்கிக் கைகூப்பி எனது வருத்தங்களையும், மன்னிப்பையும் ஒப்படைப்பது மட்டுமே ! Causing hurt has never been my intention !! எல்லாவற்றையும் தாண்டி தொடர்ந்து என் மீது அன்பும், நம் இதழ்கள் மீது அபிமானமும் காட்டி வரும் உங்களுக்கு ஒரு HUGE THANK YOU சொல்வதே இந்தப் பதிவின் மையம் !! 

ஞாயிறும், அதுவுமாய் ‘நொச நொச‘வென்று இதற்கும் மேல் சென்டிமெண்ட் ராகத்தில் லயிப்பது எனக்கே தாங்கலை என்பதால் – ‘பளிச்‘ விஷயங்கள் பக்கமாகத் தாவுவோமா? இதோ- நமது நவம்பர் இதழின் highlight-ன் முதல் பார்வை! இது இன்னமும் பூர்த்தியாகா ராப்பர் என்பதால் – நிறையவே நகாசு வேலைகள் அதனில் பாக்கியுள்ளது! இதோ- தீபாவளி with Tex-ன் அட்டைப்படம்!

இதனில் இன்னமும் பணியுள்ளது ....முதல் பார்வைக்கு மட்டுமே..!

இது ஒரு டெக்ஸ் ஒரிஜினல் ராப்பரின் தழுவல்; நமது கிராபிக்ஸ் ஜோடனையோடு ! வழக்கமாய் ஒற்றை ஆளாய் ‘தல‘ ராப்பரில் நடுநாயகமாய் காட்சி தருவது கொஞ்சம் போரடித்துப் போய் விட்டதால் இம்முறை முழு டீமையும் அட்டையில் இறக்கி விட்டுள்ளோம்! பின்னட்டையோ டெக்ஸின் pinup போஸ்டர் ஒன்றின் தழுவலில் நாம் போட்ட ஓவியம்! But இதனைத் தீட்டியது நமது ஆஸ்தான மாலையப்பன் அல்ல! சிவகாசியில் காலண்டர்களுக்கு சாமி படங்கள் வரையும் ஒரு மிக மூத்த – மிகப் பிரபலமான ஓவியர் ஒருவரின் ஓய்வு நேரங்களில் போட்டு வாங்கிய டிசைன் இது! கிட்டத்தட்ட 3 ½ ஆண்டுகளுக்கு முன்பாக உருவான இந்தப் படம் வெளிச்சத்தைப் பார்க்கக் காத்திருப்பது எதிர்வரும் மாதத்தில் தான்! கதைகளைப் பொருத்த வரை – புதிதாக நான் சிலாகிக்க அவசியம் தான் ஏது? டெக்ஸின் கதைகளில் என்னவெல்லாம் இருக்க வேண்டுமோ அவை எல்லாமே கச்சிதமாக அமையப் பெற்றுள்ளன இந்த 2 சாகஸங்களிலும் என்பதை மட்டும் சொல்லி விடுகிறேன்! 576 பக்கங்கள்!!

Before I sign off 2016-ன் அட்டவணையைப் பற்றி..! எல்லாம் தயாராகி விட்டுள்ள நிலையில் நவம்பரின் துவக்கத் தேதிகளில் இதழ்களை அனுப்பும் வரைக்கும் அட்டவணையைத் தொடரச் செய்வதை விட – அடுத்த வாரப் பதிவில் அதனை unveil செய்திடலாம் என்று உள்ளேன்! So ஏதோவொரு மாமாங்கத்தில் ஆரம்பித்த உங்கள் யூகங்களுக்கு அடுத்த ஞாயிறன்று பதில் காத்துள்ளது! தொடரும் ஆண்டின் சந்தா விபரங்கள் முழுமையையும் அடுத்த வாரம்  இங்கே பார்த்திடலாம் ! 

அதற்கு முன்பாய் – புத்தாண்டின் பொருட்டு நமக்குத் தோன்றிய ஒரு சில திட்டங்களின் preview இதோ! இவற்றை மேம்படுத்த; இன்னும் வாசகர் friendly ஆக்கிட உங்களிடம் ஏதாவது யோசனைகள் இருப்பின் – would love to hear! மீண்டும் சந்திப்போம்... அது வரை enjoy the day folks!